Οι αιτίες που μας έφεραν ως εδώ και κυρίως «τι πρέπει να κάνουμε;» είναι το αντικείμενο έρευνας της Κρυσταλία Πατούλη – ερωτήματα στα οποία δίνουν τη δική τους απάντηση γνωστές προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων. Σήμερα, δημοσιεύουμε τις απαντήσεις του προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων, Αλέξη Ζήρα.

Ads

Για να πω την αλήθεια, μ’ ενοχλεί πολύ μια προσέγγιση της κρίσης που θεωρεί την Ελλάδα ως το ασθενές μέλος ενός υγιούς σώματος. Αν ήταν αλλιώς τα πράγματα και η πέριξ ευρωπαϊκή πραγματικότητα ήταν άλλη, θα έλεγα ότι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε λόγω ηθικού ελλείμματος στις ηγεσίες μας (και όχι μόνο στις πολιτικές), επομένως λόγω αναμφισβήτητου ηθικού ελλείμματος στην κοινωνία μας. Αυτούς εκλέξαμε, τους όμοιούς μας. `Όμως αυτή η κατάσταση σήψης δεν είναι ενδημικό φαινόμενο.

Όλη η Ευρώπη (για να μείνουμε σ΄ αυτήν) έχει παραδοθεί στην ίδια κατάσταση αθυμίας, αβουλίας, αποδοχής της αλήθειας των ΜΜΕ, μη παρέμβασης, αδιαφορίας, περιφρούρησης της αυτάρκειας. Εκχώρησης τελικά του μεγαλύτερου ποσοστού ευθύνης του πολίτη σε κέντρα εξουσίας που είναι αθέατα. Από προσωπική μου γνώση οι κλεψιές και οι απάτες στην ΕΕ, σε όλες τις χώρες μέλη αλλά και στην καρδιά του υδροκέφαλου συστήματος, είναι μια καθημερινή πραγματικότητα, ένα κοινό μυστικό.

Η διαφορά τους με εμάς; Επειδή ακριβώς ως κοινωνίες είναι πολύ περισσότερο ελεγχόμενες είναι και περισσότερο έμπιστες θεσμικά στα κέντρα εξουσίας. Ότι δεν θα έχουν αντιρρήσεις και θα είναι συνεργάσιμες. Αυτομαστιγώνονται καλύτερα από εμάς, αυτό σίγουρα. Αλλά, προς Θεού, δεν διαφέρουν ουσιαστικά από μας!

Όπως εμείς κάνουν κι εκείνοι ότι δεν βλέπουν τις συνταγματικές εκτροπές, τις υπερβάσεις της εξουσίας, τις καταστρατηγήσεις των δικαιωμάτων, τη συρρίκνωση της αυτονομίας και ελευθερίας του ανθρώπου. `Ολα τα άλλα (το ότι χάθηκε η κοινή γλώσσα, η εμπιστοσύνη, η ηθική στάση …) είναι μελόδραμα, αστειότητες που τις συνηθίζουμε για να κάνουμε τους εν εγρηγόρσει πολίτες.

Τώρα, τι πρέπει να κάνουμε; Δεν αρκούν οι μεταρρυθμίσεις. Χρειάζονται γενναίες μεταβολές, αλλά γίνονται γενναίες μεταβολές μέσα στη σφηκοφωλιά της ΕΕ; Από μια κοινωνία εδώ και χρόνια μολυσμένη από το ανδρεοπαπανδρεϊκό ξεσάλωμα που ζητά ιαματικές οδηγίες από μια Ευρώπη παραδομένη στο λογιστήριό της; Αμφιβάλλω πολύ. Ποιός από όλα αυτά τα χρυσοαμοιβόμενα διευθυντικά στελέχη που κουνούν συνεχώς επιτιμητικά το δάχτυλο μπορεί να συλλάβει το γεγονός ότι το μοντέλο της οικονομικής ανάπτυξης τελείωσε; `Οτι ο Μαρξ έκανε ένα ακόμα λάθος μέσα στην τυφλότητα του βιομηχανικού 19ου αιώνα. Ημίμετρα.

Το ιδεώδες θα ήταν να φύγουμε από την ΕΕ, γιατί έτσι θα φύγουμε από την άμεση αγκαλιά της πατρωνίας και επίσης από την βασική αιτία της ανευθυνότητας που μας κυρίευσε. Αν δεν κάνουμε ορίζοντά μας την ουτοπία, δεν γίνεται τίποτε…

Απαντήστε στο tvxs: Εσείς από ποιον θα θέλατε να ακούσετε τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα; Στείλτε μας τις προτάσεις σας στο info@tvxs.gr με θέμα «Για το Τι πρέπει να κάνουμε;».