Το σύνολο του βρετανικού Τύπου είναι σήμερα στραμμένο στην υλοποίηση από τον βρετανό πρωθυπουργό της απειλής του, ότι δεν θα υπογράψει οποιαδήποτε τυχόν νέα συνθήκη, εάν αυτή δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Βρετανίας. Την απόφασή του αυτή επανέλαβε και χθες ο Κάμερον, λίγο πριν αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες, ενώ αργότερα – υπεραμυνόμενος της στάσης του – έκανε λόγο για «δύσκολη – αλλά σωστή – απόφαση».

Ads

Αυτό, την ώρα που Σαρκοζί και Μέρκελ χαρακτήρισαν αντίστοιχα «απαράδεκτο» και «προβληματικό» το βρετανικό αίτημα για εξαίρεση από το προωθούμενο αυστηρότερο κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, με συνέπεια η Βρετανία να μείνει τελικά εκτός της συμφωνίας που προχωρά πλέον με τους 17 (+9).

Η άσκηση βέτο από την πλευρά του βρετανού πρωθυπουργού επί των σχεδίων Γάλλων και Γερμανών για τροποποίηση της συνθήκης της ΕΕ – από τη στιγμή που δεν περιελάμβανε τις εγγυήσεις που ζητούσε ο Κάμερον για την προστασία των βρετανικών συμφερόντων – έχει ωστόσο προκαλέσει σήμερα μία έντονη ανησυχία ότι οι τελευταίες αυτές εξελίξεις ενδέχεται να οδηγήσουν στην απομόνωση της χώρας από την Ευρώπη, με πολλούς σχολιαστές να προσθέτουν ότι ο βρετανός πρωθυπουργός δεν κέρδισε κάτι ουσιαστικό από τη στάση του, η οποία – παρά τη σκληρή του ρητορική – δεν ήταν κάτι που αναμενόταν.

Στο πλαίσιο αυτό οι TIMES αναφέρουν σήμερα στο πρωτοσέλιδό τους ότι το υπουργείο οικονομικών της Βρετανίας υπολογίζει πλέον ότι ενδεχόμενη κατάρρευση του ευρώ θα στοιχίσει στη βρετανική οικονομία 100 δισεκατομμύρια λίρες δηλ. το 7% του ΑΕΠ της χώρας.

Μεγάλη μερίδα του Τύπου επισημαίνει παράλληλα ότι οι τελευταίες αυτές εξελίξεις σηματοδοτούν την έναρξη μίας «μακράς διαμάχης» με αντικείμενο την επιρροή της Βρετανίας στην ΕΕ, την ώρα που ο ΥΠΕΞ της χώρας Γουίλιαμ Χέιγκ έσπευσε ωστόσο να διευκρινίσει ότι δεν οδεύουμε προς μια απομονωμένη Βρετανία, ούτε προς μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων.

Όπως και τις προηγούμενες ημέρες, συνεχίζονται και σήμερα σχόλια και αναλύσεις που επικεντρώνονται στο πώς μπορεί να διαμορφωθεί η κατάσταση στο εσωτερικό του Συντηρητικού Κόμματος, με πολλούς να εκτιμούν ότι η ευρωσκεπτικιστική πτέρυγα των Τόρις θα πιέσει ακόμη περισσότερο με στόχο τη διενέργεια δημοψηφίσματος, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η σχέση της Βρετανίας την Ευρώπη, επιμένοντας για τον επαναπατρισμό εξουσιών που έχουν παραχωρηθεί στις Βρυξέλλες (κυρίως σε θέματα εργασιακά ή για θέματα που σχετίζονται με τη μετανάστευση ή την αλιεία) ή για μία συνολικά πιο «χαλαρή» σχέση με την ΕΕ.
΄
Όσον αφορά επίσης την ουσία των αποφάσεων των Βρυξελλών πολλοί αναλυτές αμφισβητούν εκ νέου κατά πόσο θα αποδειχθεί αρκετή για να καθησυχάσει τις αγορές.

Υπενθυμίζουμε ότι αυτό που είχε – σύμφωνα με τον Τύπο – η βρετανική πλευρά ήταν – μεταξύ άλλων – η προστασία της λειτουργίας της ενιαίας αγοράς και του City από υπερβολικούς περιοριστικούς κανονισμούς, η εξασφάλιση ευελιξίας στον καθορισμό της απαιτούμενης κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, η διατήρηση στο Λονδίνο της έδρας της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής, η προστασία των αμερικανικών τραπεζών που έχουν ως έδρα το City από τους κανονισμούς και η απόφαση για χρέωση των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, (όπως ο φόρος στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές), να λαμβάνεται με ομοφωνία.