Αμετροέπεια Χωρίς Σύνορα και Ανώνυμοι Δημαγωγοί.

Ads

Ο Eric Hobsbawm (και όχι μόνον αυτός) υποστηρίζει πως μπορείς να βάλεις μία ομάδα ετερόκλητων ανθρώπων σε έναν χώρο και, με την κατάλληλη «εκπαίδευση» να τους δημιουργήσεις μέσα σε 30 το πολύ χρόνια μία καινούργια εθνική συνείδηση εκ του μηδενός.

Το ΠΑΣΟΚ σε κάτι λιγότερο από 30 χρόνια δημιούργησε σε ένα τεράστιο τμήμα του πληθυσμού μία άλλη «εθνική» συνείδηση:

Αυτή του άκρατου λαϊκισμού, της αγοραίας αντίληψης, της πλήρους αποσύνδεσης της εργασίας από το μετρήσιμο αποτέλεσμα και την παραγωγικότητα, από την έννοια «θέλω να κάνω όσο μπορώ πιο καλά τη δουλειά μου γιατί την γουστάρω»

Δημιούργησε μία «πολιτεία» στην οποία τα «δικαιώματα» είναι αποδεσμευμένα από τις υποχρεώσεις.

Μία λογική, που καταντάει στο όνομα των «δικαιωμάτων» να λειτουργεί με τον πλέον αισχρό αντισυναδελφικό τρόπο στο πλαίσιο ομάδων εργαζομένων. Είχα την εντύπωση-μέχρι κάποιο σημείο- πως αυτές οι αρρώστιες αφορούν μόνο σε ένα μεγάλο τμήμα του Δημοσίου.

Με αρκετά παραδείγματα βλέπω πως το καρκίνωμα έχει εξαπλωθεί και στον ιδιωτικό χώρο.

Στον ιδιωτικό χώρο, όπου με αφορμή την Κρίση έχει μετατραπεί σε μία αρένα σφαγής χιλιάδων εργαζομένων που χάνουν τη δουλειά τους «γιατί έτσι», ανεξάρτητα από τις αποδόσεις τους και την παραγωγικότητα τους-τη στιγμή που το Δημόσιο από την άλλη αρνείται πεισματικά να αξιολογηθεί και να μετρηθεί με βάση αυτή την έρμη την παραγωγικότητα.

Με λίγα λόγια μύλος.

Και στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωζώνης γιατί δυστυχώς οι παθογένειες που θα οδηγούσαν στην κατάρρευση με μαθηματική ακρίβεια, προϋπήρχαν πολύ πριν αρχίσουν να σκάνε οι φούσκες το 2008.

Βέβαια, κανείς στην Ελλάδα ή σχεδόν κανείς, δεν ασχολείται με την ιδιαιτερότητα της Ελληνικής Κρίσης. Για άλλη μία φορά, χάριν λαϊκισμού χώνουμε τα πάντα κάτω από το χαλί και βολικά, πολύ βολικά, για όλα, φταίνε όλοι οι Άλλοι που συνωμοτούν σε βάρος της πατρίδας.

Το ΠΑΣΟΚ- το ξανάπαμε αυτό- ανάμεσα σε όλα τα άλλα, υιοθέτησε και μας κληρονόμησε τον Αυριανισμό, τους Θέμους, τους Μάκηδες, τις Ζούγκλες.

Από αυτά ξεπήδησαν στην εποχή της κρίσης και λίγο νωρίτερα τα διάφορα Ανώνυμα «δημοσιογραφικά» μπλογκ τύπου Τρωκτικό. Το διαδίκτυο πλέον βρίθει από διάφορα τέτοια –μέσα στα οποία ήρθαν να προστεθούν τα «Φίμωτρα» οι «Άνεργοι Δημοσιογράφοι(;)» η katalipsiesiea και άλλα που δεν έχει νόημα να αναφέρω, μιας που όλα συνθέτουν το ίδιο άθλιο σκηνικό.

Ένα σκηνικό χαρακτηρισμένο από:

Α) Την ανωνυμία των συντακτών και
Β) τις ανοίκειες επιθέσεις κατά προσώπων, με χαρακτηρισμούς και αμφισβητούμενα στοιχεία.

Είναι δε τόσο άσχετοι όλοι αυτοί από κάθε έννοια δεοντολογίας που αδυνατούν να κατανοήσουν πως η κάθε ανώνυμη επίθεση είναι στην ουσία ανύπαρκτη και άκυρη.

Μόνο που, η λάσπη της μένει για λίγο. Και μόλις ξεραθεί και πέσει κάτω, έρχεται η επόμενη. Γκεμπελικού χαρακτήρα προπαγάνδα, τελευταίας υποστάθμης.

Τα γράφω όλα αυτά έχοντας κατά όπως ίσως αρκετοί κατάλαβαν, την εξαγγελία συγκέντρωσης έξω από τα γραφεία του…γνωστού…πολυεθνικού δικτύου TVXS που προφανώς για τους εν λόγω «επαναστάτες» αποτελεί θεμέλια κολώνα του Καπιταλισμού και υπηρετεί τα συμφέροντα του Σόρος, των εβραίων, της Ουάσιγκτον, της Μέρκελ, των εχθρών του έθνους και της ορθοδοξίας κ.α.

Βάζω αυτές τις παραμέτρους, γιατί ίσως διέλαθε της προσοχής ορισμένων, πως το TVXS.GR συνιστά μόνιμο και μονότονο στόχο των πάσης φύσεως συμμοριών του εθνικισμού και της ακροδεξιάς. Δεν υπάρχει σχεδόν εβδομάδα στην οποία αυτά τα περιττώματα να μην ασχολούνται προσωπικά με τον ίδιο τον Κούλογλου τον οποίον μάλιστα έχουν αναγάγει σε «είδος».

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής: «Φυσικά αυτό που ενοχλεί τους Κουλουγλαίους και όλο το προοδευτικό συνονθύλευμα είναι η στροφή των Ελλήνων στον εθνικισμό» γράφουν μεταξύ άλλων κάπου.

Αλλά θέλω να επανέλθω στην διαστροφή των ημερών μας, σε αυτό που εγώ χαρακτηρίζω ως βαθύτατη μετάλλαξη της κοινωνίας από την ΠΑΣΟΚική αλλοτρίωση.

Το ιστολόγιο «Άνεργοι Δημοσιογράφοι» απολύτως ανώνυμο και κατά συνέπεια άκυρο και αναξιοπρεπές αναφέρει με «καταγγελτικό» υφάκι μία φράση του Στέλιου Κούλογλου:

«Η δημοσιογραφία δεν είναι μεροκάματο σε μαγαζί. Είναι επάγγελμα αλλά και κοινωνικό λειτούργημα»

Εγώ θα πρόσθετα:

Και είναι πάνω από όλα μια κάβλα για τη δουλειά αυτή, που δεν έχει ωράρια, που απαιτεί μυαλό ανήσυχο, που θέλει να του δοθείς για να αποδείξεις πως μπορεί και αυτό να σου δοθεί. Επιλέγοντας τη Δημοσιογραφία ως επάγγελμα, δεν είσαι δημόσιος υπάλληλος, ισχύουν τελείως άλλοι νόμοι.

Δεκάδες δόκιμοι δημοσιογράφοι- στο παρελθόν, από αυτούς που κάποιοι χαρακτηρίζουν ως «φτασμένους» έφτασαν εκεί που έφτασαν γιατί απλά ήσαν ικανοί.
Δουλεύοντας ως πρωτόβγαλτοι άγριες ώρες έναντι πινακίου φακής-ακόμα και κάτω από τον «βασικό» γιατί απλούστατα ήθελαν να μάθουν τη δουλειά και τα μυστικά της δίπλα σε ήδη φτασμένους και το θεωρούσαν τεράστιο κέρδος που ήταν δίπλα τους.

Θυμάμαι γνωστό μου που τα Σαββατοκύριακα παρέδιδε ιδιαίτερα και την υπόλοιπη εβδομάδα ήταν δίπλα στον αείμνηστο Τάκη Λαμπρία.

Μου έλεγε: «τέτοια ευκαιρία που θα ξαναβρώ;»

Εξελίχθηκε σε μία από τις πολύ καλές δημοσιογραφικές πένες και τώρα-εξ όσων μαθαίνω συνεχίζει την παράδοση του δασκάλου του. Έχει δίπλα του δηλαδή, νέους δημοσιογράφους και χαρίζει την εμπειρία του.

Σε όλα τα είδη δουλειάς που η Προσωπικότητα παίζει εξέχοντα ρόλο, αυτά ήταν είναι και θα είναι κανόνας.

Πρέπει να αποδείξεις ότι «το’χεις». Γιατί, είναι δουλειές απαιτητικές, θέλουν ψυχή και μυαλό, είναι δουλειές που αν θέλεις να σε «προκόψουν» πρέπει να τις «παντρευτείς».

Αν δεν το’χεις, τότε απλά δεν κάνεις.

Δεν είναι κακό, και όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις τόσο το καλύτερο.

Σκηνοθέτες που έμαθαν τη δουλειά κάνοντας καφέδες, μεταφέροντας τις κάμερες, κάνοντας ότι μπορούν για να είναι χρήσιμοι.
Μοντέρ του σινεμά που ξενύχτησαν ώρες αμέτρητες δίπλα στον «δάσκαλο» για να μάθουν.

Οπερατέρ, σκιτσογράφοι, γραφίστες, κειμενογράφοι.

Δημοσιογράφοι που έτρεχαν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να ανακαλύψουν τις οδούς της έρευνας, τους κώδικες των παλιότερων.

Η μη αμειβόμενη εργασία είναι αισχρή.

Όμως όταν είσαι νεαρός και θέλεις να τριφτείς σε μια τέτοια δουλειά, οι «βασικές απολαβές» από τη μία και η απόδειξη του φιλότιμου και της ενεργητικότητας από την άλλη είναι ο απόλυτος κανόνας.

Και δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί αν ένας επικεφαλής μίας ομάδας που είναι ήδη δοκιμασμένος αποδεδειγμένα στη δουλειά του κρίνει πως κάποιος μαθητευόμενος που δουλεύει κοντά του στο τέλος «δεν του κάνει» «δεν προσφέρει» «δεν επαρκεί» δεν έχει το αυτονόητο δικαίωμα να διακόψει αυτή τη συνεργασία με νόμιμο τρόπο.

Αλήθεια…

Σκέφτεται κανείς πως ο κηφήνας σε έναν εργασιακό χώρο συνιστά μία αντεργατική παρουσία στο τέλος-τέλος εφόσον με μαθηματική ακρίβεια την ανεπάρκεια θα την επωμισθούν άλλοι υπερβαίνοντας τα όρια τους;

Δεν γνωρίζω τι ρόλο παίζουν ή θέλουν να παίξουν η katalipsiesiea και οι «Άνεργοι (δήθεν) Δημοσιογράφοι».

Το αναλόγου ύφους και ήθους « Fimotro» αποκαλύπτει σήμερα πως ο διαχειριστής του ιστολογίου των «Άνεργων Δημοσιογράφων» είναι κάποιος Δημήτρης Θανάσαινας υπάλληλος μέχρι πριν από λίγο του Γραφείου Τύπου του Υφυπουργού Πολιτισμού κου Νικητιάδη .

Και πάλι μύλος. Μιλάμε για μία ζούγκλα «δημοσιογράφων» που δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία του επαγγέλματος, που ζουν κυριολεκτικά ως τρωκτικά σε βάρος όσων προσπαθούν να υπάρξουν με την αξία τους.

Το μόνο που μου μένει ως ερώτημα από όλα αυτά είναι το απλό:

Ποιοι θέλουν να εξαφανιστεί το TVXS;
Ποιοι και γιατί άραγε συμπορεύονται με τους φασίστες της ακροδεξιάς στην πολεμική εναντίον του;
Ποιοι και γιατί μεθοδεύουν συστηματικά παραπληροφόρηση και διαστρέβλωση ώστε να δημιουργούν καχυποψία και απόσταση στους φυσικούς αναγνώστες του tvxs;

Ποιοι είναι αυτοί οι τελευταίοι;
Οι εναπομείναντες σκεπτόμενοι Έλληνες πολίτες, όσοι πασχίζουν να κάτσουν μακριά από τον θόρυβο και τη δυσωδία που αποπνέει από τη μία πλευρά η εξωφρενική καθεστωτικού τύπου προπαγάνδα των φιλοκυβερνητικών Μέσων και η αλλοτριωμένη υστερία από την άλλη.

Τι είναι όμως το TVXS;
Μία μικρή και σφικτή ομάδα δημοσιογράφων-ερευνητών που δουλεύουν νύχτα μέρα με πάθος και κούραση και προσφέρουν το ίσως πιο πλήρες και πλουραλιστικό portal του ελληνικού διαδικτύου. Κατά… «σύμπτωση» μέσα σε αυτήν ομάδα και ο Στέλιος Κούλογλου που εξ’ όσων γνωρίζω μόνο το αφεντικό δεν παριστάνει. Ούτε καν τον πολύπειρο και έγκυρο δεν «παίζει» γιατί όταν είσαι ούτε παριστάνεις, ούτε παίζεις.

Αμετροέπεια Χωρίς Σύνορα. Δεν θα τους περάσει!