Άρθρο με τίτλο «Ελλάδα: Νέα πορεία» δημοσιεύθηκε χθες στην Hannoversche Allgemeine, με αφορμή τη ψήφιση του προϋπολογισμού του 2011 στη χώρα μας. Ο αρθρογράφος Gerd Höhler, μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι αν η Ελλάδα δεν ανακάμψει, τότε θα κλονιστεί ολόκληρη η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση.

Ads

[…] Κατά 14 δις ευρώ θέλει να βελτιώσει τον ισολογισμό ο Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου την επόμενη χρονιά – αφενός με μεγαλύτερους φόρους, αφετέρου με περαιτέρω περικοπές.

Πράγματι οι μεγάλες περικοπές είναι αναπόφευκτες γιατί η Ελλάδα είναι στη χειρότερη θέση από όλα τα υπόλοιπα προβληματικά κράτη της Ευρωζώνης. Η πολύ άσχημη δημοσιονομική κατάσταση δεν είναι το αποτέλεσμα ενός συγκυριακού εκτροχιασμού, αλλά μακροχρόνιων λανθασμένων χειρισμών.

Μια παντοδύναμη γραφειοκρατία, συνεχής νομική ανασφάλεια, αλλά και η ανθούσα διαφθορά τρομάζουν τους επενδυτές. Οι ελλειμματικές κρατικές επιχειρήσεις απορροφούν πολλά δισεκατομμύρια φόρων κάθε χρόνο.

Οι Έλληνες οφείλουν στο ευρώ τη σχετική σταθερότητα των τιμών βέβαια, τα χαμηλά επιτόκια και τα δάνεια με ευνοϊκούς όρους. Αλλά τα δικά τους εξαγωγικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως στον τομέα του τουρισμού, είναι από καιρό πάρα πολύ ακριβά λόγω του ισχυρού ευρώ. Η ελληνική οικονομία καθίσταται με την πάροδο των χρόνων όλο και λιγότερο ανταγωνιστική. Και αυτό φαίνεται από τα χρόνια ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών:

Οι Έλληνες κατανάλωναν πάρα πολύ και παρήγαγαν πολύ λίγο. Την εποχή της δραχμής μπορούσαν εν μέρει να εξισορροπούν την έλλειψη παραγωγικότητας με τακτικές υποτιμήσεις. Αυτό πλέον δεν είναι δυνατόν. Τους έχει αφαιρεθεί αυτό το εργαλείο της πολιτικής που αφορά το νόμισμα και τα επιτόκια. Το ευρώ αποκάλυψε τις αδυναμίες της χώρας χωρίς οίκτο.

Το βέβαιο είναι ότι μόνο με προγράμματα λιτότητας η Ελλάδα δε θα βγει από την κρίση χρέους. Αργά ή γρήγορα ο ασθενής θα πεθάνει από την εξαντλητική δίαιτα. Αλλά και το πολυσυζητημένο ‘haircut’ δεν θα αποτελούσε βιώσιμη λύση: Μια παρόμοια μερική παραγραφή χρέους θα απέκλειε για πολλά χρόνια την Ελλάδα από τις κεφαλαιαγορές, θα οδηγούσε εξ αυτού σε νέα δανειακή βοήθεια και θα εξωθούσε στη δίνη της κρίσης χρέους και άλλα προβληματικά κράτη.

Μία μόνο διέξοδος υπάρχει από το φαύλο κύκλο του αυξανόμενου χρέους: Η χώρα πρέπει να βγει από την ύφεση, η ελληνική οικονομία πρέπει και πάλι να αναπτυχθεί. Αν το ΑΕΠ αυξηθεί, τότε θα μειωθεί και το ποσοστό χρέους. […]

Σίγουρα θα είναι μακρύς ο δρόμος: Ακόμα και αν όλα κυλήσουν σύμφωνα με το πρόγραμμα η Ελλάδα θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία, για να μειώσει το χρέος της κάτω του 100%. Αλλά σοβαρή εναλλακτική σ’ αυτό δεν υπάρχει.

Πρέπει να ευχηθούμε καλή τύχη στους Έλληνες, για να πετύχουν τους στόχους τους. Γιατί αν η Ελλάδα δεν ανακάμψει, τότε θα κλονιστεί ολόκληρη η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση.