Άρθρο του Κώστα Μεσσήνη
 
 Μέλος της Γραμματείας Οικοσοσιαλιστων Ελλάδας 
 
Στις τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές ανακατατάξεις που συμβαίνουν τα τελευταία χρονιά, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να ωφεληθούν οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες αλλά ούτε και οι εργαζόμενοι . Τα τραστ των πολυεθνικών, οι οίκοι αξιολόγησης  και το διεθνές  τραπεζικό σύστημα είναι οι κύριοι υπεύθυνοι  για το οικονομικό αδιέξοδο. Ευθύνονται γιατί δημιούργησαν τις φούσκες στα χρηματιστήρια και στα παράγωγα χρηματοπιστωτικών προϊόντων  και  τώρα είτε δεν έχουν λόγω ύπαρξης μια που φανήκαν αδιαφανείς, είτε πρέπει  αλλάξει ριζικά το καθεστώς τους .
Μόνο στην Ελλάδα δόθηκαν  περίπου 30 δις για κάλυψη τον αναγκών των τραπεζών αλλά ούτε ένα ευρώ για την επαναδραστηριοποίηση του ιδιωτικού τομέα . Την ίδια στιγμή, οι αιτήσεις στον ιδιωτικό τομέα (21/7/2011) για κούρεμα δανείων έφτασαν τις 25.000 ενώ στις αρχές του 2012 θα φτάσουν τις 30.000.
Απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης. Αρχικά, τα 30δις να εμφανιστούν στους ισολογισμούς των τραπεζών ως οφειλές προς ελληνικό κράτος. Επιπλέον, τα χρήματα αυτά να καλύψουν και τις ανάγκες δανειοδότησης μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων αλλά και τους δανειολήπτες στεγαστικών που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους. Οι ρυθμίσεις αυτές πρέπει όμως να έχουν και αναδρομική ισχύ καθώς η κρίση έχει αρχίσει εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο.
Επίσης, θα πρέπει να σκεφτούμε και τις νεότερες γενιές  μια που σύμφωνα με τα αποτέλεσμα του ινστιτούτου εργασίας, λένε:  ανεργία άνω του 20% το 2011 και πτώση 30% του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων  ενώ προειδοποιεί ότι η ύφεση μπορεί να διαρκέσει και έως 10 χρόνια . Άρα προκύπτει ένα βασικό ζήτημα κάλυψης αναγκών των νέων, αλλά και εκείνων που θέλουν να μπουν στην αγορά εργασίας. Αν όμως υπερισχύσει ο νόμος της αγοράς, κανείς δεν θα  μπορέσει να απολαύσει ένα  σταθερό  βιοτικό επίπεδο , Ποτέ!