Η διαφαινόμενη αναπροσαρμογή του συστήματος νομισματικής ισοτιμίας του κινεζικού νομίσματος γουάν σε σχέση με το δολάριο δημιούργησε ποικίλες αντιδράσεις στις διεθνείς αγορές και έδωσε τροφή για μακροσκελείς αναλύσεις σε οικονομολόγους και πολιτικούς αναλυτές.

Άρθρο του Νικόλα Κουντούρη, απλο το www.immigration-phenomenon.blogspot.com

Στις ΗΠΑ έσπευσαν αρχικά να χαιρετήσουν την εξέλιξη αυτή καθώς κατά την πάγια εκτίμηση της Ουάσιγκτον, με την προηγούμενη πολιτική τους, οι κινεζικές αρχές ευνοούσαν ένα τεχνικά υποτιμημένο ως προς το δολάριο γουάν, ώστε να καταστήσουν τις εξαγωγές τους οικονομικά θελκτικότερες. Στην ανάλυσή της, η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα προέβλεψε με την εφαρμογή του νέου συστήματος ισοτιμιών μία άνοδο 3% του γουάν σε ετήσια βάση για την επόμενη τριετία, γεγονός που αναμένεται να επιφέρει και ανάλογη αύξηση στα κινεζικά προϊόντα.

Από το 2008, η Κίνα είχε υιοθετήσει μια σκληρή πολιτική νομισματικής ισοτιμίας του εθνικού της νομίσματος σε σχέση με το δολάριο με στόχο να προστατέψει τις διεθνείς εξαγωγές της, σε μία περίοδο που η παγκόσμια οικονομία εισέρχονταν σε μία φάση βαθιάς χρηματοπιστωτικής κρίσης. Για να καταστήσει αυτή την ισοτιμία εφικτή η Κίνα αγόρασε τεράστια αποθέματα δολαρίων και έγινε ο μεγαλύτερος πιστωτής του υπέρογκου δημοσίου χρέους των ΗΠΑ.

Η πολιτική αυτή, η οποία χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «νομισματική χειραγώγηση», πράγματι ευνόησε το κινεζικό εξαγωγικό εμπόριο, το οποίο παρουσίασε την τελευταία διετία σημαντικότατη άνοδο. Στο πλαίσιο αυτό, η διεθνής οικονομική κρίση μεταβλήθηκε σε «ευκαιριακό παράθυρο» για την κινεζική οικονομία και παρά τις αντίθετες προβλέψεις, η κινεζική ανάπτυξη δεν επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τις παγκόσμιες οικονομικές αναταράξεις.

Αρκετοί επαΐοντες έσπευσαν να θεωρήσουν την κίνηση της κινεζικής κυβέρνησης να χαλαρώσει την νομισματική ισοτιμιακή σχέση του γουάν με το δολάριο ως «έξυπνη» οικονομική επιλογή, οι μεν θεωρώντας ότι με την πολιτική αυτή θα ενισχυθεί η εγχώρια κινεζική κατανάλωση και θα αυξηθεί η αγοραστική δύναμη των κινέζων πολιτών, οι δε εκτιμώντας ότι έτσι θα μειωθεί το κόστος εισαγωγής των απαραίτητων πρώτων υλών για την κινεζική παραγωγή.

Εντούτοις, η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να ερμηνευθεί και πολιτικά. Μερικές μόλις ημέρες πριν από την συνεδρίαση του G20 και με τις φωνές εντός των ΗΠΑ να πληθαίνουν για αύξηση της δασμολόγησης των κινεζικών προϊόντων, οι κινεζικές αρχές προέβησαν σε έναν επιτυχημένο διπλωματικό ελιγμό. Οι τελευταίες, χωρίς να αποσαφηνίσουν με ποιόν τρόπο και πότε θα προχωρήσουν σε ουσιαστική αναθεώρηση του μηχανισμού καθορισμού των ισοτιμιών, κατάφεραν να εισέλθουν στο διαπραγματευτικό «παζάρι» του G20 έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις. Υποτιμώντας ουσιαστικά το γουάν μόλις κατά 0,5% η Κίνα μπορεί τώρα να διαπραγματευτεί από καλύτερη θέση το άνοιγμα των διεθνών αγορών στα προϊόντα της…

* Ο Νικόλας Κουντούρης είναι Δρ. Πολιτειολόγος