Η κυβέρνηση ετοιμάζεται τις προσεχείς ώρες να ανακοινώσει νέα σκληρά οικονομικά μέτρα που ίσως διαβούν την «κόκκινη γραμμή» που η ίδια είχε θέσει, με διαρροές στα ΜΜΕ, 15 μέρες πριν : τον 14ο μισθό. Το εξαιρετικά ευαίσθητο αυτό θέμα απασχολεί για μέρες το κυβερνητικό επιτελείο, που σύμφωνα με πληροφορίες του Tvxs ετοιμάζεται να βραχεί στον ποταμό Ρουβίκωνα αλλά μέχρι την μέση: την περικοπή τών μισθών Χριστουγέννων-Πάσχα καθώς του επιδόματος αργίας κατά 20%-25% και για συγκεκριμμένο χρονικό διάστημα. Ετσι ελπίζεται ότι το σοκ θα είναι σταδιακό , αν και σε πραγματικούς αριθμούς θα πρόκειται για την αφαίρεση κάτι παραπάνω από το ήμισυ του 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων.

Το θέμα είχε επισήμως ανοίξει ο κ. Παπανδρέου στο υπουργικό συμβούλιο της Δευτέρας , όταν πληροφορούσε τους συναδέλφους του ότι υπήρχαν «άνθρωποι του μόχθου» που τον έπιαναν στο δρόμο και του έλεγαν ότι «για την πατρίδα, και το μισθό μου να θυσιάσω». Την σκυτάλη πήρε ο περιβόητος κομισσάριος της ΕΕ Ολι Ρεν που φορώντας ένα σαρκαστικό χαμόγελο τελείωνε την ίδια μέρα την συνέντευξη τύπου που έδωσε μετά την περιοδεία του στην χώρα-προτεκτοράτο με μια μοχθηρή προειδοποίηση: «καλό κουράγιο». Για να κλείσει τον κύκλο ξανά ο πρωθυπουργός στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας λόγο για τα σκληρά μέτρα που χρειάζονται να ληφθούν μιας και η χώρα βρίσκεται σε «κατάσταση πολέμου».

Το πρόβλημα που μοιάζει ο κ. Παπανδρέου να αγνοεί είναι ότι κανένας πόλεμος δεν κερδίζεται αν τα στρατεύματα δεν έχουν κουράγιο, αν δηλαδή δεν ελπίζουν σε κάτι. Στα πακέτα της θεραπείας-σοκ που ανακοινώνονται τις τελευταίες εβδομάδες δεν υπάρχουν όχι αναφορές αλλά ούτε καν η παραμικρή νύξη για κάποια μέτρα που θα μπορούσαν να ανάψουν ένα φως στην άκρη του τούνελ δίνοντας απάντηση στο πρωταρχικό πρόβλημα της χώρας: και το βασικό πρόβλημα δεν είναι το χρέος αλλά το γεγονός ότι η χώρα έχει πάψει απο καιρού να παράγει , από αγροτικά προιόντα μέχρι πολιτισμό.

Το μόνο που διαφαίνεται στον ορίζοντα είναι η περισσότερη φτώχεια και η παραπέρα ύφεση της οικονομίας που θα φέρουν τα μέτρα, μαζί με κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία και πτώση του βιοτικού επιπέδου των περισσότερων. Σίγουρα η Ελλάδα ασθενεί, αλλά ποιός ασθενής θα δεχόταν αδιαμαρτύρητα να υποστεί μια αδυσώπητη θεραπεία όταν δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα ανακάμψει; Οι προηγούμενες αντίστοιχες θεραπείες σοκ που είχαν επιβλήθεί στις αρχές της δεκαετίας του 90 στην Ρωσσία και τις άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες υπόσχονταν την γρήγορη μετάβαση στον καπιταλισμό, που τότε φάνταζε στα μάτια των πολιτών των χωρών αυτών ως ο επίγειος παράδεισος.

Η κυβέρνηση προσφέρει στους Ελληνες την κόλαση ως όραμα στηριζόμενη στο γεγονός ότι έχει τα χάλια της η αντιπολίτευση, από την ενθουσιασμένη με τα μέτρα ΝΔ μέχρι την αριστερά που χρόνια τώρα δεν έχει καταφέρει να αρθρώσει εναλλακτική πρόταση. Πρόκειται για στρατηγικό λάθος γιατί η έκβαση του πολέμου δεν εξαρτάται από την εκάστοτε αντιπολίτευση: πρέπει να πιστεύει στην νίκη ένας στρατός που δεν μοιάζει καθόλου με τον σημερινό, καθηλωμένο μπροστα στις τηλεοράσεις του φόβου, και τρομαγμένο Ελληνα.