Η γνωστή οικονομολόγος Beatrice Weder di Mauro παραχώρησε συνέντευξη στο πρακτορείο dpa, στην οποία προειδοποιεί για τους κινδύνους γύρω από αντίδραση «ντόμινο» στη δημοσιονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη.

Ads

Αφού και η Πορτογαλία θέλει να ενταχθεί στον μηχανισμό διάσωσης του ευρώ, θα πρέπει να αποτραπεί επέκταση της κρίσης και σε άλλες χώρες, κατά την άποψη της οικονομολόγου – «σοφού» Beatrice Weder di Mauro. Σύμφωνα με τη μοναδική γυναίκα μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων για την αξιολόγηση της συνολικής οικονομικής εξέλιξης, και η Ελλάδα, δημοσιονομικός παραβάτης, δεν έχει εξυγιανθεί ακόμα.

Σε περίπτωση που δεν επαρκέσουν τα τρέχοντα προγράμματα, η Ελλάδα θα πρέπει αργά ή γρήγορα να προβεί σε αναδιάρθρωση χρέους, εκτιμά η καθηγήτρια Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg του Mainz, σε συνέντευξή της στο dpa.

DPA: Με την Πορτογαλία προσφεύγει μια ακόμη χώρα στον μηχανισμό διάσωσης. Διαφαίνεται ένα τέλος ή θα ακολουθήσει σύντομα και η Ισπανία;

Weder di Mauro: « Η αυξανόμενη ένταση στην Πορτογαλία δεν μπορούσε να παραθεωρηθεί. Το ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να υποβάλει ένα αξιόπιστο πρόγραμμα, ώστε η χώρα να απομονωθεί από την υπόλοιπη Ευρωζώνη, προκειμένου να αποτραπεί περαιτέρω εξάπλωση της κρίσης. Σήμερα οι πιθανότητες είναι σαφώς καλύτερες απ’ ό,τι πριν από μερικούς μήνες».

DPA: Ακούγεται ότι ορισμένες κυβερνήσεις εξετάζουν το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους για την Ελλάδα. Τι συνέπειες θα είχε μια αναδιάρθρωση για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης;

Weder di Mauro: Η περίπτωση της Ελλάδας είναι μοναδική. Ακόμα κι αν η ίδια η κυβέρνηση τηρήσει όλα τα στοιχεία που απαρτίζουν το πρόγραμμα (λιτότητας), ωστόσο σε πρώτη φάση προβλέπεται αύξηση του χρέους. Έτσι όμως, θα αυξηθούν και τα τοκοχρεολύσια, δηλαδή μια ήδη υπερχρεωμένη χώρα θα οδηγηθεί μέσα από νέα δάνεια σε μεγαλύτερο χρέος. Τα επιτόκια του EFSF έχουν μειωθεί λίγο βέβαια, παρ’ όλα αυτά τα τοκοχρεολύσια θα αποτελούν μεγάλο ποσοστό σε σχέση με το ΑΕΠ, ώστε μπορεί κανείς πράγματι να αναρωτηθεί αν κάτι τέτοιο είναι ανεκτό.

DPA: Και αν δεν είναι;

Weder di Mauro: Αν καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι δεν είναι ανεκτό και καθίσταται αναγκαία μια αναδιάρθρωση χρέους – είτε μέσω επιμήκυνσης αποπληρωμής, μείωσης των επιτοκίων ή με άλλα μέσα -, τίθεται το ερώτημα αν θα πρέπει να γίνει αργά ή γρήγορα.

Υπέρ της ταχείας λύσης συνηγορεί το γεγονός πολλά κρατικά ομόλογα της Ελλάδας σήμερα βρίσκονται στον ιδιωτικό τομέα, αλλά συνεχώς αποπληρώνονται και έτσι οι πιστωτές της Ελλάδας θα είναι όλο και περισσότερο το Διεθνές Νομισματικό ταμείο και οι χώρες της Ευρωζώνης.

Επομένως, η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης σημαίνει ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να συμμετέχει λιγότερο ή ότι το ‘κούρεμα’ του χρέους θα πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι σήμερα. Όλα αυτά συνηγορούν υπέρ του να βρεθεί για την Ελλάδα σχετικά γρήγορα μια λύση. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ανακοινωθεί ανεξάρτητα από τα άλλα προβληματικά κράτη. Θα χρειαζόταν ταυτόχρονα μια στρατηγική και για τα άλλα κράτη, τα οποία βρίσκονται σε φάση επείγουσας θεραπείας.

DPA: Δεν υφίσταται κίνδυνος μετάδοσης, επειδή οι αγορές δεν θα μπορούσαν πλέον να αποκλείσουν αναδιάρθρωση χρέους και σε άλλες χώρες;

Weder di Mauro: Μπορεί να ‘κολλήσουν’ και σχετικά σταθερές δημοσιονομικά χώρες. Λόγω αυτού του κινδύνου, ο οποίος θα μπορούσε να προκαλέσει εικασίες για το ποια θα είναι η επόμενη χώρα, δεν πρέπει να εξεταστεί μεμονωμένα λύση για την Ελλάδα .

Θα πρέπει να ανακοινωθεί ταυτόχρονα και για την Ιρλανδία, η οποία βρίσκεται ήδη στην ομπρέλα διάσωσης , αλλά και για την Πορτογαλία και ίσως και για την Ισπανία πώς θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Θα πρέπει να είναι διαφορετικές λύσεις, επειδή και η αιτία των προβλημάτων είναι διαφορετική.

DPA: Θα έχει απαλλαγεί η Ευρώπη από αυτά τα προβλήματα, όταν το 2013 θα είναι έτοιμος ο νέος μηχανισμός διαχείρισης κρίσεων για τα απειλούμενα με χρεοκοπία κράτη της Ευρωζώνης, ο ΕΜΣ;

Weder di Mauro: Τι άλλο είναι ο μόνιμος μηχανισμός διάσωσης από ένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για την Ευρώπη με ένα θετικό στοιχείο, επειδή περιλαμβάνει ορισμένα εργαλεία, τα οποία το ΔΝΤ δεν διαθέτει. Ωστόσο, παρατηρούμε σε παγκόσμιο επίπεδο κρίσεις στα ισοζύγια πληρωμών και μεταδόσεις κρίσεων, παρόλο που υπάρχει τόσο καιρό το ΔΝΤ.

Προκειμένου τέτοιες κρίσεις στην Ευρωζώνη να μπορέσουν να αποφευχθούν στο μέλλον, απαιτούνται προληπτικά εργαλεία. Αλλά κατ’ αρχάς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η παρούσα κρίση και να μειωθεί το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος, ώστε να κινούνται και πάλι σε ανεκτά επίπεδα».

DPA : Τι λείπει από τον ΕΜΣ;

Weder di Mauro: Θα ευχόμουν να υπάρχει ένας πιο ξεκάθαρος αυτοματισμός, όσον αφορά τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Αυτή η διάσταση έχει ληφθεί υπόψη, και αυτό είναι ένα συν έναντι του ΔΝΤ. Αλλά θα πρέπει να ξεπεραστούν μεγάλα εμπόδια και στο τέλος θα πρέπει να ληφθεί ομόφωνη απόφαση για μια αναδιάρθρωση χρέους. Κάτι τέτοιο επιτρέπει πλήθος πολιτικών ελιγμών και γι’ αυτό το λόγο η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θα παραμείνει απρόβλεπτη και δεν θα τιθασεύσει τις αγορές.