Oι πυκνές πολιτικές και δικαστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, πιστοποίησαν όσο τίποτε άλλο ότι η κυβέρνηση ΝΔ κινείται συντεταγμένα σε μια παρατεταμένη θεσμική εκτροπή προκειμένου να εδραιώσει την εξουσία της και να συντρίψει τους αντιπάλους. Τόση “δημοκρατία” αλλά και τόσο μίσος είχαμε να δούμε από τη… μεταπολίτευση.

Η κραυγαλέα συγκάλυψη της διαφθοράς των στελεχών της στο σκάνδαλο Novartis και η αμείλικτη απόπειρα εξόντωσης όσων τόλμησαν να το διαλευκάνουν, έδειξαν την ευθυγράμμιση των πυλώνων εξουσίας του πολιτεύματος, τυπικό δείγμα απολυταρχικών καθεστώτων όπως αυτό που εγκαθιδρύεται στη χώρα γύρω από το Μητσοτάκη. Ίσως ούτε ο υμνητής της επταετίας Μάκης Βορίδης, όταν ζητούσε θεσμικά μέτρα για να αποκλειστεί  η Αριστερά από την εξουσία, πίστευε ότι αυτό θα γίνει τόσο απροκάλυπτα. 

Σε επίπεδο νομοθετικό, η πλειοψηφία κινείται πλέον εκτός συνταγματικού πλαισίου και πλήττει τον πυρήνα των βασικών ελευθεριών ενώ σε επίπεδο δικαστικό βιώνουμε την απόλυτη χειραγώγηση στις επιδιώξεις της κυβέρνησης. Ακόμη και η εκτελεστική εξουσία έχει συρρικνωθεί γύρω από το ολιγομελές και υπερσυγκεντρωτικό “επιτελικό” κύκλο του Μαξίμου, κρίσιμες αρμοδιότητες και πόρους διαχειρίζονται πρόσωπα χωρίς πλήρη δημοκρατική νομιμοποίηση.

Η πρόσφατη άγρια καταστολή και η χονδροειδής κατασκευή ενόχων με βάση τις νέες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα και του -αντισυνταγματικού- νόμου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, έγινε με απόλυτη πολιτική κάλυψη εναντίον ειρηνικών και δημοκρατικών πολιτών με στόχο να προστατευτεί μια συγκέντρωση νεοναζί ενώ ο συμμετέχων ακροδεξιός βουλευτής της ΝΔ, παρήγγειλε συλλήψεις και στοχοποίησε δημοσιογράφους που αποκαλύπτουν τις παρανομίες της ΕΛΑΣ.

Αυτό που βιώνουν οι πολίτες είναι η απόπειρα κανονικοποίησης της βίας, της καταπίεσης και  κυρίως του καθεστώτος φόβου με απώτερο στόχο να κανονικοποιηθεί η νέα φτώχια, που έρχεται. Για την οποία, η κυβέρνηση αρνείται να πάρει το παραμικρό μέτρο, αντιθέτως σχεδιάζει με τους ολιγάρχες τη λεηλασία των δημόσιων και ευρωπαϊκών πόρων.Την ώρα που η επικής κλίμακας και αδρής χρηματοδότησης προπαγάνδα αγγίζει τη γελοιοποίηση με την προσωπολατρεία να θυμίζει όλο και περισσότερο προσωποπαγή καθεστώτα Ερντογάν ή Κιμ Γιογκ Ουν. 

Δικαστές που δεν πειθαρχούν, δημοσιογράφοι που δεν σωπαίνουν, πολιτικοί που μάχονται, καλλιτέχνες που αρθρώνουν λόγο, οδηγούνται με  “συνοπτικές διαδικασίες” σε εξόντωση.  Η λογοκρισία ακόμη και στα κοινωνικά δίκτυα δεν επιβάλλεται – ακόμη- δια νόμου αλλά μέσω οικονομικού στραγγαλισμού, εκβιασμών, προληπτικών συλλήψεων και φρονηματικών διώξεων. Το  καθεστώς καταπιέζει και απαγορεύει σε πολίτες να κινούνται ή να εργάζονται σε συγκεκριμένες περιοχές, (!) εκβιάζει δικαστές που αποκαλύπτουν τη διαφθορά, απειλεί με φυλακή τους πολιτικούς αντιπάλους αν δεν το οργανώνει ήδη, στοχοποιεί μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, συλλαμβάνει πολίτες για αναρτήσεις τους. Η εικόνα παραπέμπει σε κράτος με ασθενείς δημοκρατικούς θεσμούς και ισχυρές… μαφιόζικες μεθόδους. 

Πέρασε απαρατήρητο αλλά ειπώθηκε στη Βουλή από τον Πρωθυπουργό με αρκετή έπαρση ότι η ΝΔ ήταν αυτή που νομιμοποίησε την Αριστερά στη μεταπολίτευση, με ύφος που το περιέγραψε ως κάτι γεναιόδωρο. Όχι δεδομένο, ούτε αυτονόητο δηλαδή. Άλλωστε, στην πράξη μοιάζει να έχει συνταχθεί με τους περιθωριακούς του κόμματός του και όσους πιστεύουν ότι πρέπει να περιορίζονται ελευθερίες και δικαιώματα για  όσους αμφισβητούν την “ιδιοκτησία” της χώρας. 

Μπροστά στη λαίλαπα που σαρώνει τους δημοκρατικούς θεσμούς, απαιτείται ένα ευρύ, μαζικό και δημοκρατικό μέτωπο να παλέψει για την ανατροπή της.