Τις τελευταίες ημέρες υπέπεσε στην αντίληψη μου απόσπασμα από συνέντευξη Ηγούμενου από μοναστήρι της Κρήτης ο οποίος ισχυριζόταν πως οι βιομηχανίες κρύβουν τα φάρμακα για τον καρκίνο.

Τον άνθρωπο που ασπάζεται σε δημόσια συχνότητα την θεωρία συνωμοσίας που βασίζεται στην ιδέα ότι οι φαρμακοβιομηχανίες προτιμούν να πουλούν θεραπείες που παρατείνουν τη ζωή αντί να προσφέρουν οριστική ίαση δεν τον ήξερα ούτε ποτέ είχα μιλήσει μαζί του.

Σκέφθηκα όμως πως αντί να τον αδικήσω για τα λεγόμενα του θα ήταν καλό να επικοινωνήσω μαζί του για να μου αναλύσει τα επιχειρήματα του.

Αναζήτησα το τηλέφωνο του μέσω της Αρχιεπισκοπής Κρήτης και έτσι συνομίλησα μαζί του.

Με ενημέρωσε πως κατέχει πτυχίο χημικού και μου επανέλαβε την θεωρία πως οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν το φάρμακο ίασης του καρκίνου ( γενικώς) αλλά δεν μας το δίνουν γιατί εξυπηρετούν συμφέροντα.

Του σύστησα αν έχει τέτοιες αξιόπιστες πληροφορίες να τις παραδώσει σε εισαγγελέα για το καλό της ανθρωπότητας. Είτε να απευθυνθεί σε άλλες αρμόδιες αρχές.

Του επεσήμανα πως και η ίδια υπήρξα ογκολογικός ασθενής και πως για ένα ασθενή που δίνει μάχη να σωθεί τέτοιες πληροφορίες κλονίζουν την πεποίθηση του πως λαμβάνει την καλύτερη αγωγή και πως υπάρχουν ελπίδες για ίαση σε άλλα φάρμακα τα οποία όμως δεν του τα χορηγούν!

Στην συζήτηση μας μου είπε επίσης πως τα φύλλα ελιάς και η ρίζα της αψιθιάς θεραπεύουν ολιστικά τον καρκίνο! Πως εκείνος έχει περιπτώσεις ασθενών που έλαβαν φυτική θεραπεία και νίκησαν τον καρκίνο!

Πως ο ίδιος παράγει κι αλοιφές με τέτοια συστατικά ανάμεσα τους και πρόπολη που τα χορηγεί σε πολίτες και βλέπουν θεαματικά αποτελέσματα.

Στην προσπάθεια της συζήτησης μαζί του συμπεριέλαβε τα επιχειρήματα για την υιοθέτηση του φυσικού τρόπου ζωής, δηλαδή την απόρριψη βλαβερών συνηθειών όπως το κάπνισμα, το ποτό και τις τροφές που επιβαρύνουν την υγεία μας.

Του είπα πως εκεί θα συμφωνήσουμε και πως γενικά όσο πιο πολύ προσέχουμε, μας εντάσσουμε στον υγιεινό τρόπο ζωής τόσες περισσότερες πιθανότητες θα έχουμε να αποφύγουμε χρόνια νοσήματα. Όμως αυτό είναι άλλο και άλλο να λέμε πως τα φύλλα ελιάς νικούν τον καρκίνο.

Αισθανόμενη πως η συζήτηση μας οδηγεί σε αδιέξοδο τον ευχαρίστησα για τον χρόνο του και ολοκλήρωσα την συνομιλία μας.

Κάποιες ώρες αργότερα πληροφορήθηκα μέσω παραπολιτικών σχολίων, ότι διέδιδε πως η επικοινωνία μας έγινε για την έκφραση παραπόνων για το ότι η συνέντευξη του έγινε σε άλλο μέσο και όχι σε αυτό που εργάζομαι. Ότι δηλαδή του ζήτησα αυτά που είχε πει να τα έλεγε καλύτερα σε εμένα και στην εκπομπή μου!!!

Στην ζωή μου έχω μάθει πλέον να μην εκπλήσσομαι με κανέναν και για οτιδήποτε !

Και προφανώς δεν θα ανοίξω διάλογο σε δημόσια συχνότητα με κάποιον που ισχυρίζεται, πως τα φύλλα ελιάς και η αψιθιά θεραπεύουν ολιστικά τον καρκίνο.

Αναζήτησα πάντως το ηχητικό της συνέντευξης του για να το παραθέσω και με ένα «θαυματουργό» τρόπο αυτό (σήμερα που μιλάμε) είχε εξαφανισθεί από το αρχείο του μέσου.

Αναλογιζόμενη στο εάν έπρεπε να δημοσιοποιήσω, πως ένας ηγούμενος διαδίδει fake πληροφορίες για την θεραπεία του καρκίνου, το περιβάλλον μου με απέτρεπε λέγοντας μου πως ανοίγω ένα θέμα που θα πυροδοτήσει νέα παραπολιτικά σχόλια εναντίον μου από το μέσο που φιλοξένησε την συνέντευξη του Ηγουμένου. Και πως δεν αλλάζει ο κόσμος ούτε και σώζεται.

Η αλήθεια είναι πως σε πολλές περιπτώσεις δεν σώζεται. Ωστόσο αν έστω και ένα ογκολογικό ασθενή καταφέρουν να πείσουν τέτοιοι ισχυρισμοί περί φυτικών θαυμάτων αντιλαμβάνεσθε πόσο επικίνδυνο αυτό μπορεί να είναι για την υγεία του ;Πόσο επικίνδυνο είναι όταν αυτοί οι ισχυρισμοί προέρχονται από τον χώρο θρησκευτικών πεποιθήσεων;

Πόσο ευάλωτοι είναι οι ασθενείς που μπορεί όντως να εγκαταλείψουν την θεραπεία τους για να γιατρευτούν με αλοιφές και φύλλα ελιάς ;

Ανάλογα περιστατικά έχουν λάβει χώρα και έχουν καταγραφεί και στα αστυνομικά δελτία στην Ελλάδα.

Παραθέτω ορισμένα από αναζήτηση στο διαδίκτυο:

«Άκρως επικίνδυνη χαρακτηρίζει το υπουργείο Υγείας την υστερία που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα με τις «θεραπευτικές» ιδιότητες των φύλλων ελιάς, η οποία έχει οδηγήσει καρκινοπαθείς ακόμη και στο να διακόψουν τη θεραπεία τους, βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους!

Όπως ανακοινώθηκε χθες, ύστερα από γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας, «δεν υπάρχει καμία μελέτη που να επιβεβαιώνει τη χρησιμότητα του εκχυλίσματος καρπών και φύλλων ελιάς, και ως εκ τούτου η κατανάλωσή τους δεν έχει αποδεδειγμένα θεραπευτικά αποτελέσματα».

Επιπλέον, σημειώνεται, το γεγονός ότι δεν έχει ελεγχθεί η τοξικότητα των προϊόντων αυτών, μπορεί να κρύβει κινδύνους για την υγεία των ασθενών. Ήδη έχουν αναφερθεί περιπτώσεις καρδιοπαθών οι οποίοι κατανάλωσαν ρόφημα από ελαιόφυλλα και παρουσίασαν ενοχλήσεις. Οι γιατροί πιθανολογούν ότι υπήρξε αλληλεπίδραση με τα φάρμακα που λάμβαναν για την αντιμετώπιση των καρδιακών τους προβλημάτων.

Πάντως, οι ασθενείς κινδυνεύουν έτσι κι αλλιώς εφόσον διακόπτουν τη θεραπεία που τους έχει συστήσει ο γιατρός και αποφασίζουν να στραφούν στα… φύλλα ελιάς. Ειδικά στην περίπτωση των καρκινοπαθών, κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμες βλάβες και να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους»

«Στην ψυχολογία του αρρώστου είναι πολύ εύκολο ένα προϊόν που προέρχεται από τη φύση να θεωρηθεί καλύτερο από τα φάρμακα που είναι χημικώς παρασκευασμένα. Όμως τα φύλλα της ελιάς δεν έχουν απολύτως καμία αποδεδειγμένη αντικαρκινική δράση και δεν υπάρχει λόγος να τα καταναλώσει κάποιος που πάσχει από καρκίνο. Επιπλέον, στις περιπτώσεις όπου ασθενείς αποφασίζουν να διακόψουν τη θεραπεία τους, η κατάσταση γίνεται επικίνδυνη. Και το πράσινο τσάι έχει αντιοξειδωτική δράση, αλλά δεν θεραπεύει τον καρκίνο! Και ο χυμός πορτοκαλιού ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά κανείς δεν θα διακόψει τη θεραπεία του για να αρκεστεί σε αυτό!» -Δημήτρης Μπαφαλούκος πρώην πρόεδρος Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδος.

«Οι επιτήδειοι που κατά καιρούς εμφανίζουν σκευάσματα με θεραπευτικές ιδιότητες εκμεταλλεύονται τον πόνο αυτών που πάσχουν, προς ίδιον όφελος. Ουσιαστικά λοιπόν πρόκειται για εμπορευματοποίηση της ελπίδας.

Οι επιπτώσεις στην υγεία όπως αναφέρει η ιατρική κοινότητα από την χρήση προιόντων τσαρλατανισμού είναι

• Η καθυστέρηση ή αποτυχία στην αναζήτησης της ιατρικής βοήθειας και επομένως στη συνέχεια της σωστής θεραπευτικής αγωγής
•  ανεπιθύμητες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των σκευασμάτων αυτών και της σωστής φαρμακευτικής αγωγής που χρησιμοποιούνταν.

Η απόδοση ιατρικών ιδιοτήτων σε ορισμένα τρόφιμα ή σκευάσματα υπήρξε ένα σύνηθες φαινόμενο όπως μαρτυρά η ιστορία. Το αρχαίο «βότανο της αθανασίας» επί παραδείγματι, βρίσκει τη σύγχρονη εφαρμογή του σε πολλά διατροφικά συμπληρώματα τα οποία λαμβάνουν οι bodybuilders. Το δηλητήριο του γαλάζιου σκορπιού είναι ένα άλλο, όπως και το θαυματουργό νερό του Καματερού.»

«Τον Φεβρουάριο του 2006 η αστυνομία πέρασε χειροπέδες στον Ελευθέριο Μηλιόπουλο ο οποίος διαφήμιζε «θεραπεία για τον καρκίνο» Αστυνομικός προσποιούμενος τον πελάτη επισκέφθηκε τον Μηλιόπουλο στο γραφείο που διατηρούσε επί της Πατησίων και του ζήτησε συνταγή για τον καρκινοπαθή πατέρα του.

Ο “Dr.καρκίνος” όπως τον χαρακτήρισαν τα Μέσα Ενημέρωσης της εποχής, του έδωσε μια συνταγή η οποία περιείχε αντικαταθλιπτικά, βιταμίνη C και ένα σκεύασμα που δεν αναγραφόταν στο Εθνικό Συνταγολόγιο του ΕΟΦ, τονίζοντάς του ότι ο «ασθενής» θα πρέπει να τα παίρνει για ένα μήνα. Ο Μηλιόπουλος διατεινόταν ότι κατασκεύαζε τα φάρμακα μόνος του και χρέωνε 50 ευρώ για την επίσκεψη και 20 ευρώ για κάποια βιβλία που πουλούσε και τα οποία κρίνονταν «απαραίτητα» για την σωστή θεραπεία.»

«Το 2007 ήταν η εποχή της «φραπελιάς» ή αλλιώς του «μαγικού φίλτρου» κατά του καρκίνου που πρωταγωνιστούσε στα τηλεοπτικά παράθυρα και στους τίτλους εφημερίδων με την τιμή των φύλλων της ελιάς να αγγίζει τα 40 ευρώ το κιλό. Ο τότε υπουργός υγείας Δημήτρης Αβραμοπουλος έκανε παρέμβαση μπροστά στον κίνδυνο της παραπληροφόρησης, ενώ ο τότε υφυπουργός Υγείας κ. Γιαννόπουλος ζήτησε με επιστολή του από το ΕΣΡ να προβεί σε διαφύλαξη της εγκυρότητας της πληροφόρησης.

Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Παναγιώτης Πούλιος, έδωσε εντολή για τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης, ώστε να διαπιστωθεί αν με τη συνεχή προβολή του θέματος υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.»

«Το 1987 ο αγρότης Πέτρος Χρουστουλάκης από το χωριό Πανασσός υποστηρίζει ότι βρήκε το φάρμακο για τον καρκίνο και πως γιατρεύει καρκινοπαθείς με το ζωμό καβουριών, το οποίο βράζει με άλλα βότανα, χόρτα, καρότα και φύλλα ελιάς, φτιάχνοντας ένα δικό του, αυτοσχέδιο «κοκτέιλ».

Για να πείσει τον κόσμο διέδωσε παντού ότι ο ίδιος γιάτρεψε τη σύζυγό του από τον κακιά αρρώστια που την είχε προσβάλει στον μαστό και στα οστά. Μέσα σε λίγες ημέρες κατέφθαναν στην Κρήτη καραβιές απελπισμένων, ενώ και οι πτήσεις της Ολυμπιακής ήταν υπερπλήρεις από καρκινοπαθείς και συγγενείς τους που ταξίδευαν προκειμένου να προμηθευτούν το μαγικό καβουροζούμι. Ο Ιατρικός Σύλλογος του Ηρακλείου κινήθηκε νομικά εναντίον του Χουστουλάκη ο οποίος μετά από κάποιους μήνες συνελήφθη για απάτη»

«Όχι, δεν υπάρχουν αξιόπιστες ενδείξεις ότι οι φαρμακευτικές βιομηχανίες κρύβουν θεραπείες για τον καρκίνο. Αυτή η θεωρία συνωμοσίας βασίζεται στην ιδέα ότι οι εταιρείες προτιμούν να πουλάνε θεραπείες που απλώς παρατείνουν τη ζωή αντί να προσφέρουν οριστική θεραπεία. Ωστόσο, η έρευνα για τον καρκίνο είναι εξαιρετικά σύνθετη, με συμμετοχή πανεπιστημίων, ανεξάρτητων ερευνητών και δημόσιων οργανισμών παγκοσμίως.

Επιπλέον, η ανάπτυξη φαρμάκων είναι μια χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία, και αν υπήρχε μια επαναστατική θεραπεία, η εταιρεία που θα την ανακάλυπτε θα είχε τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό όφελος δημοσιεύοντάς την. Αντίθετα, βλέπουμε συνεχή πρόοδο στη θεραπεία του καρκίνου, με νέα φάρμακα, ανοσοθεραπείες και εξατομικευμένες θεραπείες να εγκρίνονται κάθε χρόνο.

Η πραγματική πρόκληση είναι η πολυπλοκότητα της ίδιας της νόσου: ο καρκίνος δεν είναι μία ασθένεια, αλλά μια ομάδα νοσημάτων με διαφορετικούς μηχανισμούς. Γι’ αυτό η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να αναζητά νέες θεραπείες, ενώ παράλληλα προσπαθεί να κάνει τις υπάρχουσες πιο προσβάσιμες.

Υπάρχουν φυτά που περιέχουν ουσίες με αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά κανένα φυτό από μόνο του δεν μπορεί να θεραπεύσει τον καρκίνο. Ωστόσο, πολλές αντικαρκινικές θεραπείες βασίζονται σε φυσικά συστατικά φυτών, τα οποία έχουν μελετηθεί και μετατραπεί σε φάρμακα.

Μερικά παραδείγματα φυτικών ουσιών με αντικαρκινική δράση:

• Ταξόλη (Paclitaxel): Προέρχεται από τον φλοιό του δέντρου Taxus brevifolia (είδος τάξου) και χρησιμοποιείται σε θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού, των ωοθηκών και των πνευμόνων.
• Βινκριστίνη και Βινβλαστίνη: Εξάγονται από το φυτό Catharanthus roseus (Μπλε Μη Με Λησμόνει) και χρησιμοποιούνται σε χημειοθεραπείες για λευχαιμία και άλλα είδη καρκίνου.
• Καμπτοθεκίνη: Προέρχεται από το δέντρο Camptotheca acuminata και οδήγησε στην ανάπτυξη αντικαρκινικών φαρμάκων όπως η ιρινοτεκάνη και η τοποτεκάνη.

Παρόλο που αυτά τα φυτικά συστατικά είναι χρήσιμα, πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία, καθαρισμό και δοκιμές για να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια. Η κατανάλωση αυτών των φυτών σε φυσική μορφή δεν έχει την ίδια αποτελεσματικότητα και μπορεί να είναι επικίνδυνη.
Η καλύτερη προσέγγιση για την καταπολέμηση του καρκίνου είναι η επιστημονικά αποδεδειγμένη ιατρική φροντίδα (χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση) και όχι αποκλειστικά οι φυσικές θεραπείες.»

«Δεν υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες αποκρύπτουν ένα «φάρμακο για τον καρκίνο». Αυτή η θεωρία συνωμοσίας βασίζεται στην ιδέα ότι οι φαρμακοβιομηχανίες προτιμούν να πουλούν θεραπείες που παρατείνουν τη ζωή αντί να προσφέρουν οριστική ίαση. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη.

Γιατί δεν υπάρχει μία «θεραπεία για τον καρκίνο»;

• Ο καρκίνος δεν είναι μία ασθένεια, αλλά πολλές. Υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικοί τύποι καρκίνου, καθένας με διαφορετικά χαρακτηριστικά και μηχανισμούς ανάπτυξης.
• Η έρευνα είναι ανοιχτή και πολυδιάστατη. Πανεπιστήμια, ανεξάρτητα ερευνητικά κέντρα και δημόσιοι οργανισμοί συμμετέχουν στην αντικαρκινική έρευνα, όχι μόνο οι φαρμακευτικές εταιρείες.
• Γίνονται συνεχείς ανακαλύψεις. Κάθε χρόνο εγκρίνονται νέα φάρμακα, όπως ανοσοθεραπείες και στοχευμένες θεραπείες, που αυξάνουν τα ποσοστά επιβίωσης και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.

Το οικονομικό επιχείρημα

Αν μια εταιρεία είχε ένα αποτελεσματικό φάρμακο που θεράπευε έναν τύπο καρκίνου, θα είχε τεράστιο οικονομικό κέρδος από την κυκλοφορία του. Επιπλέον, η παγκόσμια φαρμακευτική έρευνα δεν είναι συγκεντρωμένη σε λίγες εταιρείες, αλλά γίνεται ταυτόχρονα από χιλιάδες επιστήμονες.

Η πραγματική πρόκληση

Η ανάπτυξη φαρμάκων είναι χρονοβόρα και δύσκολη. Ο καρκίνος συχνά μεταλλάσσεται, καθιστώντας δύσκολη τη δημιουργία μιας καθολικής θεραπείας. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε δει τεράστιες προόδους, όπως θεραπείες που επιτρέπουν σε πολλούς ανθρώπους να ζουν δεκαετίες με τη νόσο.

Αν υπήρχε ένα απόλυτα αποτελεσματικό φάρμακο, θα ήταν προς το συμφέρον όλων να κυκλοφορήσει. Το πρόβλημα δεν είναι η συγκάλυψη, αλλά η πολυπλοκότητα της ασθένειας και η ανάγκη για περισσότερη έρευνα»

Σε αυτή την συζήτηση προφανώς και τον πρώτο λόγο θα έπρεπε να έχουν οι γιατροί και οι Ιατρικοί Σύλλογοι στις τοποθεσίες που τέτοιες επικίνδυνες δηλώσεις λαμβάνουν χώρα .
Αλλά και κάθε αρχή που προστατεύει την δημόσια υγεία και τους πολίτες .
Το: «να κοιτάμε την δουλειά μας για να μην μπλέξουμε» δεν εμπεριέχει τον όρο της ευθύνης που στον καθένα αναλογει …

Υποσημείωση:

Η πίστη μου με κράτησε και με κρατάει ακόμη ζωντανή στις δύσκολες στιγμές της θεραπείας μου.

Και αυτό το διατρανώνω με κάθε τρόπο .

Ωστόσο οι «μαγικές αλοιφές» ανήκουν σε άλλη σφαίρα και παραπλανούν τον κόσμο.

Και αυτό δεν σωστό.

Η Αντιγόνη Ανδρεάκη είναι δημοσιογράφος στην TV CRETA – Παγκρήτια Ραδιοτηλεόραση Α.Ε.