«Ελεύθερα Βουνά»: από το Μοναστηράκι μέχρι την πλατεία Συντάγματος η Αθήνα γέμισε με πάνω από τρεις χιλιάδες νέες και νέους φοιτητές, αγρότες, νοικοκυρές, ορειβάτες, επιστήμονες, απλούς ανθρώπους σε μια πορεία. Μια χαρούμενη, ειρηνική πορεία, όχι μόνο νέοι αλλά και αγρότες και νοικοκυρές από όλη την Ελλάδα. Πανό ενάντια στις γεωτρήσεις των πετρελαϊκών εταιρειών, τα αιολικά πάρκα και τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια στα ποτάμια, αλλά και πανό για «τη φύση, τη γη, τη ζωή και την ελευθερία» των συλλόγων και των κοινοτήτων.

«Αν συνεχίσουμε να βιάζουμε τη γη, αυτή θα μας εκδικηθεί. Η ερευνητική γεώτρηση για υδρογονάνθρακες και μόνο μπορεί να αποβεί μοιραία για τον τόπο μας», μας λέει η Δανάη Δημαρά από το κίνημα Ήπειρος κατά των εξορύξεων. Οι ρυθμοί ανθρώπου-φύσης γι’ αυτούς τους άνδρες και τις γυναίκες είναι ιεροί, γι’ αυτούς και για τις επόμενες γενιές.

Η κινητοποίηση για το περιβάλλον φαίνεται να έχει βρει νέα ζωή στην Ελλάδα. Αυτό δεν είναι παράξενο, σε μια χώρα με έντονη αγροτική κουλτούρα, όπου κάθε Έλληνας της πόλης διατηρεί μια αδιάλειπτη σχέση με το «χωριό», όπου καλλιεργεί λαχανόκηπο και επιστρέφει στις ρίζες του με κάθε ευκαιρία. Όποιος έχει ζήσει στο εξωτερικό -όπως εγώ- δεν μπορεί να μην παρατηρήσει αυτή την αδιάλειπτη σχέση και ανταλλαγή μεταξύ πόλης και χώρας (ή βουνού): τα λεωφορεία που μεταφέρουν αυγά το Πάσχα, λάδι και τυρί από την επαρχία όταν έρχεται η εποχή.

Η πανδημία ενίσχυσε αυτόν τον δεσμό. Πολλοί επέλεξαν να περάσουν την καραντίνα στο χωριό. Μια κρίση παράγει πολιτισμικά άλματα από τα οποία δεν υπάρχει επιστροφή. Το πράσινο στην πόλη, από την πλευρά του, έχει γίνει όλο και πιο σημαντικό για τους πολίτες. Και όλο και πιο συνειδητοποιημένες τοπικές ομάδες έχουν αναπτυχθεί, οι οποίες οργανώνονται για να υπερασπιστούν τη γη τους, όχι μόνο στην ύπαιθρο, αλλά επίσης και κυρίως από την πόλη.

Υπάρχει σημαντική συσχέτιση μεταξύ του πολιτιστικού ή περιβαλλοντικού ακτιβισμού και της συμμετοχής στην πολιτική ζωή. Η αδυναμία να επωφεληθεί κανείς από τη φύση, τον πολιτισμό και την τέχνη γίνεται άμεση έκφραση της αδυναμίας συμμετοχής στη συνεταιριστική και πολιτική ζωή. Τόσα πολλά ΟΧΙ μπορούσαν να διαβαστούν στα χθεσινά πλακάτ, τα ΟΧΙ που κυκλικά ενώνουν τον ελληνικό λαό. Η χθεσινή διαδήλωση υποδηλώνει πού θα κατευθυνθούν τελικά οι ατομικές και συλλογικές ενέργειες: μια εποικοδομητική και συμμετοχική πολιτική συζήτηση μπορεί να διαφανεί.