Το 65.2% των Ελλήνων συμφωνεί ότι ο τουρισμός αυξάνει την ακρίβεια και το 78.7% θεωρεί ότι συμβάλλει στην αύξηση των ενοικίων, σύμφωνα με νέα έρευνα του Ινστιτούτου Eteron, που διενεργήθηκε από την aboutpeople, και η οποία καταγράφει απόψεις σχετικά με την επίδραση του τουρισμού και το φαινόμενο του υπερτουρισμού.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά από τις 22 έως τις 24 Ιουλίου 2024, σε δείγμα 1.002 ανδρών και γυναικών ηλικίας 17 ετών και άνω με πανελλαδική κάλυψη, και αποτυπώνει το πως ο τουρισμός μπορεί μεν να αποτελεί κύρια «βιομηχανία» στην χώρα μας, αλλά ταυτόχρονα ο υπερτουρισμός συμβάλλει στην περιβαλλοντική ρύπανση, στην αύξηση του κόστους ζωής και της στέγασης, στην συμφόρηση των υποδομών μεταφορών, και αλλοίωση της τοπικής ταυτότητας και πολιτιστικής κληρονομιάς.

Τι φοβούνται οι Έλληνες

Μέσα στα κύρια ευρήματα της έρευνας καταγράφεται ο φόβος της πλειονότητας για το φαινόμενο του υπερτουρισμού στο μέλλον (45,6%), την ώρα που το 30,5% θεωρεί ότι χρειάζονται άμεσα μέτρα.

Ειδικότερα:

• Το 30,5% πιστεύει ότι η Ελλάδα πάσχει από υπερτουρισμό και χρειάζονται άμεσα μέτρα περιορισμού.
• Το 45,6% θεωρεί ότι η χώρα δεν αντιμετωπίζει ακόμη πρόβλημα υπερτουρισμού, αλλά απαιτείται προσοχή στο μέλλον.
• Το 19,6% δεν ανησυχεί για τον υπερτουρισμό και πιστεύει ότι όσο περισσότεροι τουρίστες επισκέπτονται τη χώρα, τόσο το καλύτερο.

Με βάση τα ευρήματα της έρευνας, οι αρνητικές επιπτώσεις γίνονται όλο και πιο αντιληπτές από τους κατοίκους, με το 63.5% να ανησυχεί για τις περιβαλλοντικές συνέπειες, την ώρα που το 82.4% να αναγνωρίζει την οικονομική συμβολή του τουρισμού στην οικονομία.

Ορισμένες από τις αρνητικές πτυχές γίνονται επίσης φανερές, με τους ερωτηθέντες να εστιάζουν στον πληθωρισμό στις τιμές των αγαθών και των ενοικίων.

Αγαθά και ενοίκια στα ύψη

Πιο αναλυτικά, μέσα από την έρευνα προκύπτει, πως οι πολίτες αναγνωρίζουν κυρίως θετικά όσον αφορά την επίδραση του τουρισμού στην οικονομία (μ.ο. 5,61) και τις θέσεις εργασίας (μ.ο. 5,30). Συγκεκριμένα, όσον αφορά την οικονομία γενικά, το 82,4% βλέπει θετική την επίδραση του τουρισμού, ενώ για την συνεισφορά στην αγορά εργασίας το 72,1% θεωρεί ότι συμβάλλει θετικά.

Την ίδια στιγμή, οι ερωτηθέντες εκτιμούν πως η συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα σχετίζεται με αύξηση των τιμών στα αγαθά και τα ενοίκια. Μάλιστα, οι δύο αυτές κατηγορίες, έχουν την χαμηλότερη βαθμολογία στην αξιολόγηση με τον μέσο όρο και των δύο μεταβλητών να βρίσκεται κάτω από το 3%.

Συγκεκριμένα, το 65.2% των ερωτηθέντων αξιολογεί αρνητικά την επίδραση του τουρισμού στην ακρίβεια ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τα ενοίκια αυξάνεται στο 78.7%.

Αν και ο τουρισμός, είναι μόνο μια μεταβλητή που μάλλον σχετίζεται με την αύξηση των τιμών στα αγαθά και τα ενοίκια, ακόμα και για τις τουριστικές περιοχές, τα υψηλά αυτά ποσοστά αποτελούν ένα «καμπανάκι», όπως επισημαίνεται στην έρευνα.

Λειψυδρία

Με το 63.5% των πολιτών να αναγνωρίζει την περιβαλλοντική επιβάρυνση, είναι σαφές ότι τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο τον αντίκτυπο της έντονης οικονομικής δραστηριότητας σε αυτό τον κλάδο για την φύση.

Εξάλλου, σύμφωνα και με το World Resources Institute (WRI) και την έρευνα των Kuzma, Saccoccia και Chertock, η Κύπρος, ο Άγιος Μαρίνος, το Βέλγιο και η Ελλάδα βρίσκονται στο φάσμα του ακραίου υδατικού στρες, γεγονός το οποίο αποτυπώνεται στη χώρα μας με το ζήτημα λειψυδρίας που αντιμετωπίζουν το καλοκαίρι αρκετές περιοχές.

Το ζήτημα των ελεύθερων παραλιών

Οι ερωτηθέντες βλέπουν τόσο αρνητικά, όσο και θετικά αποτελέσματα για την φυσιογνωμία της Ελλάδας (αρνητική αξιολόγηση για το 34,5% και θετική για το 34,5%). Ωστόσο είναι σαφές ότι υπάρχει ενόχληση από την επίδραση στην ποιότητα των δημόσιων χώρων με το 88,8% να στηρίζει τις κινητοποιήσεις για ελεύθερες παραλίες και λιγότερες ξαπλώστρες.

Φαίνεται πως «στην κοινωνία υπάρχει δυσφορία για τον τουρισμό, σε βαθμό που δεν γίνεται να αγνοηθεί. Φυσικά η δυσφορία αυτή, δεν σημαίνει ότι υπάρχει όντως πρόβλημα, ενώ η κατανομή των απαντήσεων δεν προδίδει πως η ένταση της δυσφορίας αυτής προς το παρόν δημιουργεί συνθήκες συνολικής αμφισβήτησης του εγχώριου οικονομικού μοντέλου», όπως αναφέρεται.

Σημειώνεται δε ότι «η αποτυχία αντιμετώπισης των επιπτώσεων του μαζικού τουρισμού, δεν απειλεί μονάχα την ποιότητα ζωής των πολιτών, αλλά και το τουριστικό προϊόν»