Όπως τίποτε στην Ελλάδα δε λειτουργεί φυσιολογικά, έτσι και η αστική παράταξη της χώρας είναι αυτή που της αρμόζει, όπως μαρτυρά ο τυχοδιωκτισμός που εκδηλώθηκε τις τελευταίες μέρες για το Μακεδονικό. 

Από οποιαδήποτε οπτική και αν αναλύει κανείς το πολιτικό σύστημα, προφανές είναι ότι στις αστικές δημοκρατίες, οι παρατάξεις που εκπροσωπούν αυτή την τάξη είναι κομβικό να είναι στοιχειωδώς συνεπείς με τη βασική αποστολή και τις αρχές τους. Άλλωστε, αν τραβήξει κάποιος γραμμή από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας, η φυσιογνωμία της ομαλής και λειτουργικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας  που κατακτήθηκε μεταπολιτευτικά, έχει καθοριστεί αποφασιστικά από την αστική παράταξη.

Φαίνεται όμως πως τα συντηρητικά χωριατόπαιδα υπήρξαν πολύ πιο συνεπείς ηγέτες της από τους πορφυρογέννητους και «κοσμοπολίτες» μεταρρυθμιστές. Αυτοί που γεννήθηκαν ως αστοί ηγέτες και προετοιμάστηκαν ως τέτοιοι στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, αντί για ένα σύγχρονο φιλελεύθερο κράτος προσέφεραν στη χώρα ανορθολογισμό, πελατειακή αντίληψη και εθνικιστικές εξάρσεις που αρμόζουν μόνο σε ακροδεξιές δυνάμεις, τις ταυτισμένες με τις μεγαλύτερες τραγωδίες του ελληνισμού.

Σήμερα, η παράταξη που κατηγόρησε το ΣΥΡΙΖΑ ως μια «λαϊκιστική» δύναμη που ξεπήδησε από την πλατεία των αγανακτισμένων δίπλα σε περίεργα πρόσωπα με θολή πολιτική ταυτότητα, θα βρεθεί στην ίδια πλατεία με χρυσαυγίτες, παραστρατιωτικούς και άλλους δημαγωγούς και πατριδοκάπηλους.  

Η αριστερή κυβέρνηση της χώρας ακολουθεί την εθνική γραμμή που καθόρισε η αστική παράταξη αλλά τώρα εκείνη συναγελάζεται με χουνταίους και απόστρατους, θεούσες και ​προφήτες, μακεδονομάχους με περικεφαλαίες και χλαμύδες. Προφανώς και οι απλοί δημοκρατικοί πολίτες θα πλειοψηφούν την Κυριακή στο Σύνταγμα αλλά είναι ήδη σαφές ότι αυτός ο ετερόκλητος όχλος θα ξεπλύνει μεγαλοπρεπώς όλη την ακροδεξιά . ​Κ​άποιοι προσδοκούν στις επόμενες εκλογές να χωρίσουν τη χώρα σε «προδότες» και μη ​για να επιβιώσουν.

​Αρκετοί​ ομολογούν ότι το Μακεδονικό είναι απλώς μια βολική αφορμή για να κλονίσουν την κυβέρνηση όπως είχαν αποπειραθεί στους «Μένουμε Ευρώπη»​ και τους «Παραιτηθείτε». Όμως τότε έμοιαζε πιο συνεπές μια ελίτ να προασπίζει τα ταξικά της συμφέροντα ενώ τώρα οι ίδιοι άνθρωποι θα κατηφορίσουν από το Κολωνάκι προς το Σύνταγμα δίπλα σε κάποιους ημίτρελους και απαίδευτους ψεκασμένους, σε ένα ιδιότυπο δεξιό εξτρεμισμό. Εμφανίζονται διατεθειμένοι ακόμη και να δικαιολογήσουν ή να αποσιωπήσουν τις φασιστικές απειλές και τη βία αν θα τους είναι βολική. Τώρα δεν την καταδικάζουν «από όπου και αν προέρχεται»…

Η ​ΝΔ, παρά τις σοβαρές εσωτερικές τριβές που προκαλεί η ανακολουθία της, προσδοκά μικροκομματικά οφέλη ​από την υπονόμευση της υπόθεσης ​αφού βεβαιώθηκε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να καθαρίσει την «κόπρο» που άφησε εκείνη στο πολιτικό σύστημα. Ταυτόχρονα όμως κινδυνεύει να περιθωριοποιηθεί από το διεθνή παράγοντα ​​καθώς η επίλυση του ασήμαντου θέματος έχει υπερβεί από καιρό ψευτοπατριωτικές κορώνες ή βλακώδη επιχειρήματα και κανείς δεν αντιλαμβάνεται τις ανασφάλειες όσων «πουλάνε τη μάνα τους» (ή τον πατέρα τους για την ακρίβεια) για λίγη εξουσία.

Είναι πολύ πιθανή μια λύση στο εθνικό ζήτημα αλλά οι παλινωδίες μπορεί να αφήσουν συντρίμμια στην κοινωνία και το πολιτικό σύστημα. Λίγα μέτρα από την Ακρόπολη, η αστική παράταξη είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί με την Κλασική Αθήνα και τους «ένδοξους προγόνους»  που συνήθως επικαλούνται οι γραφικοί υπερπατριώτες για να κολακεύουν τον αμαθή νεοέλληνα. Η κληρονομιά του μέτρου και της αρμονίας θα ηττηθεί από το γκροτέσκο εθνικιστικό παροξυσμό και τις υστερίες. Είναι μια αστική παράταξη με… περικεφαλαία.