Ο Μάρτης δεν είχε ακόμη βγει (με περισσότερα από 1.600 θύματα) όταν ενθουσιώδεις «εμπειρογνώμονες» μας εξηγούσαν ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα γιατί δεν πρέπει να κοιτάει κανείς πια τα κρούσματα. Δεδομένου ότι η κα Γκάγκα είχε συστήσει να μην κοιτάζουμε ούτε τους θανάτους ενώ το don’t look up μας συνέστησε να μην κοιτάζουμε καν τα αστέρια είναι απορίας άξιο τι θα κάνουμε πια με τα μάτια μας.

Οι εμπειρογνώμονες κατέληγαν ότι θα έπρεπε να χαλαρώσουμε όπως κάνουν κι όλοι οι καθώς πρέπει λαοί. Παρεμπιπτόντως αυτές τις μέρες ξεπερνάμε σε θνητότητα άλλον ένα πολυπληθή λαό, την Κολομβία των 52 εκατομμυρίων. Έμμεσα μας παρότρυναν να εορτάσουμε την αποδρομή του τρίμηνου Δ’ κύματος ως επίτευγμα των κκ Πλεύρη-Γκάγκα και συν. Ξεχνώντας φυσικά πως η θητεία τους μας έχει φέρει στο χειρότερο 1% της υφηλίου και κοντά στις 28 χιλιάδες απώλειες.

Αν το πράγμα έμενε απλώς στην πολιτική στρεψοδικία θα ήταν διασκεδαστικό αλλά υπήρχε μια λεπτομέρεια. Από πουθενά δεν προέκυπτε ότι μετά το Δ’ κύμα δεν θα ακολουθούσε το ανοιξιάτικο Ε’ Το οποίο και ήρθε!

Τα διαθέσιμα στοιχεία

Ακόμη κι αν αγνοούσαν τα κρούσματα οι περισπούδαστοι προφήτες της επικείμενης θνητότητας κάθε περιόδου, θα μπορούσαν να διαβάζουν απλώς τον δείκτη των νέων εισαγωγών. Όπως φαίνεται αν επιπροβάλει κανείς τις δύο καμπύλες με δέκα – δεκαπέντε ημέρες διαφορά, διαχρονικά τα κύματα θνητότητας ακολουθούν με αρκετή ακρίβεια τις διακυμάνσεις των νέων νοσηλειών.

Όταν λοιπόν τα καθημερινά δελτία του ΕΟΔΥ μιλούν ήδη για 450 νέες εισαγωγές ημερησίως ο μέσος άνθρωπος που κάνει τον πολλαπλασιασμό επι επτά, διαπιστώνει τι ακολούθησε όποτε οι νέες εισαγωγές ξεπέρασαν τις 3.000 ανά εβδομάδα. Με βάση τα παραπάνω βρισκομασε ήδη σε πέμπτο κυμα θνητότητας, συγκρίσιμης έντασης με τα προηγούμενα, το οποίο πρόκειται να κορυφωθεί στο β’ 15νθήμερο του Απριλίου

Ήδη οι εβδομαδιαίες νέες εισαγωγές έχουν υπερβεί τις 300 ανά εκατομμύριο πληθυσμού

Πώς θα μπορούσε εξάλλου να παραβλέψει κανείς ότι ο αριθμός των διασωληνώσεων έχει σταματήσει να πέφτει εδώ κι ένα μήνα περίπου, πράγμα που προαναγγέλλει αύξηση. Το ότι οι διασωληνώσεις δεν αυξάνονται με την ίδια απότομη κλίση δεν ξενίζει όσους έχουν παρακολουθήσει την εξέλιξη αυτών των δεικτών. Ούτε είναι καθησυχαστική η επίκληση των νέων διασωληνώσεων ως υποτιθέμενου εγκυρότερου εκ των σκληρών δεικτών.

Συγκρίνοντας με τις χώρες που εξίσου μειωμένες νέες διασωληνώσεις (Γαλλία, Κύπρο, Σλοβενία), διαπιστώνουμε ότι έχουμε τον διπλάσιο αριθμό νέων εισαγωγών από αυτές! (εικόνα 2) Αυτό σημαίνει ή ότι εισάγουμε ελαφρύτερα πάσχοντες ή ότι διασωληνώνουμε λιγότερο

ΙΔΟΥ ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Το φαινόμενο της μειωμένης χρήσης ΜΕΘ παρά την αυξημένη ζήτηση, αναδεικνύεται όχι μόνο στην προηγούμενη σύγκριση αλλά και στην σύγκριση με τον εαυτό μας κατά τα προηγούμενα κύματα της πανδημίας. Στην φάση της omicron ενώ οι θάνατοι ακολουθούν πιστά τις νοσηλείες ο ενδιάμεσος δείκτης, αυτός των νέων διασωληνώσεων εμφανίζει σημαντική υστέρηση.

Στην πρόσφατη συζήτηση στην Βουλή για τους 16.500 που κατέληξαν εκτός ΜΕΘ, μέχρι τέλος Φλεβάρη βάσει ΕΟΔΥ, τέθηκε το ερώτημα ποιο ποσοστό ασθενών θα ήταν άραγε λογικό να έχει περάσει από ΜΕΘ; Στην Ελλάδα με τις περίπου 13.000 εισαγωγές σε ΜΕΘ φαίνεται ότι αυτό το ποσοστό είναι μικρότερο του 10% ενώ στις πιο αναπτυγμένες χώρες υπερβαίνει το 20%.

Ενώ στα διάφορα κύματα το ποσοστό νέων νοσηλειών που αντιστοιχεί και σε χρήση ΜΕΘ παρέμενε σταθερά λίγο άνω του 10%, στην φάση της omicron αντί να εμφανιστεί βελτίωση σημειώνεται επιδείνωση.

Αυτό θα μπορούσε αυτό να σημαίνει ότι έγιναν υπερβολικά εύκολες εισαγωγές ελαφρύτερων περιστατικών της νέας παραλλαγής. Όμως η τελευταία εικόνα (των θανάτων) ακολουθεί πιστά τις νέες εισαγωγές κι όχι τις νέες διασωληνώσεις, πράγμα που το καταρρίπτει.

Θα μπορούσε επίσης να σημαίνει «μειωμένη παραγωγικότητα» των μονάδων και επιμήκυνση της παραμονής των νοσηλευόμενων στις κλίνες ΜΕΘ Συμβαίνει όμως το αντίθετο, δεδομένου ότι ο χρόνος νοσηλείας έχει βραχυνθεί. Αυτό σημαίνει ότι οι συνολικές μέρες νοσηλείας σε ΜΕΘ είναι ακόμη πιο μειωμένες.

Η προτίμηση της omicron σε πιο ευάλωτους πληθυσμούς (υπερήλικες, συνοσηρότητες) πιθανόν να αυξάνει το ποσοστό των ασθενών όπου ο θάνατος είναι μη αποτρέψιμος, τουλάχιστον κατά την φάση εμπλοκής της ΜΕΘ.

Η άλλη εκδοχή είναι να μειώθηκαν οι κλίνες κι ειδικότερα το ποσοστό τους που προοριζόταν για την covid -19 και να έχουν τροποποιηθεί τα κριτήρια διασωλήνωσης ασθενών με covid.

ΕΡΩΤΗΜΑ

Ποιος είναι ο παράγοντας που οδήγησε σε μειωμένη χρήση των σπανιζόντων πόρων (κλινών ΜΕΘ) εν μέσω τόσο αυξημένης, όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία για την νοσηρότητα και την θνητότητα ζήτησης και η ύπαρξη πολλών διασωληνωμένων εκτός; Όποιο κι αν είναι το αίτιο θα πρέπει να δημοσιοποιηθεί και να επεξηγηθεί.

Διαβάστε επίσης: Πανδημία: Και οι επτά (δεν) ήταν υπέροχοι