Το απόγευμα της Τετάρτης, τρεις μετανάστες που κρατούνται για περισσότερους από 18 μήνες στα κρατητήρια του Α.Τ. Ελληνικού, σκαρφάλωσαν στα κάγκελα για να διεκδικήσουν την ελευθερία τους. Το διάβημά τους μετατράπηκε σε μαζική διαμαρτυρίας με τους υπόλοιπους κρατούμενους να παραμένουν στο προαύλιο των κρατητηρίων και φωνάζοντας συνθήματα, ανάμεσα στα οποία και τη λέξη «ελευθερία».

Η μαζική διοικητική κράτηση μεταναστών στα κέντρα κράτησης και στα κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων, σε άθλιες συνθήκες, είναι παράνομη, απάνθρωπη και αναποτελεσματική. Η παράταση της κράτησης αυτής και πέραν του 18μηνου είναι , επιπλέον, εγκληματική, γιατί εξωθεί ανθρώπους σε πράξεις απόγνωσης. Και βεβαίως είναι ρατσιστική, γιατί καταργεί βασικές αρχές του κράτους δικαίου και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, φτιάχνοντας «ειδικό δίκαιο» για τους μετανάστες.

Μέχρι στιγμής, 150 αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης έχουν κρίνει παράνομη την παράταση της διοικητικής κράτησης πέραν του 18μηνου και έχουν αφήσει ελεύθερους τους μετανάστες που προσέφυγαν εναντίον της. Όμως, ούτε οι δικαστικές αποφάσεις, ούτε οι θάνατοι κρατουμένων στα κέντρα κράτησης, λόγω των άθλιων συνθηκών ή πλημμελειών, ούτε οι απόπειρες αυτοκτονίας ανθρώπων έχουν απασχολήσει την κυβέρνηση. Το έγκλημα συνεχίζεται, παρά τα επανειλημμένα διαβήματα και τις αλλεπάλληλες ερωτήσεις  προς τον  υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Κικίλια. Τι άλλο χρειάζεται για να σταματήσει αυτό το έγκλημα; Πόσος εξευτελισμός, πόσες απώλειες ζωών και πόσες καταδίκες από ευρωπαϊκά δικαστήρια χρειάζονται για να συμμορφωθεί η κυβέρνηση με τον νόμο;