Από τον πόλεμο στο Ιράκ μέχρι την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ο Μικ Τζάγκερ και ο Κιθ Ρίτσαρντς έχουν ένα τραγούδι που μοιάζει να ταιριάζει σε κάθε περίσταση.

Ads

Όπως μεταδόθηκε την Κυριακή, μεταξύ του τεράστιου όγκου των Παλαιστινιακών Εγγράφων που διέρρευσε, περιλαμβάνεται μια ιδιαίτερη αναφορά του Σεπτεμβρίου του 1999. Το τελευταίο προσφέρει συμβουλές σχετικά με τις πρακτικές των παλαιστινιακών διαπραγματεύσεων και προτείνει την υιοθέτηση μιας προσέγγισης που σύστησαν οι Rolling Stones το 1969.

Οι Μικ Τζάγκερ και Κιθ Ρίτσαρντς θα είναι πανευτυχείς για το νέο τους ρόλο ως γεωπολιτικοί γκουρού. Με την έναρξη του Πολέμου του Κόλπου, κυκλοφόρησαν το τραγούδι Highwire, επισημαίνοντας τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ βοήθησαν κάποτε τον Σαντάμ Χουσεΐν. Το 2005, στο άλμπουμ A Bigger Bang, υπήρχε ένα κομμάτι για τη διακυβέρνηση Μπους, με τίτλο Sweet Neo Con.

Πιστά στο πνεύμα της προαναφερόμενης αναφοράς, ακολουθούν 4 τραγούδια των Rolling Stones, με μηνύματα για τον πόλεμο, την ειρήνη και τη διπλωματία των διενέξεων…

Ο Τόνι Μπλερ, ο πόλεμος στο Ιράκ και ο γενικός εισαγγελέας

The Last Time, 1965

Χάρη στην έρευνα Τσίλκοτ, γνωρίζουμε πλέον ότι ο Λόρδος Γκόλντσμιθ συμβούλευσε πως η εισβολή στο Ιράκ χωρίς μια δεύτερη απόφαση θα ήταν παράνομη. Ο Μπλερ, ωστόσο, έκρινε τις απόψεις του απλώς «προσωρινές». «Στο είπα μία, στο είπα δυο, αλλά ποτέ δεν άκουσες τη συμβουλή μου…», τραγουδούσαν το 1965 οι Stones.

Εξαιρετική απόδοση

Dirty Work, 1985

Οι Stones προέβλεψαν την ανάθεση των βασανιστηρίων. «Άσε κάποιον να κάνει τη βρόμικη δουλειά/ Ποτέ δεν βλέπω λεκέ πάνω σου μωρό μου/ Ποτέ μην μαζεύεις τα μανίκια σου, ποτέ μωρό μου/ Άσε κάποιον να κάνει τη βρόμικη δουλειά/ Καν’ τα όλα, καν’ τα όλα τσάμπα/ Όσο είσαι έξω και περνάς καλά/ Θα αναλάβουν την ευθύνη όταν έρθουν τα δύσκολα».

Το Κίνημα των Αδεσμεύτων

Sittin’ on a Fence, 1967

Καθώς οι συγκρούσεις μαίνονται και οι μεγάλες δυνάμεις διαπραγματεύονται η μία με την άλλη, τα 118 μέλη του Κινήματος των Αδεσμεύτων αρνούνται κάθε εμπλοκή. Σκέψου κράτη, όπως η Λευκορωσία, η Ινδία, η Αϊτή και οι Mαλβίδες, την ώρα που οι Τζάγκερ και Ρίτσαρντς τραγουδούν: «Κάθομαι απλώς σε ένα φράχτη/ Μπορείς να πεις ότι δεν διαθέτω καμία λογική/ Προσπαθώντας να αποφασίσω/ Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να βρω/ Έτσι, κάθομαι σε ένα φράχτη».

Γιατί η χρηματοπιστωτική πρωτεύουσα είναι ο απόλυτος βασιλιάς

You Got the Silver, 1969

Γιατί οι τράπεζες τη γλιτώνουν όταν διαπράττουν φόνο; Γιατί κανείς δεν κάνει ποτέ τίποτα για τους φορολογικούς παραδείσους; Σύμφωνα με τον Ρίτσαρντς: «Έχεις την καρδιά μου, έχεις την ψυχή μου/ Έχεις το ασήμι, έχεις το χρυσό/ Έχεις τα διαμάντια του ορυχείου/ Λοιπόν, είναι εντάξει, θα σου αγοράσει λίγο χρόνο». Αυτό πίστευαν όλες οι δυτικές κυβερνήσεις μέχρι και το φθινόπωρο του 2008.