Είμαστε σχεδόν ένα μήνα από τις εκλογές της 21/07/23 όπου ως γνωστόν γύρισε ο κόσμος ανάποδα. Η ΝΔ θριάμβευσε με 41% ,με τρία δεξιότερα κόμματα στο πλάι της και έξω δεξιά και με συνολικό περίπου11%,με ενα άλλο κόμμα ανεξαρτήτως χρωματικού προσδιορισμού στο 3%.

Μια μικρή άνοδο που όμως προσδιορίστηκε σαν θρίαμβος του εκσυγχρονιστικού λεγόμενου τμήματος της σοσιαλδημοκρατίας στο 12%, την δογματική λεγόμενη αριστερά στο καλό για τους ίδιους  7%,και μια ανανεωτική λεγόμενη αριστερά στο σοκαριστικό 18% ,απο 32% που είχε πριν 3,5 χρόνια! Είναι λοιπόν αυτή η πραγματικότητα στην χώρα πού κανείς, ούτε οι νικητές, ούτε οι ηττημένοι, ούτε κάποιοι ενδιάμεσά τους τέλος πάντων, το χαν πάρει μέχρι που έγινε μυρουδιά;

Πρακτικά αυτό φαίνεται αδύνατο. Η μόνη σοβαρή εξήγηση που ταιριάζει σαυτό το ερώτημα είναι ότι τόσο το 41% ,όσο και το 18% ειναι φωτογραφία της στιγμής (χωρίς βέβαια έτσι να υποτιμάται καθόλου αυτή ή ξαφνική καταγραφή) γι αυτό και δεν έγινε αντιληπτό στο εξωπραγματικό μέγεθός του, έστω και λίγο πριν συμβεί ,από όλα μηδενός εξαιρουμένων ραντάρ, των πολιτικών λαγωνικών ολόκληρης της χώρας.

Και αυτό ακριβώς γνωρίζουν και κατέχουν, ειδικά τώρα οι κυβερνώντες .Έτσι και ενώ θα περίμενε κανείς να κυβερνούν με την αυτοπεποίθηση που τους δίνει αυτό το αποτέλεσμα, παρουσιάζουν μια εικόνα πλήρους ταραχής και διάλυσης των κρατικών δομών που σημειωτέον κατείχαν οι ίδιοι και τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια.

Οι ασύλληπτες καταστροφές του φυσικού πλούτου της χώρας μέσα σε τρείς μόλις εβδομάδες ,με μιά ακόμα θλιβερή πρωτιά για την χώρα μας ,με διπλάσια διαφορά στρεμμάτων απ’ όλα τα κράτη του Ευρωπαϊκού νότου που υπέστησαν τον παρελθόντα καύσωνα, σηματοδοτούν μια άνευ όρων κρατική ανεπάρκεια .

Το «κράτος 112» όπως μετονομάστηκε στα πλαίσια του «εκσυγχρονισμού» η ΕΛΛΑΔΑ με περηφάνια από τους «μοντέρνους» κυβερνώντες, δεν απέφυγε δυστυχώς ούτε τους νεκρούς ούτε τις θανατηφόρες επιπτώσεις της φωτιάς για όσους ήταν κοντά ή ακόμα περισσότερο μέσα στις περιοχές που κάηκαν.

Είναι κοροϊδία ότι δεν προσμετράται στους νεκρούς ο αριθμός των άμεσα και μέχρι ένα χρόνο από την καταστροφή θανόντων , απο όσους βρέθηκαν ή βρίσκονται στα καμένα. Το ασύλληπτης φαντασίας όμως αποδεικτικό στοιχείο του απαράδεκτου ερασιτεχνισμού των τύποις «νεοεκλεγέντων» είναι η καταστροφή στην Αγχίαλο.

Λόγοι που σχετίζονται με την απαραίτητη εθνική ενότητα δεν επιτρέπουν να σχολιάσουμε περαιτέρω την ζούγκλα της πολεμικής μάχης που ξεφύτρωσε από το τίποτα σε μια ήρεμη, σχεδόν ειδυλλιακή περιοχή στα κεντροανατολικά της χώρας ,ξαφνικά από ένα μανιτάρι που θα ζήλευαν την εμφάνισή του και οι ποιο πολεμοχαρείς διεστραμμένοι εγκέφαλοι διεθνώς.

Ας παραμερίσουμε την διεθνοποιημένη δυσφήμηση της χώρας ,που συνέβη εξαιτίας όλων των προηγούμενα αναφερθέντων, στο τουριστικό ή στρατιωτικοπολιτικό επίπεδο. Η κοινή γνώμη περιμένει όμως καί με ζωηρό ενδιαφέρον από τις φρεσκοδιορισμένες δικαστικές αρχές να παρέμβουν καλώντας σε εξέταση τους αρμοδίους γιαυτό κυβερνητικούς υπευθύνους και απαιτώντας την αντίστοιχη κρατική αποζημίωση σε περίπτωση ευθυνών, όπως θα συνέβαινε και συμβαίνει πολλάκις στις λεγόμενες δυτικές δημοκρατίες.

Για να δούμε τότε πόσοι θα αρχίσουν να χορεύουν ξαφνικά ψεύτο-ζεϊμπεκιές καί σε ακατάλληλες ώρες , με σκοπό να απαλλαγούν ανώδυνα της παραπέρα δημόσιας έκθεσης ,περνώντας στην εφεδρεία και αποφεύγοντας έτσι και τις πιθανές ευθύνες για ότι πιθανόν θα επακολουθήσει.

Οι πεπειραμένοι από την άλλη θλιβερή πρωτιά ,αυτή του «αριθμού νεκρών στην πανδημία», αλλά και «ψημένοι»επικοινωνιακά στην μετατροπή της πραγματικής εικόνας όπως μάθανε πάλι στην περίπτωση της πανδημίας, θα αναλάβουν να αλλάξουν την αποκαρδιωτική εικόνα του πρώτου κύματος καταστροφής της χώρας απο τις φωτιές.

Ελπίζουμε να μην διανοηθούν να εφαρμόσουν απαράδεκτα και άχρηστα όπως αποδείχθηκε κατασταλτικά μέτρα σαν της πανδημίας και αν το επιχειρήσουν να υποστούν τις συνέπειες από την άρνηση και αντίδραση αυτή την φορά των τοπικών κοινωνιών.

Για να κάνουν λοιπόν και τέτοιες αλλαγές εν κινήσει όπως θα λέγαμε, την ώρα που όπως διακήρυσσαν προεκλογικά χρειάζεται σταθερότητα η χώρα και μάλιστα στους ποιο κομβικούς θεσμούς όπως του μελλοντικού, κατά τις επιδιώξεις τους ,περιφερειάρχη- Αττικής και σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο αρχές Αυγούστου ,μήνα ο οποίος αναμένεται κατά τα λεγόμενα τους ιδιαίτερα επικίνδυνος και όλα αυτά μόνο και μόνο για ένα «άστοχο ζεϊμπέκικο» ,σημαίνει μεγάλη ανεμοδούρα στο λεγόμενο επιτελικό κράτος.

Κατά την επίσημη εκδοχή, αυτή η κίνηση σημαίνει οτι ξαφνικά η Ελλάδα έχει ακόμα πιο εξευρωπαϊσμένη πολιτική ατμόσφαιρα και από πχ την Γερμανία, όπου όταν ενας υποψήφιος «πιάστηκε» από τις κάμερες να γελάει ,κατά την επίσκεψή του στα μέρη με τις φονικές πλημμύρες που κόστισαν την ζωή εκατοντάδων πολιτών πριν δυόμιση χρόνια, κινδύνευσε να χάσει την θέση του υποψηφίου αρχηγού του κόμματός του στις τότε βουλευτικές εκλογές.

Όμως εκεί και μετά ενδελεχή κριτική και προβληματισμό επί του θέματος μέσα στην κοινωνία και στό εμπλεκόμενο συντηρητικό κόμμα των χριστιανοδημοκρατών, δεν θεωρήθηκε ή προσβλητική αυτή προς τους νεκρούς συμπεριφορά επαρκής λόγος για αλλαγή υποψηφίου ,ο οποίος σημειωτέον δεν ήταν και τόσο δημοφιλής εφόσον οδήγησε το κόμμα του μετά σε ιστορική ήττα.

Σε αντίθεση με το αδελφό γερμανικό κόμμα όμως ο δικός μας Μωυσής έδρασε άτεγκτα σαν πρωτοπόρος Ευρωπαίος αρχηγός….
Ολα αυτά όμως περί εξευρωπαϊσμού όπως ξέρουμε είναι όνειρα θερινής νυκτός και η κυβέρνηση ποντάρει οτι θα μπορέσει με αυτά και άλλα που θα επακολουθήσουν να πουλήσει όσο «σανό» χρειαστεί για να ξεγελάσει όπως μέχρι τώρα με επιτυχία είναι αλήθεια το κοινό. Η πολιτική ατμόσφαιρα της χώρας απέχει στην πραγματικότητα δυστυχώς ακόμα πολλά χιλιόμετρα από τις δυτικές δημοκρατίες .
Η αλήθεια είναι οτι απλά οι κυβερνώντες ,οι οποίοι κατανοούν σωστά όπως προανεφέρθει οτι το 41% και το 18% ειναι φωτογραφία της στιγμής(αν ξαναθυμηθούμε πάλι πόσο αναπάντεχα επήλθε)καί λειτουργούν με ενα αίσθημα προστασίας μιας πολύ εύθραυστης πλειοψηφίας λόγω της οποίας απαιτείται διαρκής επικοινωνιακή ετοιμότητα εφόσον κατά τα άλλα υστερούν μέχρι πλήρους ανικανότητας στο πεδίο.

Γι αυτό προχωρούν στις σπασμωδικές και γρήγορες αλλαγές εν κινήσει με επικοινωνιακό πάντα τρόπο, βλέπε άστοχο ζεϊμπέκικο, ώστε να μην εκτεθούν και να περισώσουν την «μαγική εικόνα» του 41%.

Σέ αυτό το παζλ έρχονται να πραγματοποιηθούν οι εσωκομματικές διαδικασίες του 18% που όπως αναφέρθηκε ανωτέρω εκφράζει στην πραγματικότητα και αυτό την φωτογραφία της στιγμής των εκλογών του Ιούλη και οχι το πλάτος του πλειοψηφικού στην πολιτική ουσία προοδευτικού Ελληνικού λαού. Και άλλες περιόδους με περισσότερο, είναι η αλήθεια, χειριστικά, μέχρι και βίαια μέσα ,είχαμε τέτοια αποτελέσματα αλλά η πολιτική ουσία στην κοινωνία ήταν άλλη.

Ακριβές γι αυτο ερχόταν σχετικά γρήγορα η ανατροπή και ευτυχώς θα λέγαμε γιατί η πλειοψηφία, με ελάχιστες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, των φωτεινών περιόδων της ελληνικής πολιτικής και πολιτιστικής παράδοσης ειναι γραμμένη απο τους προοδευτικούς-αριστερούς ως επι το πλείστον Έλληνες.

Ο καθρέφτης στο βιβλίο της νεότερης ελληνικής ιστορίας είναι προοδευτικός και αυτό όχι γιατί η Αριστερά ειχε την εξουσία και επέβαλε αυτή την γραφή αλλά επειδή η ιστορία μιλά και γράφεται από την πραγματικότητα της ζωής, ως αμείλικτα ακριβοδίκαιος κριτής, οσο και αν σκίζονται τα κάθε καιρού και λογής νεοφασιστικά παπαγαλάκια.

Είναι λοιπόν γνωστό οτι οι πραγματικοί συσχετισμοί ήταν και είναι πολύ περισσότερο τώρα άλλοι, από αυτούς της φωτογραφίας με εκθαμβωτικό φλας της 21/07/23.

Με αυτές τις σκέψεις έρχεται η διαμάχη για τον Προέδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης να απόκτηση ενα ακόμα περισσότερο κοινωνικό και πολιτικό ενδιαφέρον και θα ήταν λάθος να εξελιχθεί σε ξεκαθάρισμα παλιών ενδοαριστερών λογαριασμών για τους οποίους η κοινωνία αδιαφορεί παντελώς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ δεν είναι ενα αριστερό γκρουπούσκουλο που ρυθμίζει τα εσωτερικά του λίγο πριν απο μια επερχόμενη διάσπαση! Είναι ενα κόμμα με κυβερνητικούς στόχους δεσμευμένο σε ενα ανάλογα κυβερνητικό πρόγραμμα και οφείλει να ξυπνήσει γρήγορα απο την γροθιά του 18% ,που σίγουρα επιδεινώθηκε απο την κατανοητή αλλά άδικη παραίτηση του σ.Αλέξη και να αναλάβει πρωτοβουλίες στους πραγματικούς κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς χωρίς το κόμπλεξ του στιγμιαία διασυρμένου. .

Επιτέλους οφείλει η Αριστερά να επιδείξει την αυτονόητη προσπάθεια να επικρατήσει μια νικηφόρα πολιτική για ολόκληρη την Προοδευτική -Αριστερή Παράταξη και να αφήσει στο περιθώριο ανταγωνισμούς και πολύ περισσότερο χυδαιότητες εισερχόμενες απο την έμμεση ή άμεση επίδραση των αντιπάλων της παράταξης.

Οι εξελίξεις θα ναι καταιγιστικές και αναπάντεχες ακριβώς οπως ήταν το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα. Ένα παραδειγμα :μετά το Πολυτεχνείο το 1973 χειροτέρεψε ξαφνικά και αναπάντεχα η δομή της Χούντας με την ανατροπή Ιωαννίδη και δόθηκε ή αίσθηση οτι θα επακολουθούσε μια μεγάλη περίοδος δικτατορίας. Ένα χρόνο αργότερα κατέρρευσε το ίδιο αναπάντεχα και ξαφνικά με παταγώδη εθνική αποτυχία η χουντική Κυβέρνηση και γιορτάσαμε πρόσφατα τα 49 χρονια επετείου!

Το δυστοπικό αποτέλεσμα του 41% και18% αναμένεται κατα πολλούς να καταρρεύσει ακριβώς έτσι. Σχηματικός παραλληλισμός θα σκεφτούν κάποιοι. Και ομως παρόλο που η αναλογία και σύγκριση των δυο ιστορικών καταστάσεων σίγουρα δεν ευσταθεί ,η σκέψη της φωτογραφίας της στιγμής επιβεβαιώνει το πλαίσιο κοινωνικών απροσδιόριστων εξελίξεων όταν η αλήθεια στο κοινωνικό γίγνεσθαι απέχει κατά πολύν από τους αριθμούς ενος εκλογικού αποτελέσματος ή μιάς πραξικοπηματικής ενέργειας.

Επιβάλλεται γιαυτούς τους λόγους να «μονοιάσουν»οσο το δυνατόν γρηγορότερα μεταξύ τους οι συμμετέχοντες στις εσωκομματικές διαδικασίες. Αλλά το ιδιο πρέπει να γίνει καί με τον κόσμο που εγκατέλειψε μην αντέχοντας την ανασφάλεια της παιδικής αρώστιας της αριστεράς δηλαδή τον αχαλίνωτο και ξεδιάντροπο φραξιονισμό και των σεχταριστικών πολιτικών ,που αυτός οτι τελικά και να λένε επιφέρει.

Ανάμεσα σαυτά γίνεται ή καθολική,άμεση και ενεργή συμπαράσταση στον αγώνα του άρτι εκλεγέντος συμπαθέστατου σ.Κώστα Ζαχαριάδη για την θέση του υποψηφίου Δημάρχου Αθηναίων αλλά και όλων των εκλεγμένων υποψηφίων της Παράταξης στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκ των ων ουκ άνευ.Να σημειωθεί βέβαια οτι ή αποτυχία σύμπραξης των προοδευτικών δυνάμεων στις αυτοδιοικητικές,βαρύνει όντως καί την Πολιτική Γραμματεία.

Γιατί δεν γίνεται να ζητάς ειλικρινά την συμπαράταξη των διαφορετικών προοδευτικών δυνάμεων την στιγμή που όπως φάνηκε μετά την απόρριψη αυτού του σχεδίου, με κύρια βέβαια ευθύνη του άλλου σχηματισμού ,εσύ σαν σώμα δεν έχεις την ικανότητα συναινέσεων μεταξύ των συντρόφων σου και χρειάζεται ενα αποτέλεσμα με δυο ψήφους διαφορά για να καταλήξεις σε υποψήφιο του κόμματος!

Αν καί στις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν μπορούμε να συγκλίνουμε ,διατηρώντας την σωστή ειναι αλήθεια παράδοση της κομμουνιστικής αλλά και της κεντροαριστερής παράταξης στα κοινοτικά μέτωπα με πλατιά ψηφοδέλτια με ενωτικές ακόμα και ανεξάρτητες υποψηφιότητες τότε που πάμε;

Παρολαυτά επιβάλλεται μετά το κλείσιμο αυτών των διαδικασιών η δημιουργική ενότητα που θα την φέρει η προς τα έξω ενεργοποίηση όλου του κόμματος για την νίκη των προοδευτικών -αριστερών υποψηφίων.Και μπορεί να δούμε τότε μια άλλη φωτογραφία στιγμής αν η αντιπολίτευση το πιστέψει και ενωθεί έστω στον δεύτερο γύρο.

Στην βάση του κόμματος οφείλουν οι ΟΜ αυτή την φορά στά αλήθεια ,να τηρήσουν και να εφαρμόσουν ενιαία, την κοινά αποδεκτή κατεύθυνση της Γραμματείας για την διεύρυνση των μελών προχωρώντας προς τις εκλογές Προέδρου του κόμματος.

Οι συνεδριάσεις και οι συζητήσεις στις ΟΜ ,πιθανόν περιορισμένες λόγω των μπάνιων του λαού,οφειλουν απεδω και μπρος να ειναι προσηλωμένες στο αποκλειστικό θέμα της διεύρυνσης μεχρι την 10η Σεπτέμβρη και είναι χρέος των καθοδηγητικών οργάνων να κατευθύνουν και να ελέγξουν τις ΟΜ στην εφαρμογή της.

Κάτι τέτοιο γίνεται αυτόματα υποβοηθητικό και για μεγαλύτερη επιτυχία των συνδυασμών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις αμέσως μετα ερχόμενες εκλογές του Οκτώβρη για τις περιφέρειες και δήμους.Άλλες προτάσεις που απομακρύνουν απο τον κοινό στόχο για μαζικοποίηση των διαδικασιών και διευρύνουν την ακατάσχετη εσωστρέφεια είναι πιθανώς εκ του πονηρού και μπορεί να υποκρύπτουν την άμεση ή έμεση παρέμβαση επηρεασμού από δυνάμεις των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που θα θελήσουν προφανώς να εμπλακούν στις κρίσιμες αυτές διαδικασίες.

Το ίδιο αλλά με παραπλήσιο τρόπο επιχείρησαν αποδεδειγμένα και στο ελάσσων κόμμα της δημοκρατικής Παράταξης λίαν προσφάτως σε ανάλογες εσωκομματικές εκλογές.Λυδία λιθος για την ορθότητα και αυθεντικότητα των διαφορετικών εσωκομματικών προτάσεων σε επίπεδο ΟΜ είναι οι ενέργειες και προτάσεις που θα διευκολύνουν στην διεύρυνση του κόμματος και την απρόσκοπτη προσέλευση των προοδευτικών ανθρώπων στις κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ στις 10/09/23.

Όλα ταλλα επιβάλλεται να αφεθούν για μετά την εκλογή Προέδρου η οποια-ος θα θέλει σίγουρα να καθορίσει και σωστά θα λέγαμε, μαζί με την δυστυχώς παλιά Πολιτική Γραμματεία τις μελλοντικές εσωκομματικές διαδικασίες και λειτουργίες .Ανάμεσα σαυτές θα είναι και ή διοργάνωση του έκτακτου Συνεδρίου στο οποίο θα ξεκαθαρίσουν οι πολιτικές προτάσεις σύνθεσης και θά εκλεγούν και τα νέα καθοδηγητικά όργανα πλην του φρεσκοεκλεγμένου Προέδρου, εκτός αν προκύψουν ενδιαμέσως άλλα αναπάντεχα ευτυχή δεδομένα…