Το Βερολίνο «έδωσε» πιο χαλαρούς όρους χρηματοδότησης για να «πάρει» περισσότερο έλεγχο του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Κάπως έτσι εξηγεί τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ ο οικονομικός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου*, ο οποίος καταδεικνύει την Ισπανία ως το μεγαλύτερο κερδισμένο των διαβουλεύσεων.

Ads

Ο κ. Παναγιώτου μεταφέρει κλίμα απογοήτευσης των αγορών, όπως προκύπτει από tweets της Goldman Sachs ή της JP Morgan. Κατά τη γνώμη του, αναζητούσαν μία πιο δραστική κίνηση προς την κατεύθυνση του διαμερισμού του ευρωπαϊκού χρέους. Ή δυνατόν θα επιθυμούσαν μία διακήρυξη τύπου «Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης», εξέλιξη η οποία θα περιόριζε άμεσα τα επιτόκια δανεισμού των ευρωπαϊκών οικονομιών.
 
Επί της ουσίας, η Γερμανία διασφαλίζει μεγαλύτερο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος μέσα από τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οργάνου εποπτείας. Την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, απευθείας από το μηχανισμό στήριξης, θα συνοδεύουν «μνημόνια συνεννόησης», τα οποία θα αποτελούν πιο χαλαρές συμφωνίες, μόνο με την ΕΕ –«η Ιταλία και η Ισπανία αρνούνται την προσφυγή στο ΔΝΤ, το οποίο εξάλλου έχει απομακρυνθεί από το πιο φιλοευρωπαϊκό προφίλ του επί Στρος Καν».
 
Ιδιαίτερης σημασίας θεωρείται η δυνατότητα των τραπεζών να αγοράζουν από την πρωτογενή αγορά ομόλογα της εθνικής τους προέλευσης, από τη στιγμή που θα μπορούν πλέον να δανείζονται απευθείας από το μηχανισμό στήριξης. Ασφαλώς, ζητούμενο είναι αν θα δρομολογηθούν έγκαιρα οι εξελίξεις προς αυτήν την κατεύθυνση, καθώς ο χρόνος πιέζει.
 
Σε κάθε περίπτωση, τα χρήματα των μηχανισμών στήριξης (περίπου 600 δις) δεν αρκούν, δεδομένου ότι μόνο οι ανάγκες της Ισπανίας και της Ιταλίας ανέρχονται σε 1 τρις έως το 2014.
 
Ευνοημένη των διαβουλεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής είναι σίγουρα η Ισπανία, η οποία πετυχαίνει χαλαρούς όρους για το δανεισμό της.
 
*Ο Πάνος Παναγιώτου είναι Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής, Διευθυντής WTAEC Ltd, GSTA Ltd