Ο Έλληνας βασιλέας της Περγάμου Άτταλος Β’ δίνει το όνομα του στην παραλιακή πόλη Αττάλεια. Το όνομα του απαθανατίζεται εξάλλου και στην γνωστή στοά της Αθήνας (δωρεά του). Αυτό υπογραμμίζει διπλά το ελληνικό μεγαλείο, εκτός κι αν το επισκιάσει η λεπτομέρεια ότι ο οικοδεσπότης της ειρηνευτικής προσπάθειας που θα γίνει την Πέμπτη για τον πόλεμο στην Ουκρανία θα είναι Τούρκος …

Αυτές τις δύο εβδομάδες ο σύγχρονος Έλληνας «βασιλεύς», συμπεριφερόμενος ως αν «βασίλευε» σε κάποια Βαλτική Δημοκρατία, αποποιήθηκε εμπράκτως κάθε τέτοιο μεσολαβητικό ρόλο και τον άφησε στον αγαπητό Μελβούτ. Ίσως ξέρει κάτι ο δικός μας, ο πρόθυμος και δεδομένος. Εκτός κι αν πρόκειται απλώς για τον «βασιλέα» Άτσαλο …

Ο ρόλος του ειρηνοποιού είναι σίγουρα θετικός για τους κκ Ερντογάν και Τσαβούσογλου, ιδιαίτερα μάλιστα αν υπολογιστεί ότι εκπροσωπούν αφορά σε μια χώρα υποτίθεται νευρική, απομονωμένη, αποσυνάγωγη της διεθνούς πολιτικής. Εκτός κι αν δεν ήταν ποτέ έτσι …

Η Αττάλεια είναι ένα μεσογειακό θέρετρο σαν την Ελούντα, όπου το 1984 ο Ανδρέας φιλοξένησε τους εμπόλεμους Μιτεράν και Καντάφι, σε μια πρωτοβουλία από αυτές που τον έκαναν σεβαστό σε όλο τον πλανήτη. Το τι γνώμη είχε κανείς για τον Καντάφι θεωρείτο απλώς άσχετο με το τι γνώμη είχε για την πρωτοβουλία Παπανδρέου. Εκτός κι αν κατηγόρησε κανείς τον Ανδρέα για ισαποστάκια μεταξύ Μιτεράν – Καντάφι …

Μπορεί βέβαια να μην απασχολεί κάποιον ρεαλιστή το τι έγινε προ 38 ετών και το πόσο μεγάλο ήταν το διεθνές κλέος του Ανδρέα Παπανδρέου. Εκτός κι αν θυμηθεί ο ρεαλιστής την Θάτσερ που είπε πως ποτέ δεν έφυγε από σύνοδο κορυφής χωρίς να έχει αποσπάσει κάτι για την χώρα του…

Οι «πρόθυμοι και δεδομένοι» παραλίγο να βγάλουν όλους τους υπόλοιπους Ρωσοτσολιάδες, κατά το γερμανοτσολιάδες. Οι τελευταίοι ρωσόφιλοι τσολιάδες ήταν οι Ναππαίοι των Κολοκοτρωναίων και το όνομα του ρωσόφιλου κόμματος (Ναππαίοι) προερχόταν από έναν φανατικό οπαδό του Καποδίστρια, τον Κερκυραίο Νάπα! Εκτός κι αν παραμένουν οι Κερκυραίοι ύποπτοι ρωσοφιλίας …

Από τους νεοδημοκράτες ο κ Καραμανλής θρυλείτο ότι γλύτωσε στο τσακ από δολοφονία ως «ρωσόφιλος», ο κ Σαμαράς έδωσε τιμητικά την υπηκοότητα στον Ιβάν Σαββίδη για τις εθνικές υπηρεσίες του κι ο κ Μητσοτάκης ωφελήθηκε τα μέγιστα από την δράση Ρώσων πρακτόρων επί Πρεσπών. Εκτός κι αν έτσι εξηγείται που ο νεαρός γραμματέας της ΚΝΕ, ο διακριθείς στην μάχη της ασφαλούς κατανάλωσης γιαούρτης επί Τσερνομπίλ ελέγχει την εθνικοφροσύνη μας …

Γράφτηκε πως ο «βασιλιάς» προτού ξιφουλκήσει με την ξιφολόγχη των 20.000 Καλάσνικωφ, κανόνισε με την Ούρσουλα μια προκαταβολή 4 δις για προεκλογικές ανάγκες. Εγώ αυτά τα βρίσκω πολύ ευτελή για έναν Έλληνα Πρωθυπουργό και δεν θα τα πιστέψω. Εκτός κι εάν μου το πουν όσοι συνέδεσαν την συμφωνία των Πρεσπών με την μη περικοπή από την troika των συντάξεων, για προεκλογικές ανάγκες …

Μπορεί οι οπαδοί του Ατσάλου να μην θαυμάσουν το άγαλμα του προγόνου μας του Αττάλου, στην Αττάλεια όπου δεν θα παρευρεθούν. Μπορούν όμως να παρευρεθούν στο τοπικό ντέρμπυ: Άτταλος Καματερού – Πήγασος Νέου Κόσμου (*) Θα υποστηρίξουν φαντάζομαι τον Άτταλο με το ένδοξο όνομα, εκτός κι αν μπερδέψουν τον εδώ Νέο Κόσμο (Δουργούτι, Αη Σώστης) με εκείνον της Βοστώνης.

(*) οι ομάδες είναι καθ’ όλα υπαρκτές και το ντέρμπι τους επικείμενο. Το μόνο που είναι μούφα είναι το «βασίλειο» του Ατσάλου.