ΒΡΕΤΑΝΙΑ Ερευνα διαπίστωσε ότι 3 στους 11 παρουσιάζουν διαταραχές προσωπικότητας…

Ο προϊστάμενός μου ο ψυχοπαθής!

ΛΟΝΔΙΝΟ

Πόσες φορές την ημέρα σάς περνά από το μυαλό η ιδέα ότι ο προϊστάμενός σας ίσως είναι ψυχοπαθής; Πόσες φορές σκέφτεστε ότι ο τρόπος που ενεργεί ξεπερνά τα όρια της λογικής, οι πράξεις του και οι απαιτήσεις του είναι παράλογες; Μην ντρέπεστε να το παραδεχθείτε, συμβαίνει σε όλους εμάς που δεν καθόμαστε σε καρέκλα που γράφει «μάνατζερ»!

Εμμονές για τελειότητα, υπέρμετρη αφοσίωση στην εργασία, ναρκισσισμός, δικτατορικές τάσεις στο χώρο εργασίας. Θέλετε κι άλλα;
Και μάλιστα τώρα υπάρχουν ορισμένα επιστημονικά στοιχεία, που υποδεικνύουν ότι οι ηγετικές φυσιογνωμίες, που συνήθως βρίσκονται και στις διευθυντικές θέσεις, διακρίνονται από αποκλίσεις που μερικές φορές φτάνουν μέχρι και την ψυχασθένεια.

Η Μπελίντα Μπόαρντ και η Καταρίνα Φρίζον, επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ, αποφάσισαν να ερευνήσουν εάν υπάρχουν ομοιότητες στις προσωπικότητες των διευθυντικών στελεχών, των ασθενών που παρακολουθούνται από ψυχιάτρους και των εγκληματιών που νοσηλεύονται σε ψυχιατρικά ιδρύματα.

Τα αποτελέσματα της έρευνάς τους, που δημοσιεύτηκαν τον περασμένο μήνα στη Βρετανία, προκάλεσαν έντονες εκπλήξεις αλλά και αμφισβητήσεις.

Αποκλίσεις…

Η Μπόαρντ και η Φρίζον διαπίστωσαν ότι τρεις από τις 11 πιο συνηθισμένες αποκλίσεις συμπεριφοράς και διαταραχές προσωπικότητας συναντώνται περισσότερο στα διευθυντικά στελέχη, απ’ ό,τι στους ασθενείς ψυχιατρικών ιδρυμάτων.

Χαρακτηριστικά όπως ο υπέρμετρος εγωκεντρισμός, οι επιφανειακά καλοί τρόποι, η απόκρυψη της αλήθειας και η τάση για χειραγώγηση ανθρώπων αποτελούν τη βάση μίας από τις συνηθέστερες διαταραχές συμπεριφοράς. Ο ναρκισσισμός, σε συνδυασμό με την αδιαφορία για τα συναισθήματα των άλλων και η τάση για εκμετάλλευση συνιστούν μία δεύτερη διαταραχή ή ψυχική απόκλιση. Τέλος, σύμφωνα με τις Μπόαρντ και Φρίζον, οι εμμονές για τελειότητα, υπέρμετρη αφοσίωση στην εργασία, οι δικτατορικές τάσεις στον χώρο εργασίας και η σκληρότητα συνθέτουν μία τρίτη μορφή απόκλισης στη συμπεριφορά. «Και όλοι μας αναγνωρίζουμε αυτές τις συμπεριφορές στα πρόσωπα ορισμένων προϊσταμένων μας» λένε η Μπόαρντ και η Φρίζον.

Η παιδική ηλικία

Οπως ήταν και αναμενόμενο, το αποτέλεσμα της έρευνας προκάλεσε έντονες αντιδράσεις διευθυντικών στελεχών στη Βρετανία, που έσπευσαν να χαρακτηρίσουν την έρευνα επιφανειακή. Η Μπόαρντ και η Φρίζον πάντως επικαλούνται και αμερικανικές έρευνες που υποστηρίζουν ότι οι ηγετικές φυσιογνωμίες και τα ανώτατα διευθυντικά στελέχη, εκτός από εξαιρετικές πνευματικές δυνατότητες, χαρακτηρίζονται πολλές φορές από συναισθηματικές αποκλίσεις και παιδικά τραύματα. Σύμφωνα με τις περισσότερες έρευνες για τις προσωπικότητες προέδρων, πρωθυπουργών και επιχειρηματιών, στην πλειονότητά τους έχουν χάσει έναν γονιό πριν κλείσουν το 14 έτος της ηλικίας τους. Υποστηρίζεται, επίσης, ότι τα τραύματα της παιδικής ηλικίας ενισχύουν σε ένα παιδί την επιθυμία για κοινωνική καταξίωση, υπεροχή και κατάκτηση θέσεων εξουσίας. Σημειώνεται ότι για τους περισσότερους «επιτυχημένους επαγγελματίες» η αναζήτηση και η κατάκτηση του κοινωνικού στάτους αντισταθμίζει τα συναισθήματα έλλειψης αυτοπεποίθησης και πόνου που ίσως βίωσαν στην παιδική τους ηλικία. «Τα παιδιά που βίωσαν έντονες ανασφάλειες στην παιδική τους ηλικία και την οικογενειακή απόρριψη, εάν ήταν παιδιά χωρισμένων γονιών, είναι αυτοί που ως ενήλικες κυνηγούν την αναγνώριση, τα χρήματα και την επιτυχία» υποστηρίζει η έρευνα των Μπόαρντ και Φρίζον.

Την άλλη φορά, λοιπόν, που θα σκεφτείτε ότι ο προϊστάμενος είναι ψυχοπαθής μην τον αντιμετωπίσετε ως τέτοιον, προσπαθήστε να βρείτε μέσα του το «χαμένο παιδί που υπέφερε» και είναι σίγουρο ότι θα αποκτήσετε το πάνω χέρι…

(«Γκάρντιαν»)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 29/04/2005

https://archive.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=29.04.2005,id=95830864