Ανήκουμε σε αυτό που ονομάζεται μεσαία τάξη.

Η σύνθεσή της είναι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες (που απασχολούν λίγους εργαζόμενους, που και αυτοί νοούνται μικρομεσαίοι), δικηγόροι, μηχανικοί, λογιστές, γιατροί, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι και γενικώς αυτοαπασχολούμενοι πάλι με μικρή προσφορά εξαρτημένης εργασίας, δημόσιοι και τραπεζικοί υπάλληλοι και λειτουργοί, που δεν εμπλέκονται στις διοικήσεις των συνδικαλιστικών τους σωματείων, και γενικώς άνθρωποι που η καθημερινή τους ζωή εξαρτάται από την καθημερινή πραγματική απασχόληση. Αρκετοί διαθέτουν και μια μικρή ιδιοκτησία, που έχει αποκτηθεί είτε από  κληρονομιά είτε από σκληρή αποταμίευση.

Επί της ουσίας είμαστε αυτοί που, χρόνια τώρα, επωμιζόμαστε το βάρος του κάθε μνημονίου, το βάρος του κάθε κακού χειρισμού όλων των κυβερνήσεων, το βάρος της κάθε απάτης των ημετέρων, της κάθε Ολυμπιάδας, του κάθε λαθρέμπορου που αγοράζει κρατικές εταιρείες και τράπεζες, οι οποίες έχουν στηθεί και διασωθεί με τον δικό μας κόπο.

Εν ολίγοις είμαστε η ραχοκοκαλιά αυτού του κράτους.

Είμαστε όμως και αυτοί που ποτέ δεν ακούγεται η γνώμη μας και οι προτάσεις μας, διότι αντίκεινται σε όλες τις διαπλοκές και δεν έχουμε ασχοληθεί ποτέ με τις διοικήσεις των επαγγελματικών σωματείων μας, στηρίγματα προώθησης των κυβερνώντων, που ενδιαφέρονται μόνο για τη διατήρηση των προνομίων τους εις βάρος μας. Δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες, τις γνωρίζουμε και κυρίως τις ζούμε όλοι.

Μήπως όμως ήρθε η ώρα να υψώσουμε τη φωνή μας για να ακουστεί, να αρχίσει να λειτουργεί κάτι υπέρ των πολιτών και όχι υπέρ της εξουσίας;

Επιτέλους ρωτήστε μας. Οι περισσότεροι μάς έχετε προσωπικούς φίλους και μας ζητάτε προσωπικές εξυπηρετήσεις.
Και κυρίως ΑΚΟΥΣΤΕ μας!