Τους προβληματισμούς και τις διαφορετικές προσεγγίσεις της Ευρωβουλής για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, παρουσίασαν σήμερα οι αντιπρόεδροι της Ευρωβουλής Άννυ Ποδηματά (ΠΑΣΟΚ) και Ρόδη Κράτσα (ΝΔ), η επικεφαλής της ευρωομάδας της ΝΔ Μαριέτα Γιαννάκου και οι ευρωβουλευτές Ν. Χουντής (ΣΥΡΙΖΑ) και Γ. Κουμουτσάκος (Ν.Δ.), σε εκδήλωση που οργάνωσε το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα.

Ads

Η κα Ποδηματά υποστήριξε πως η επιτυχία των αποφάσεων τηςΕ.Ε. θα εξαρτηθεί από το αν στις προτάσεις που θα διατυπωθούν στην σημερινή κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής, θα 1)δοθεί λύση στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ώστε να είναι διατηρήσιμο, 2) εξασφαλιστεί η ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας και 3)θα τεθούν οι προϋποθέσεις για την αποκλιμάκωση του βάρους που έχει επωμιστεί ο έλληνας φορολογούμενος.

Η κα Ποδηματά έκανε αναφορά στην πρόταση του “χρυσού κανόνα” της Σοσιαλιστικής Ομάδας η οποία προβλέπει “οι επενδύσεις που στοχεύουν στην ανάπτυξη, να εξαιρούνται από την προσμέτρηση του δημόσιου ελλείμματος, ώστε να διευκολυνθεί η αναθέρμανση της οικονομίας και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης». Επισήμανε τέλος πως “οι προοπτικές ανάπτυξης είναι αυτές που διασφαλίζουν τη μακροχρόνια βιωσιμότητα των δημοσιονομικών μεγεθών».

Η κα Κράτσα υποστήριξε πως η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου (σύμφωνα με την αντίληψη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος) αποτελεί «καμουφλαρισμένη άρνηση πολιτικής», ώστε να μη γίνει δεκτό το Σύμφωνο Σταθερότητας, και τόνισε την αρνητική προσέγγιση της Ομάδας της στην έκθεση που είχε εισηγηθεί η κα Ποδηματά (και είχε εγκριθεί) ως προς τη θέσπιση φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, υποστηρίζοντας πως ένα τέτοιο μέτρο θα έπρεπε να ληφθεί μετά από μια ανάλυση των επιπτώσεών του. Σχετικά με το ρόλο της Γερμανίας, η κα Κράτσα παρατήρησε πως ίσως η διστακτικότητα της κας Μέρκελ να οφείλεται, μεταξύ άλλων, και στο γεγονός ότι η απόφαση του δικαστηρίου της Καρλσρούης για τη γερμανική συνεισφορά στον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης βρίσκεται σε εκκρεμότητα.

Η κα Μαριέτα Γιαννάκου υπογράμμισε ότι στην περίοδο της κρίσης επαναβεβαιώνεται η ανάγκη προβαδίσματος της πολιτικής. «Πρέπει να περάσει πρώτη η πολιτική και να ακολουθήσουν οι οίκοι αξιολόγησης και όχι αντίστροφα, όπως συχνά συμβαίνει», είπε. «Θεσμικά, το ευρωπαϊκό εγχείρημα βρίσκεται στην πιο προωθημένη του μορφή», υπογράμμισε η κ. Γιαννάκου αναφερόμενη στην παρούσα συγκυρία και αναγνώρισε ότι «πολιτικά» η ΕΕ ταλαιπωρείται από εσωτερικές τριβές, εντάσεις και συμπεριφορές εσωστρέφειας.

Ο κος Χουντής υποστήριξε πως «αν δεν διαγραφεί μέγα μέρος του ελληνικού χρέους, δεν θα βγούμε ποτέ από τον φαύλο κύκλο». Εξέφρασε αντιρρήσεις: α) ως προς την καθιέρωση της υποβολής του σχεδίου προϋπολογισμού του εξαμήνου, επισημαίνοντας πως πρόκειται για μια «προκρούστεια κλίνη» στην οποία ξαπλώνει η ΕΕ τα κράτη – μέλη και για ένα μέτρο περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας, β) ως προς την αντίληψη πως «οι αγορές αυτορυθμίζονται», ενώ στην κρίση διαπιστώσαμε πως δεν υπάρχει τέτοια λειτουργία, γ) ως προς την οικονομική διακυβέρνηση. Στη συνέχεια επισήμανε πως τα μέτρα μόνιμης λιτότητας δεν έχουν κοινωνικό πρόσωπο και οδηγούν σε τέτοια ύφεση που θα διαχυθεί και σε άλλες χώρες, λόγω της παρεπόμενης κρίσης των εξαγωγών. Αντίθετα, ο Ν. Χουντής τόνισε πως η Ομάδα του (της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς) απαντά θετικά σε ορισμένες προτάσεις – όπως στη θέσπιση των ευρω-ομολόγων υπό την εγγύηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως επίσης στην ιδέα θέσπισης φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.

Ο Γιώργος Κουμουτσάκος ανέφερε πωε η ΕΕ πορεύεται σήμερα με μιαν ισορροπία τρόμου πάνω σε ένα λεπτό στρώμα πάγου, που, όμως, λιώνει κάτω απ΄τα πόδια της. Το ζητούμενο είναι, τόνισε, «η σύνθεση στη ρύθμιση της ελεύθερης αγοράς». Κι επειδή οι απαιτήσεις της πραγματικότητας είναι μεγάλες και «ο πάγος λιώνει», ο κ. Κουμουτσάκος παρατήρησε πως διαπιστώνεται σταδιακά μια άνοδος του ευρωσκεπτικισμού που θα δημιουργήσει πολιτικό ζήτημα στη νομιμοποίηση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Για το ρόλο της Γερμανίας, ο ευρωβουλευτής επικαλέστηκε σχετική αναφορά Γερμανού δημοσιογράφου – στην οποία παρατηρεί πως «η Γερμανία παραχωρεί στις Βρυξέλλες την πιστωτική της κάρτα, διατηρεί όμως για τον εαυτό της το ΡΙΝ της».