Στην πραγματικότητα κανείς απ’ όσους ψήφισαν ΝΔ δεν ενδιαφέρεται για το πρόγραμμα Μητσοτάκη. Η βαθύτερη επιθυμία τους είναι να τιμωρήσουν τον Τσίπρα.

Ο σκληρός πυρήνας τους είναι οι παραδοσιακοί δεξιοί. Ψηφίζουν πρώτα παράταξη και μετά, από θέση εξουσίας, κανονίζουν τα του οίκου τους. Η αριστερά αυτό ποτέ δεν το είχε, καθώς, αντίθετα με τις διακηρύξεις της, κάθε αριστερός είναι στο μυαλό του κι από ένα δικό του κόμμα. Τιμωρούν τον Τσίπρα, γιατί λειτουργούν αποκλειστικά με κοινωνικό αυτοματισμό και ψευδοευσεβισμό για τα ιερά και όσια του κράτους, ανεξαρτήτως εισοδημάτων.

Ένα δεύτερο κομμάτι είναι οι ακροκεντρώοι και σοσιαλφιλελεύθεροι, που κατά καιρούς πειραματίζονται με Ποτάμια, Δράσεις και άλλα τέτοια οχήματα ειδικού σκοπού, τα οποία επιβιώνουν μόνο με ξενιστές. Παλαιότερα είχαν τροφοδοτήσει το σημιτικό ΠΑΣΟΚ με το know how των νεοφιλελέυθερων πρακτικών. Στις τάξεις τους κατοικοεδρεύουν και πολλοί πρώην αριστεροί, που έχτισαν καριέρες δίπλα σε μεγάλους προστάτες. Μερικοί έχουν ψηφίσει και ΣΥΡΙΖΑ για τους ίδιους λόγους. Η απέχθειά τους για την πλέμπα και η λειτουργική τους ανάγκη με όρους αγοράς να διεκδικούν αυτόνομα μερίδιο στην εξουσία τους κρατούσε για καιρό έξω από το μαντρί. Η επιτυχίες, όμως, του ΣΥΡΙΖΑ σε πεδία εκτός του άμεσου ενδιαφέροντός τους και οι αναφορές σε λαϊκες τάξεις ήταν αρκετές για να τους φοβίσουν και να τους κάνει να δώσουν λευκή επιταγή στο μητσοτακικό σύστημα. Τιμωρούν τον Τσίπρα, γιατί τους στέρησε τις σίγουρες δουλειές, στις οποιες είχαν μάθει με τον περιώνυμο εκσυγχρονισμό και την απορρύθμιση των πρώτων μνημονίων.

Το τρίτο κομμάτι είναι οι ακροδεξιοί. Μαντρωμένοι για δεκαετίες, με περιστασιακές μετακινήσεις στο ΠΑΣΟΚ ή κόμματα της κατηγορίας ψεκασμού και κριτήριό τους τοπικά και ιδιοτελή μικροσυμφέροντα, με τη χρεοκοπία φούσκωσαν τη Χρυσή Αυγή. Ως κατά βάση νοικοκυραίοι ενοχλήθηκαν με τα πολύ ναζιστικά, που λέει κι ο Βελόπουλος, και επιστρέφουν στη ΝΔ λόγω Άδωνι και Βορίδη. Τιμωρούν τον Τσίπρα, γιατί τον θεωρούν κομμουνιστή και προδότη.

Συνεκτικό στοιχείο αυτού του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου των δύο εκατομμυρίων περίπου ψηφοφόρων είναι το μιντιακό σύστημα, με πιο ευρηματική του στιγμή το ψευδεπίγραφο περί μεσαίας τάξης και πιο εμβληματική του στιγμή αντίστοιχα τις διακοπές Τσίπρα στο κότερο. Ο «προδότης κομμουνιστής» των τελευταίων είναι ταυτόχρονα «ο βολεμένος σκαφάτος των πρώτων», που κάνει κατάληψη σε κάτι που ανήκει μόνο στους δεύτερους.

Η ιδιότυπη αυτή συμπόρευση απολιτικού μικρομεγαλισμού διαλύεται, όταν το δεύτερο και ισχυρότερο οικονομικά κομμάτι κρατά όλη την πίτα για πάρτη του. Λίγο πολύ δηλαδή στον πρώτο χρόνο από τις εκλογές.

Καλή ψήφο.