Ένα πράγμα που αναδείχτηκε με το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, είναι ο κοινωνικός συντηρητισμός και η καθυστέρηση σε θέματα υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ στα θέματα της κοινωνικής απελευθέρωσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν βρίσκεται κοντά στην Οκτωβριανή επανάσταση του 1917, αλλά μάλλον βρίσκεται κοντύτερα στην επανάσταση του 1821.

Δεν το γνωρίσαμε σήμερα το ΚΚΕ. Το γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες.

Ουσιαστικά μετά τη μεταπολίτευση. Είναι ένα κόμμα φοβικό το οποίο είναι κλειστό σαν στρείδι, γιατί τρέμει ότι αν ανοιχτεί κινδυνεύει να συρρικνωθεί και να εξαφανιστεί.

Όμως ένα αριστερό κόμμα, όπως ισχυρίζεται ότι είναι το ΚΚΕ, οφείλει να είναι ανοιχτό στα νέα κοινωνικά ρεύματα και να προσπαθεί να τα κατανοήσει, να παρέμβει και να τα εξελίξει προς όφελος των κοινωνικών δυνάμεων που φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει. Δηλαδή κυρίως του φτωχού λαϊκού κόσμου που είναι και η κοινωνική πλειοψηφία.

Και μην μας πούνε ότι νοιάζονται και αγωνίζονται για την καθημερινότητα των φτωχών ανθρώπων. Κάτι που όντως συμβαίνει. Όμως άλλο το ένα άλλο το άλλο. Ένα αριστερό κόμμα οφείλει να είναι παρών παντού.

Αντίθετα για το ΚΚΕ, όλα τα κοινωνικά θέματα που έχουν σχέση με την σεξουαλικότητα και τις ερωτικές σχέσεις, δηλαδή με τον ερωτικό ψυχισμό μας και τις ερωτικές μας επιλογές, είναι θέματα ταμπού.

Τα νέα δεδομένα που φέρνει η κοινωνική εξέλιξη, οι νέες τεχνολογίες, η κοινωνική απελευθέρωση που εμφανώς έχει συντελεστεί, για θέματα που ως κοινωνία τόσα χρόνια τα είχαμε κλεισμένα σε ένα ντουλάπι κι ας υπέφεραν εξ αιτίας αυτού οι άνθρωποι, δυστυχώς το ΚΚΕ έχει μια ανικανότητα, μια απέχθεια και μια δυσανεξία να τα επεξεργαστεί να τα αναλύσει και να ανάλογα να προσαρμοστεί .

Το ΚΚΕ είναι σαν τους Χριστιανούς. Αυτοί περιμένουν, (σιγά μην την περιμένουν), την δευτέρα παρουσία για να σωθούν και το ΚΚΕ περιμένει υπομονετικά να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την λυτρωτική επανάσταση. Διότι τότε όλα τα κοινωνικά ζητήματα θα βρουν τη λύση τους.

Λες και δεν έχουμε τα παραδείγματα του παρελθόντος των “σοσιαλιστικών” χωρών και της κοινωνικής τους κατάντιας. Που σήμερα μετά από εβδομήντα χρόνια, υποτιθέμενου σοσιαλισμού, είναι οι καλύτεροι τροφοδότες του νεοφασισμού.

Το ΚΚΕ αυτάρεσκο και αλαζονικό, αναμένει και αναμένει και αναμένει…Και κατά την διάρκεια της αναμονής άραγε τι κάνουμε; Ταυτιζόμαστε με το παπαδαριό;

Το ΚΚΕ και ο γραμματέας του συνεχώς μας κουνάνε το χέρι, μας δείχνουν και μας  λένε ειρωνικά “αυτοί είστε”.

Μάλλον ήρθε η στιγμή να τους κοιτάξουμε, να τους δείξουμε και να τους πούμε: Δυστυχώς “αυτοί είστε”.