Αναφερόμενος στην καταστροφική πυρκαγιά που έκαψε πάνω από 100.000 στρέμματα στην ΒΑ Αττική, ο πρωθυπουργός την πρώτη φορά εξέφρασε το αυτονόητο: την ικανοποίησή του για το πώς αντέδρασε η Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας, οι συναρμόδιοι φορείς και οι εθελοντικές ομάδες (προσθέτω εγώ).

Δέκα μέρες αργότερα, τη δεύτερη φορά, από το δημαρχείο της Πεντέλης εμφανίστηκε με αυτοκριτική διάθεση, λέγοντας αόριστα ότι «δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι όταν κάτι δεν πήγε καλά».

Και το ερώτημα είναι τι δεν πήγε καλά ώστε ολόκληρες περιοχές, πολύ κοντά στην Αθήνα, να μετατραπούν σε κρανίου τόπο;
Φταίνε μήπως, όπως αφήνουν να εννοηθεί φιλοκυβερνητικά Μέσα, οι ιδιοκτήτες οκτώ από τα δέκα σπίτια που κάηκαν και κρίθηκαν ακατάλληλα, οι οποίοι, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, δεν είχαν δηλώσει ότι καθάρισαν τα οικόπεδά τους;

Φταίει η κλιματική αλλαγή, δηλαδή η ξηρασία και η άνοδος της θερμοκρασίας;

Ή μήπως την κύρια ευθύνη φέρει η γύμνια του «επιτελικού κράτους», που απέτυχε να επιτελέσει την αποστολή του;

Διότι από το στόμα του πρωθυπουργού, που δεν τόλμησε να επισκεφτεί, όπως είναι γνωστό, τους πυρόπληκτους, να τους ακούσει, να αφουγκραστεί, να συμμεριστεί το θυμό, την αγανάκτηση, τον πόνο τους, δεν ακούσαμε λέξη για τα αίτια που προκάλεσαν την καταστροφή.

Γιατί αυτό απαιτεί τόλμη, πολιτικό θάρρος.

Και τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν στην έλλειψη προληπτικών μέτρων ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος να ξεσπάσει μια πύρινη λαίλαπα.

Όπως έγινε στην Πορτογαλία, στη Γαλλία, στον Καναδά, στην Αυστραλία…

Οι πάντες πλέον το έχουν αντιληφθεί αυτό, πολύ πριν ξεσπάσει η κλιματική αλλαγή, από τότε που θρηνήσαμε 49 θύματα στην Ηλεία.

Έκτοτε οι πολίτες αυτής της χώρας είδαν, βίωσαν το ίδιο έργο πολλές φορές πάντα ως τραγωδία και ποτέ ως φάρσα.
Από την εσχατιά του Έβρου έως τα Χανιά οι φλόγες καταβροχθίζουν κάθε χρόνο χιλιάδες στρέμματα δάσους, καλλιεργημένες εκτάσεις, σπίτια, περιουσίες, και κυρίως ζωές.

Από το 2007 300 άνθρωποι χάθηκαν συνολικά, αμέτρητα είναι τα ζώα, πτηνά, ερπετά και θηλαστικά.

Οι μόνοι που δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι πρέπει να δοθεί βαρύτητα στην πρόληψη είναι οι κυβερνώντες, ΟΛΟΙ όσοι έχουν αναλάβει θέσεις ευθύνης.

Από τον Σημίτη που μετέφερε, το 1998, τις αρμοδιότητες για την κατάσβεση από τα Δασαρχεία στην Πυροσβεστική μέχρι τον Σαμαρά και τον Μητσοτάκη που «σφυρίζει αδιάφορα» πίσω από επικοινωνιακά παιχνίδια.

Το μοναδικό μέτρο πρόληψης που έλαβε η κυβέρνηση ήταν η αυστηροποίηση των υποχρεώσεων για τους ιδιοκτήτες σχετικά με τον καθαρισμό των οικοπέδων τους. Καθιερώθηκε αυστηρότερος έλεγχος και επιβολή προστίμων σε όσους δεν συμμορφώνονται με τους κανονισμούς καθαρισμού.

Αλλά, όπως αποδείχθηκε φέτος, τα μέτρα αυτά δεν εφαρμόστηκαν επαρκώς σε όλη την επικράτεια και χρειάζονται επιπλέον πόροι και συντονισμός για την ουσιαστική πρόληψη των πυρκαγιών.

Και τώρα, στο σχέδιο 10 σημείων για την επόμενη μέρα, που παρουσιάστηκε στην Πεντέλη, αναφέρεται γενικά και αόριστα ότι εκπονούνται αντιπυρικές μελέτες για όλη τη χώρα και «για πρώτη φορά τοπικά πολεοδομικά σχέδια για την προστασία οικιστικών ζωνών που γειτνιάζουν με δάση».

Τα ίδια που είχαμε ακούσει πριν τρία χρόνια.

Όλοι, λοιπόν, παίζουν το ίδιο έργο με την εκάστοτε αντιπολίτευση να κατακεραυνώνει την εκάστοτε κυβέρνηση και τα συστημικά ΜΜΕ να επαναπαύονται στην αναμετάδοση δηλώσεων και τραγικών εικόνων, χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να κάνουν μια έρευνα, να προσεγγίσουν το θέμα με μια κριτική ματιά.

Ένα, όμως, είναι βέβαιο: για όλα τα κακά δεν ευθύνεται η κλιματική αλλαγή και οι εκ των υστέρων εξαγγελίες δεν αρκούν, πόσο μάλλον όταν η εφαρμογή τους χωλαίνει.

Ούτε το «112» και ο καθαρισμός των οικοπέδων είναι η πανάκεια που μπορεί να αλλάξει τη μαύρη εικόνα.

Διότι πώς γίνεται κάθε, μα κάθε φορά να ξεφυτρώνουν στις καμένες εκτάσεις, παρά την αυστηρή νομοθεσία, όχι μόνον αυθαίρετα, αλλά και ανεμογεννήτριες, με τη βούλα του νόμου, όπως φαίνεται, που το 2014 είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Σαμαρά;

Πού τα βρίσκεις, πού τα χάνεις, πίσω από τις ΑΠΕ «σκάζουν μύτη» στις αναδασωτέες εκτάσεις τα οικονομικά συμφέροντα, που έχουν κάνει σημαία την «πράσινη μετάβαση» χωρίς πράσινο.

Πολυεθνικές που κερδοσκοπούν με τις ευλογίες της κυβέρνησης σε περιοχές που αντί για δένδρα «φυτρώνουν» αιολικές εγκαταστάσεις.
Διότι εκεί που βασιλεύει το μαύρο γίνονται φαραωνικά έργα και στήνονται ανεμογεννήτριες, δίχως τη δυνατότητα αναδάσωσης, δήθεν για το καλό του τόπου.

Είδατε να λέει τίποτε για αυτά ο πρωθυπουργός;

Ακούσατε κάποιο ρεπορτάζ στα κανάλια λ.χ. για τους κατοίκους των Σερρών που είναι ανάστατοι, διότι υπάρχουν αιτήματα εγκατάστασης μεγάλων μονάδων ΑΠΕ στα όρη Όρβιλος και Μενοίκιο, τα οποία πρόσφατα κάηκαν από μεγάλες πυρκαγιές.

Ας ενδιαφερθεί για αυτό το θέμα η αντιπολίτευση και να πιέσει ώστε να επανεξεταστεί -όπως σημειώνει το στέλεχος της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, Γιώργος Μπλιώνης- η συνταγματικότητα του νόμου 4088/2014, που επιτρέπει την τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε πυρόπληκτες δασικές εκτάσεις.