Ο φόβος έναντι των φτωχών γυναικών, τον οποίο εξέφρασε μέσω των καθαριστριών η τομεάρχης δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ Έλενα Ακρίτα- την οποία λέει εξέλαβε λέει ως ρήση του Λένιν!- την τοποθετεί απευθείας εκτός κάθε αριστερού κόμματος. Δεν έχει θέση εκεί.

Η Ακρίτα υπέβαλε εν συνεχεία την παραίτησή της και την έθεσε στη διάθεση του κόμματος, το οποίο κόμμα ωστόσο διά του Νίκου Παπά δεν την έκανε δεκτή και ως εκ τούτου συνεχίζει κανονικά να διακονεί την υπόθεση των δικαιωμάτων – εκτός βεβαίως των δικαιωμάτων κάθε πλύστρας και κάθε φτωχού γενικώς. Αυτοί δεν πρέπει να έχουν κανένα δικαίωμα, διότι, σύμφωνα με την Ακρίτα, θα πρέπει να τους φοβόμαστε και να τους εμποδίζουμε να πλουτίσουν ή να έχουν εξουσία, διότι τότε θα στραφούν εναντίον μας. Δικαιώματα πρέπει να έχουν μόνον οι πλούσιοι. Όχι οι φτωχοί.

Αυτά περίπου λέει εξ΄ αντανακλάσεως και ο ΣΥΡΙΖΑ και είναι απορίας άξιον πως γίνεται ένα τέτοιο κόμμα να έχει στις τάξεις του βουλευτή που αποστρέφεται και φοβάται το λαό. Νομίζω πως το πρόβλημα δεν έχει λύση, η πολιτική παρακμή είναι γενικευμένη, στη Βουλή εισέρχεται όποιος είναι επώνυμος, ανεξαρτήτως αντιλήψεων και επομένως  δεν έχει κανένα νόημα να ζητάμε εξηγήσεις από κανένα. Τα κόμματα είναι πλέον ανοιχτά.

Αυτό σημαίνει επίσης πως δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα να επιλέγεις κάποιο κόμμα, διότι όλα ανεξαιρέτως- πλην του ΚΚΕ ευτυχώς και μερικών μικρών κομμάτων ακόμα- έχουν την ίδια ακριβώς φύση: ψάχνουν μετά μανίας τον πρώτο ενδιαφερόμενο επώνυμο να τον βάλουν στο ψηφοδέλτιο και ταυτοχρόνως έχουν και την ίδια πάνω κάτω πολιτική, με ελαφρές εξαιρέσεις φυσικά,  είναι όλα φιλοαμερικανικά, φιλοευρωπαϊκά, υπέρ των δικαιωμάτων αορίστως, αλλά εναντίον των φτωχών που τους αποστρέφονται και τους φοβούνται και εν τέλει μόνον υπέρ των επωνύμων. Είσαι  τηλεπερσόνα, συγγραφέας, μουσικός, ηθοποιός ή τραγουδιστής; Περνάς. Δεν είσαι. Έξω. Με τις πλύστρες.

Έτσι έχουν τα πράγματα και ως εκ τούτου δεν είπε και τίποτα παράξενο η Ακρίτα, απλώς από την συνήθεια που έχει να απαντάει στο διαδίκτυο της ξέφυγε και μια κοτσάνα παραπάνω.

Όταν εξελέξη για πρώτη φορά ελληνίδα βουλευτής η Ελένη Σκούρα από το Βόλο, που βγήκε το 1953 με τον Συναγερμό του Παπάγου, δεν νομίζω να φαντάζονταν πως θα υπήρχε ελληνίδα βουλευτής το 2024, 70 χρόνια μετά δηλαδή, που θα τάβαζε με τις πλύστρες.

Αν την είχε μαντέψει αυτήν την εξέλιξη είμαι σίγουρος πως θα καθόταν στο δικηγορικό της γραφείο και δεν θάμπαινε ποτέ της στη Βουλή.