Η 11Η Σεπτεμβρίου ισοπέδωσε τελικά πολύ περισσότερα από τους Δίδυμους Πύργους. Ισοπέδωσε αξίες και έννοιες και έφερε τα πάντα στα μέτρα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους σε Δύση και (Μέση) Ανατολή.

Ads

Περιόρισε το λεξιλόγιο σε «καλούς» και «κακούς», «νομοταγείς» και «τρομοκράτες», «μαζί μας» και «εναντίον μας». Και φυσικά στους «τρομοκράτες» κατατάχθηκαν όλοι όσοι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους σε Δύση και (Μέση) Ανατολή θεωρούν ενοχλητικούς και «επικίνδυνους»: Οι Κούρδοι (της Τουρκίας, όχι του Ιράκ γιατί εκείνοι ήταν χρήσιμοι ενάντια στον Σάνταμ Χουσέιν) και φυσικά οι Παλαιστίνιοι. Όσοι δηλαδή διεκδικούν δίκαια που συγκρούονται ή απλά δεν εξυπηρετούν αμερικανικά ή συμμαχικά συμφέροντα.

Έτσι από της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και εντεύθεν στιγματίζονται ως «τρομοκράτες» όλοι όσοι πράττουν ακριβώς ότι και ο Τζορτζ Ουάσινγκτον: Στρέφουν τα όπλα ενάντια στους καταπιεστές της πατρίδας τους. Γιατί και ο αμερικανικός πόλεμος για ανεξαρτησία από την αποικιακή Βρετανία δεν κερδήθηκε με κλάδο ελαίας μα με τη βία των όπλων. Φυσικά οι Βρετανοί δεν αναφέρονται στους Αμερικανούς που έστρεψαν τα όπλα εναντίον τους ως τρομοκράτες… επιμένουν όμως να αναφέρονται έτσι στους Κύπριους που έπραξαν το ίδιο τη δεκαετία του 1950. 

Από της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και εντεύθεν οι αγώνες για ελευθερία πρέπει οπωσδήποτε να συμφωνούν με αμερικανικά συμφέροντα. Γι αυτό και στο κάλεσμα των αντικαθεστωτικών του Ιράκ ή της Λιβύης η υπερατλαντική βοήθεια ήταν άμεση, ενώ στην περίπτωση των Παλαιστινίων ή των Κούρδων της Τουρκίας παρατηρείται μια απίστευτη βραδύτητα μέχρι και απόλυτη απραξία. 

Το 1974 ο Γιασέρ Αραφάτ είχε σταθεί μπροστά στην ολομέλεια των Ηνωμένων Εθνών κρατώντας στο ένα χέρι κλάδο ελαίας και στο άλλο όπλο. «Μην αφήσετε το κλαδί της ελιάς να πέσει από το χέρι μου», είχε προειδοποιήσει τότε. Από τότε πολλά έχουν αλλάξει εκτός από την παραγνώριση και η παραγκώνιση των Παλαιστινίων που έκανε το κλαδί της ελιάς πολλές φορές να ξεραθεί και την τρομοκρατία να ανθίσει.

Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 θα έπρεπε να βοηθούσε τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους να αντιληφθούν πως κρατώντας το Παλαιστινιακό άλυτο και καταδικάζοντας τους Παλαιστίνιους στη λήθη υποθάλπουν τη βία υποσκάπτουν την ειρήνη και ισοπεδώνουν μαζί με τους Δίδυμους Πύργους κάθε αξία και ελπίδα δικαιοσύνης.

Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 είναι ο λόγος που οι ΗΠΑ δεν θα έπρεπε να επέβαλλαν άλλο ένα βέτο στο δικαίωμα των Παλαιστινίων να ζουν όπως όλοι οι υπόλοιποι λαοί στο δικό τους κράτος και όχι εγκλωβισμένοι μέσα σε τείχη που κάποιοι ύψωσαν «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ».