«Επιβεβαιώθηκε η βούληση για διατήρηση του θετικού κλίματος», ήταν η κυβερνητική ανακοίνωση για τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της 79ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Το ενδιαφέρον είναι ότι η συνάντηση των δυο ηγετών, για την οποία η ελληνική κυβέρνηση διαπίστωσε ότι επιβεβαίωσε τη βούληση για διατήρηση του θετικού κλίματος, έγινε λίγη ώρα μετά την προκλητική ομιλία Ερντογάν. 

Κατά τη διάρκεια της οποίας ο Τούρκος πρόεδρος δεν δίστασε να τινάξει στον αέρα τα θεμέλια του θετικού κλίματος των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Καθώς ζήτησε από τον ΟΗΕ να παραβιάσει το διεθνές δίκαιο, να αλλάξει τις καταδικαστικές του αποφάσεις για την Τουρκική κατοχή στην Κύπρο και να αναγνωρίσει το Τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος.

• Διαβάστε: Ερντογάν / Ζήτησε την αναγνώριση του ψευδοκράτους από τη διεθνή κοινότητα

Και μάλιστα ο κ. Ερντογάν ζήτησε από τον ΟΗΕ να αναγνωρίσει την Τουρκική εισβολή και την κατοχή στην Κύπρο, όταν αμέσως μετά, σε απόλυτη αναντιστοιχία, ζήτησε να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και να ληφθούν μέτρα καταναγκασμού κατά του Ισραήλ για τις βάρβαρες επιθέσεις του στα Παλαιστινιακά εδάφη.

Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι η πάγια ελληνική θέση απέναντι στην Τουρκία για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων ήταν πάντοτε η καταδίκη της Τουρκικής κατοχής στην Κύπρο και η μη αναγνώριση του Τουρκικού ψευδοκράτους.

Τι άλλαξε, λοιπόν, τώρα στην πάγια θέση που τήρησαν στην εξωτερική μας πολιτική όλες ανεξαιρέτως οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπίζει την Τουρκική επεκτατικότητα με αφωνία και χαμόγελα, επιδεικνύοντας μια πρωτοφανή υποχωρητικότητα;

Είναι δυνατόν ο Έλληνας πρωθυπουργός να συναντά τον Τούρκο πρόεδρο αμέσως μετά τις προκλητικές του δηλώσεις που θίγουν ευθέως τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και να μη λέει κουβέντα για τον Τουρκικό επεκτατισμό;

Είναι δυνατόν ο κ. Μητσοτάκης, λίγη ώρα μετά τις εμπρηστικές και εχθρικές για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα δηλώσεις του κ. Ερντογάν, να μη δηλώνει τις πάγιες κόκκινες γραμμές για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας; 

Κι ακόμη χειρότερα, είναι δυνατόν η ελληνική κυβέρνηση, μετά από τέτοια εμπρηστική ομιλία Ερντογάν για τα εθνικά μας συμφέροντα, να διαπιστώνει διατήρηση θετικού κλίματος στις συνομιλίες των δυο ηγετών;

Τι άλλο χρειαζόμαστε για να αντιληφθούμε ότι η ανεκτικότητα του κ. Μητσοτάκη απέναντι στην Τουρκική προκλητικότητα ζημιώνει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα;

Όταν μάλιστα η ελληνική αφωνία απέναντι στην Τουρκική επιθετικότητα έρχεται αμέσως μετά την υποχωρητικότητα Μητσοτάκη όσον αφορά στην υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην Κάσο το καλοκαίρι;

Και η αφωνία Μητσοτάκη στην Κάσο, επιβεβαιώνει και αυτή το θετικό κλίμα που κυριαρχεί στις σχέσεις των δυο χωρών;

Κι όλα αυτά όταν ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει όχι μόνο τη συναίνεση της αντιπολίτευσης γι’ αυτή την υποχωρητική του στάση απέναντι στην Τουρκία, αλλά δεν διαθέτει ούτε τη συμφωνία των δυο προηγούμενων πρωθυπουργών του κόμματός του, των κ.κ. Καραμανλή και Σαμαρά. Οι οποίοι δεν χάνουν δημόσια ευκαιρία για να καταδικάσουν την υποχωρητικότητα της διπλωματίας του κ. Μητσοτάκη.

Ο οποίος, ως πρωθυπουργός, εφαρμόζει την ίδια παθητική πολιτική της επικοινωνίας είτε πρόκειται για την απραξία της κυβέρνησής του απέναντι στις φυσικές καταστροφές που φέρνει η κλιματική κρίση, είτε για την ακρίβεια του ρεύματος και των προϊόντων πρώτης ανάγκης, για την οποία ευθύνεται το ιδεολόγημα της «αυτορρύθμισης των αγορών», είτε και για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων στο Αιγαίο.

• Καθηγητής, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ