Ο προσφάτως εντεταλμένος νέος ηγέτης της Χαμάς, Γιαχία Αλ-Σινουάρ, παραμένει «αμετανόητος» για τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου πριν από ένα χρόνο, δήλωσαν στο Ρόιτερς άνθρωποι από τον στενό του κύκλο, συνθέτοντας το προφίλ ενός ανθρώπου με χαρακτήρα σφυρηλατημένο από τη ζωή στη Λωρίδα της Γάζας, μαχητικό και στοχοπροσηλωμένο, και, ενίοτε, σκληρό.

Για τον Σινουάρ, 62 ετών, αρχιτέκτονα των περσινών διασυνοριακών επιδρομών της Χαμάς, ο ένοπλος αγώνας παραμένει ο μόνος τρόπος για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους, δήλωσαν τέσσερις Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι και δύο πηγές από κυβερνήσεις στη Μέση Ανατολή.

Στις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου σκοτώθηκαν 1.200 άνθρωποι, κυρίως άμαχοι, και αιχμαλωτίστηκαν 250 όμηροι, σύμφωνα με ισραηλινούς απολογισμούς.

Το Ισραήλ απάντησε εξαπολύοντας μια μαζική επίθεση, σκοτώνοντας 41.600 ανθρώπους και εκτοπίζοντας 1,9 εκατομμύρια, σύμφωνα με τις παλαιστινιακές υγειονομικές αρχές και τα στοιχεία του ΟΗΕ.

Τώρα η σύγκρουση έχει επεκταθεί στον Λίβανο, με το Ισραήλ να στοχεύει στην υποστηριζόμενη από το Ιράν μαχητική ομάδα Χεζμπολάχ, σκοτώνοντας μεταξύ άλλων το μεγαλύτερο μέρος της ηγεσίας της, και με την προστάτιδά της, την Τεχεράνη, να κινδυνεύει να παρασυρθεί σε ανοιχτό πόλεμο με το Ισραήλ.

Ο Σινουάρ έχει παρασύρει το Ιράν και ολόκληρο τον «Άξονα της Αντίστασης» – που περιλαμβάνει τη Χεζμπολάχ, τους Χούθι της Υεμένης και τις ιρακινές πολιτοφυλακές – σε σύγκρουση με το Ισραήλ, δήλωσε ο Χασάν Χασάν, συγγραφέας και ερευνητής ισλαμικών ομάδων.

«Βλέπουμε τώρα τις επιπτώσεις της 7ης Οκτωβρίου. Το στοίχημα του Σινουάρ δεν πέτυχε», δήλωσε ο Χασάν, υποδηλώνοντας ότι ο Άξονας της Αντίστασης μπορεί να μην ανακάμψει ποτέ.

«Αυτό που έκανε το Ισραήλ στη Χεζμπολάχ μέσα σε δύο εβδομάδες είναι σχεδόν ίσο με έναν ολόκληρο χρόνο υποβάθμισης της Χαμάς στη Γάζα. Με τη Χεζμπολάχ, τρία επίπεδα ηγεσίας εξαλείφθηκαν, η στρατιωτική της διοίκηση αποδεκατίστηκε και ο σημαντικός της ηγέτης, ο Χασάν Νασράλα, δολοφονήθηκε», πρόσθεσε ο Χασάν.

• Διαβάστε επίσης: Αραβικά ΜΜΕ / Νεκρός και ο διάδοχος του Νασράλα, Χασέμ Σαφιεντίν

Ωστόσο, ο στενός εναγκαλισμός Σινουάρ και Χαμάς παραμένει ακλόνητος, παρά τα κάποια σημάδια διαφωνίας μεταξύ των κατοίκων της Γάζας, όπως ισχυρίζεται το ρεπορτάζ.

Επιλέχθηκε ως γενικός ηγέτης της Χαμάς μετά τη δολοφονία του προκατόχου του, Ισμαήλ Χανίγια, στις 31 Ιουλίου, από ισραηλινό πλήγμα κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Τεχεράνη. Το Ισραήλ δεν επιβεβαίωσε ποτέ την εμπλοκή του στο χτύπημα.

Επιχειρώντας από τη σκιά ενός δικτύου δαιδαλωδών σηράγγων κάτω από τη Γάζα, δύο ισραηλινές πηγές δήλωσαν ότι ο Σινουάρ και ο αδελφός του, επίσης κορυφαίος διοικητής, φαίνεται να έχουν επιβιώσει μέχρι στιγμής από τις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές, οι οποίες φέρεται να έχουν σκοτώσει τον αναπληρωτή του, Μοχάμεντ Ντέιφ, και άλλους ανώτερους ηγέτες.

Ο Σινουάρ, που το Ισραήλ τον ονόμασε «Το πρόσωπο του Κακού», λειτουργεί με μυστικότητα, μετακινείται συνεχώς και χρησιμοποιεί έμπιστους αγγελιοφόρους για μη ψηφιακή επικοινωνία, σύμφωνα με τρεις αξιωματούχους της Χαμάς και έναν περιφερειακό αξιωματούχο. Δεν έχει πραγματοποιήσει καμία δημόσια εμφάνιση από τις 7 Οκτωβρίου του 2023.

Κατά τη διάρκεια μηνών αποτυχημένων συνομιλιών κατάπαυσης του πυρός, υπό την ηγεσία του Κατάρ και της Αιγύπτου, οι οποίες επικεντρώθηκαν στην ανταλλαγή κρατουμένων με ομήρους, ο Σινουάρ ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος λήψης αποφάσεων, δήλωσαν τρεις πηγές της Χαμάς. Οι διαπραγματευτές περίμεναν επί ημέρες τις απαντήσεις, που φιλτράρονταν μέσω μιας μυστικής αλυσίδας αγγελιοφόρων.

Ο Σινουάρ βοήθησε στη διαπραγμάτευση του 2011 για την ανταλλαγή 1.027 κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου, με έναν απαχθέντα ισραηλινό στρατιώτη που κρατούνταν στη Γάζα. Η απαγωγή από τη Χαμάς είχε τότε οδηγήσει σε ισραηλινή επίθεση στον παράκτιο θύλακα και σε χιλιάδες θανάτους Παλαιστινίων.

Οι έξι άνθρωποι που γνωρίζουν τον Σινουάρ είπαν ότι η αποφασιστικότητά του διαμορφώθηκε από μια εξαθλιωμένη παιδική ηλικία σε προσφυγικούς καταυλισμούς της Γάζας, και από 22 βίαια χρόνια υπό ισραηλινή κράτηση, συμπεριλαμβανομένης μιας περιόδου στην Ασκελόν, την πόλη που οι γονείς του αποκαλούσαν «πατρίδα», πριν φύγουν μετά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948.

Το ζήτημα των ομήρων και της ανταλλαγής κρατουμένων είναι βαθιά προσωπικό για τον Σινουάρ, δήλωσαν όλες οι πηγές, οι οποίες ζήτησαν ανωνυμία για να μιλήσουν ελεύθερα για ευαίσθητα θέματα. Έχει ορκιστεί να απελευθερώσει όλους τους Παλαιστίνιους κρατούμενους που κρατούνται στο Ισραήλ.

Ο Σινουάρ έγινε μέλος της Χαμάς αμέσως μετά την ίδρυσή της τη δεκαετία του 1980, υιοθετώντας την ιδεολογία της ομάδας, η οποία επιδιώκει την ίδρυση ενός ισλαμικού κράτους στην ιστορική Παλαιστίνη και αντιτίθεται στην κατοχή από το Ισραήλ.

Θεωρεί το Ισραήλ όχι μόνο πολιτικό αντίπαλο αλλά και ως δύναμη κατοχής σε μουσουλμανική γη. Υπό αυτό το πρίσμα, οι κακουχίες και ο πόνος συχνά ερμηνεύονται από τον ίδιο και τους οπαδούς του ως μέρος μιας ευρύτερης ισλαμικής πεποίθησης περί θυσίας, λένε οι ειδικοί στα ισλαμικά κινήματα, τονίζει το ρεπορτάζ.

«Αυτό που κρύβεται πίσω από την αποφασιστικότητά του είναι η επιμονή της ιδεολογίας, η επιμονή του στόχου. Είναι ασκητικός και ικανοποιείται με λίγα», δήλωσε ένας ανώτερος αξιωματούχος της Χαμάς που ζήτησε να τηρηθεί η ανωνυμία του.

Από τα ρούχα «σακί» στην ηγεσία της Χαμάς

Πριν από τον πόλεμο, ο Σινουάρ μιλούσε μερικές φορές για την πρώιμη ζωή του στη Γάζα κατά τη διάρκεια δεκαετιών ισραηλινής κατοχής, λέγοντας κάποτε ότι η μητέρα του έφτιαχνε ρούχα από άδεια σακιά επισιτιστικής βοήθειας του ΟΗΕ, σύμφωνα με τον κάτοικο της Γάζας Γουασίμ Ιμπραχίμ, ο οποίος τον έχει συναντήσει.

Σε ένα ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που έγραψε στη φυλακή, ο Σινουάρ περιέγραψε σκηνές από στρατεύματα που κατεδάφιζαν παλαιστινιακά σπίτια με μπουλντόζες, «σαν τέρας που συνθλίβει τα κόκαλα του θηράματός του», πριν το Ισραήλ αποχωρήσει από τη Γάζα το 2005.

Επιφορτισμένος με την τιμωρία Παλαιστινίων που ήταν ύποπτοι για κατασκοπεία υπέρ του Ισραήλ, ο Σινουάρ στη συνέχεια έγινε γνωστός ως ηγέτης των φυλακών, αναδυόμενος ως «ήρωας του δρόμου» μετά από 22 χρόνια ισραηλινής ποινής για την οργάνωση της απαγωγής και δολοφονίας δύο ισραηλινών στρατιωτών και τεσσάρων Παλαιστινίων. Στη συνέχεια ανέβηκε γρήγορα στην κορυφή της Χαμάς.

• Διαβάστε επίσης: Μέση Ανατολή / Σκληρότερα αντίποινα υπόσχεται το Ιράν αν χτυπήσει το Ισραήλ – Μυστική ταφή Νασράλα

Η κατανόησή του για τις καθημερινές δυσκολίες και τη βίαιη πραγματικότητα στη Γάζα έτυχε καλής υποδοχής από τους κατοίκους της Λωρίδας, και έκανε τους ανθρώπους να αισθάνονται άνετα, δήλωσαν τέσσερις δημοσιογράφοι και τρεις αξιωματούχοι της Χαμάς.

Ο Σινουάρ θεωρείται από Άραβες και Παλαιστίνιους αξιωματούχους ως ο αρχιτέκτονας της γενικής στρατηγικής και των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Χαμάς, που ενισχύονται από τους ισχυρούς δεσμούς του με το Ιράν, το οποίο επισκέφθηκε το 2012.

Πριν ενορχηστρώσει τις επιδρομές της 7ης Οκτωβρίου, ο Σινουάρ δεν έκρυψε την επιθυμία του να χτυπήσει σκληρά τον εχθρό του.

Σε μια ομιλία του τον προηγούμενο χρόνο, ορκίστηκε να στείλει «ένα ποτάμι» μαχητών και ρουκετών στο Ισραήλ, υπονοώντας έναν πόλεμο που είτε θα ενώσει τον κόσμο για την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους στα εδάφη που κατέλαβε το Ισραήλ το 1967, είτε θα αφήσει το εβραϊκό έθνος απομονωμένο στην παγκόσμια σκηνή.

Μέχρι τη στιγμή της ομιλίας, ο Σινουάρ και ο Ντέιφ είχαν ήδη καταστρώσει μυστικά σχέδια για την επίθεση. Διεξήγαγαν ακόμη και εκπαιδευτικές ασκήσεις δημοσίως που προσομοίαζαν μια τέτοια επίθεση.

Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου έχει απορρίψει κατηγορηματικά ένα μεταπολεμικό σχέδιο για τη Γάζα που θα περιελάμβανε ένα σταθερό χρονοδιάγραμμα για την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους.

Πρότυπο ηγεσίας, και στη φυλακή

Ο Σινουάρ συνελήφθη το 1988 και καταδικάστηκε σε τέσσερα ισόβια, κατηγορούμενος για την ενορχήστρωση της απαγωγής και δολοφονίας δύο Ισραηλινών στρατιωτών και τεσσάρων ύποπτων Παλαιστινίων πληροφοριοδοτών.

Ο Ναμπίχ Αουάνταχ, ένας πρώην Λιβανέζος κομμουνιστής μαχητής που φυλακίστηκε μαζί με τον Σινουάρ στην Ασκελόν μεταξύ του 1991 και του 1995, δήλωσε ότι ο ηγέτης της Χαμάς θεωρούσε τις ειρηνευτικές συμφωνίες του Όσλο του 1993 μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής ως «καταστροφικές» και ως τέχνασμα του Ισραήλ, το οποίο, όπως είπε, θα παραχωρούσε παλαιστινιακά εδάφη μόνο «με τη βία, όχι με διαπραγματεύσεις».

Αποκαλώντας τον «εθελόδουλο και δογματικό», ο Αουάνταχ είπε ότι ο Σινουάρ έλαμπε από χαρά κάθε φορά που άκουγε για επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών από τη Χαμάς ή την ομάδα Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Για εκείνον, η στρατιωτική αντιπαράθεση ήταν ο μόνος δρόμος «για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» από την ισραηλινή κατοχή.

Ο Αουάνταχ τόνισε ότι ο Σινουάρ ήταν ένα «πρότυπο επιρροής για όλους τους κρατούμενους, ακόμη και για εκείνους που δεν ήταν ισλαμιστές ή θρησκευόμενοι».

Ο Μάικλ Κούμπι, πρώην αξιωματούχος της ισραηλινής υπηρεσίας ασφαλείας Σιν Μπετ που ανέκρινε τον Σινουάρ επί 180 ώρες στη φυλακή, δήλωσε ότι ο Σινουάρ ξεχώριζε σαφώς για την ικανότητά του να να διοικεί.

Ο Κούμπι ρώτησε κάποτε τον μαχητή, ηλικίας τότε 28 ή 29 ετών, γιατί δεν ήταν ήδη παντρεμένος. «Μου είπε ότι η Χαμάς είναι η γυναίκα μου, η Χαμάς είναι το παιδί μου. Η Χαμάς για μένα είναι τα πάντα». Ο Σινουάρ τελικά παντρεύτηκε μετά την αποφυλάκισή του το 2011, και έχει τρία παιδιά.

Στη φυλακή, συνέχισε να καταδιώκει Παλαιστίνιους κατασκόπους, δήλωσε ο Αουάνταχ, απηχώντας αναφορές ανακριτών της Σιν Μπετ. Το οξύ ένστικτό του και η προσοχή του, του επέτρεψαν να εντοπίσει και να αποκαλύψει πληροφοριοδότες της Σιν Μπετ που είχαν διεισδύσει στη φυλακή, είπε ο Αουάνταχ.

Είπε ότι η ηγεσία του Σινουάρ ήταν καθοριστική κατά τη διάρκεια μιας απεργίας πείνας το 1992, κατά την οποία βοήθησε πάνω από 1.000 κρατούμενους να επιβιώσουν μόνο με νερό και αλάτι.

Ο Σινουάρ διαπραγματεύτηκε με τις αρχές της φυλακής και αρνήθηκε να συμβιβαστεί με μερικές παραχωρήσεις, ενώ χρησιμοποίησε επίσης το χρόνο του στη φυλακή για να μάθει άπταιστα εβραϊκά.

Ο Αουάνταχ πρόσθεσε ότι ο Σινουάρ συχνά υπενθύμιζε ότι το Ασκελόν, όπου φυλακίστηκαν μαζί, ήταν η πατρογονική γενέτειρα της οικογένειάς του.

Όταν έπαιζε πινγκ πονγκ στο προαύλιο της φυλακής της Ασκελόν, στο σημερινό Ισραήλ, ο Σινουάρ έπαιζε συχνά ξυπόλητος, λέγοντας ότι ήθελε τα πόδια του να αγγίζουν τη γη της Παλαιστίνης.

«Ο Σινουάρ μας έλεγε συχνά: «Δεν είμαι στη φυλακή, είμαι στη γη μου. Είμαι ελεύθερος εδώ, στη χώρα μου.»