Μπορεί να λένε πολλοί ότι ο έρωτας περνάει από το στομάχι, μία νέα έρευνα Βρετανών νευροεπιστημόνων, ωστόσο, έρχεται να αλλάξει τις παραδόσεις. Όπως υποστηρίζει, η παρατήρηση ενός ωραίου έργου τέχνης, ενός πίνακα ζωγραφικής, μπορεί να δώσει στον θεατή την ίδια ευχαρίστηση με το να είναι ερωτευμένος.

Ads

Οι έρευνες πραγματοποιήθηκαν με την τεχνική της μαγνητικής εγκεφαλικής απεικόνισης σε μια ομάδα εθελοντών με ελάχιστες γνώσεις περί ζωγραφικής. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροβιολόγο Σεμίρ Ζέκι, καθηγητή νευροαισθητικής του University College του Λονδίνου (UCL), σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», διαπίστωσαν ότι στη θέα ενός έργου τέχνης, ενεργοποιείται η ίδια περιοχή του εγκεφάλου που ερεθίζεται και από συναισθήματα έρωτα, αλλά και κατά τη λήψη ναρκωτικών. Το κοινό χαρακτηριστικό των διαφορετικών αυτών περιπτώσεων, είναι μια χημική ουσία, ο νευροδιαβιβαστής ντοπαμίνη. Πρόκειται για μία ουσία, που εμπλέκεται άμεσα στο νευρωνικό κύκλωμα της ηδονής, και προκαλεί αισθήματα έντονης ευχαρίστησης στον εγκέφαλο.

Τα πειράματα διεξάχθηκαν με τη σημαντική συμβολή εθελοντών, οι οποίοι κλήθηκαν,κάθε δέκα δευτερόλεπτα, να παρατηρούν μια σειρά από εικόνες 28 έργων τέχνης -μεταξύ αυτών, μερικών διάσημων πινάκων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυξανόταν αμέσως μέχρι και 10% η ροή του αίματος σε εκείνες τις εγκεφαλικές περιοχές που σχετίζονται με τη ρομαντική αγάπη.

Όπως ισχυρίστηκε ο Ζέκι, η πρόκληση ευχάριστων συναισθημάτων στον εγκέφαλο μπορεί να επιτευχθεί με οποιοδήποτε είδος ζωγραφικής, είτε ο πίνακας δείχνει τοπία, νεκρή φύση, αφηρημένη τέχνη ή ακόμα και πορτρέτα. «Η αντίδραση είναι άμεση. Η ροή του αίματος αυξάνει κατ’ αναλογία με το πόσο αρέσει ένας πίνακας. Η επίδραση είναι ανάλογη με αυτή που προκαλείται, όταν κοιτάζεις κάποιον που αγαπάς. Διαπιστώνουμε, έτσι, ότι η τέχνη προκαλεί ένα όμορφο αίσθημα απευθείας στον εγκέφαλο» επισήμανε.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε το γεγονός ότι από όλους τους πίνακες, τη μεγαλύτερη επίδραση στους εθελοντές είχαν οι πίνακες του Βρετανού Τζον Κόνσταμπλ και του Ιταλού Γκουίντο Ρένι. Αντίθετα, οι πίνακες του Ιερώνυμου Μπος, του Μονέ, του Σεζάν, του Ρέμπραντ και του Λεονάρντο ντα Βίντσι, δεν έδειξαν να επηρεάζουν σημαντικά τη διάθεση των εθελοντών.

Η μελέτη στοχεύει να επιβεβαιώσει, επιστημονικά, τη σημασία που έχει η τέχνη, για τη ψυχική και νοητική υγεία των ανθρώπων. Προηγούμενες έρευνες, έχουν αποδείξει ότι μπορεί να μειώσει ακόμα και τον πόνο των ασθενών στα νοσοκομεία και να οδηγήσει σε ταχύτερη ανάνηψή τους. Αυτός είναι λόγος, όπως υποστηρίζει, ο Ζέκι, για τον οποίο η τέχνη, σε οποιαδήποτε μορφή της, πρέπει να είναι ανοικτή και διαθέσιμη στο ευρύ κοινό. Περικοπές στον προϋπολογισμό στον τομέα αυτό, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, δεν χωράνε. Η συγκεκριμένη έρευνα αναμένεται να δημοσιευτεί μέσα στο 2011 σε επιστημονική περιοδικό.