Η Γερμανία μπορεί να είναι η χώρα που συμβάλλει περισσότερο στα πακέτα διάσωσης των χωρών της ευρωζώνης, ίσως όμως να πληρώνει απλώς ένα πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε. Πρόκειται για το συμπέρασμα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), σύμφωνα με την οποία η γερμανική πολιτική της συγκράτησης των μισθών τις τελευταίες δεκαετίες έχει πλήξει τους γείτονές της, συμβάλλοντας στη σημερινή κρίση χρέους της ευρωζώνης.

Ads

 
Ενώ ο βιομηχανικός γίγαντας Γερμανία επικεντρώνεται στην εξαγωγή των προϊόντων του, οι χαμηλοί μισθοί στη χώρα έχουν περιορίσει την εγχώρια ζήτηση, με αποτέλεσμα άλλες χώρες να μην καταφέρνουν να πωλούν στους Γερμανούς όσα αγοράζουν από αυτούς. Σύμφωνα με την ILO, οι εμπορικές ανισότητες αποτελούν έναν από τους λόγους της σημερινής κρίσης στην ευρωζώνη.
 
Δημοσιεύοντας τις Διεθνείς Τάσεις Απασχόλησης για το 2012, η ILO υποστηρίζει ότι οι πολιτικές μείωσης των μισθών τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ιδιαιτέρως υπό την καγκελαρία του Γκέρχαρντ Σρέντερ, που ηγείτο του συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών – Πρασίνων ως το 2005, έχουν ευνοήσει σημαντικά τη γερμανική βιομηχανία εξαγωγών.
 
«Η αυξανόμενη ανταγωνιστικότητα των Γερμανών εξαγωγέων έχει ταυτοποιηθεί ως η δομική αιτία πίσω από τις πρόσφατες δυσκολίες της ζώνης του ευρώ», αναφέρει η έκθεση.
 
«Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει δημιουργήσει συνθήκες για μια παρατεινόμενη οικονομική “βουτιά”, καθώς τα υπόλοιπα κράτη – μέλη βλέπουν ολοένα και περισσότερο τη βίαιη υποχώρηση των μισθών ως τη λύση στην απώλεια της ανταγωνιστικότητάς τους», προσθέτει η ILO.
 
Το 2010, η γερμανική στατιστική υπηρεσία ανέφερε ότι οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα αυξήθηκαν μόλις κατά 21,8% μεταξύ 2000 και 2010, την ώρα που ο μέσος όρος σε ολόκληρη την ευρωζώνη των 27 ανερχόταν σε 35,5%. Λαμβάνοντας υπόψη τους πραγματικούς μισθούς, διαπιστώνεται στασιμότητα, σε συνδυασμό με μια πραγματική υποχώρηση μεταξύ 2004 και 2008.
 
Σύμφωνα με την έκθεση, η εγκατάλειψη από τη Γερμανία της πολιτικής των χαμηλών μισθών, θα δημιουργούσε «θετικές συνθήκες διάχυσης στην υπόλοιπη Ευρώπη».