Οι συμφωνίες στις οποίες κατέληξαν – ή μάλλον, τις οποίες επισημοποίησαν, μετά από μήνες ιδιαίτερα σκληρών εσωτερικών διαπραγματεύσεων – οι ηγέτες των επτά πλουσιότερων χωρών του πλανήτη, σε σχέση με την Ουκρανία, έχουν ήδη «σφραγίσει» τη Σύνοδο Κορυφής των G7, στο Φαζάνο της Απουλίας, στην Ιταλία, που λήγει τυπικά το Σάββατο, με το «πανηγυρικό» κλίμα γύρω από αυτές, να εμφανίζεται ιδιαίτερα βεβιασμένο.

Μερικοί από τους λόγους είναι προφανείς:

Η Ρωσία, εύκολα ή δύσκολα, επεκτείνει τον έλεγχό της σε νέα ουκρανικά εδάφη, ενώ το Κίεβο βυθίζεται όλο και περισσότερο στην δυτική εξάρτηση για την ύπαρξή του.

Κάποιοι άλλοι λόγοι είναι λιγότερο ευδιάκριτοι, αλλά απείρως πιο κυνικοί, αφού σχετίζονται με την διαχείριση του πολέμου στην Ουκρανία, εκ μέρους της Δύσης, με όρους μικροπολιτικής και με το βλέμμα στην εσωτερική πολιτική σκηνή.

Άλλωστε, η σύνοδος έλαβε χώρα αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν από την πανενωσιακή ενίσχυση – ακόμη και πρωτιά – της ακροδεξιάς, η οποία, εν πολλοίς, έχει ταχθεί κατά της δυτικής επιθετικότητας στην Ρωσία.

Επιπλέον, έλαβε χώρα στον δρόμο προς τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, με τον Τζο Μπάιντεν να έχει «χρησιμοποιήσει», όπως προκύπτει από κάποιες δυτικές αναλύσεις, την σύνοδο κορυφής των G7, για να ενισχύσει το προφίλ της «διαφορετικότητάς» του από τον Τραμπ.

Καμία από τις παραπάνω προσεγγίσεις, όμως, δεν βοηθούν τον ουκρανικό λαό, τα παιδιά του οποίου, αφενός εξοντώνονται κατά χιλιάδες στο μέτωπο, αφετέρου εξαθλιώνεται συνεχώς, με το προσφυγικό κύμα λόγω του πολέμου να έχει επανέλθει ως μεταναστευτικό, ενισχυμένο και από τις μαζικές απόπειρες νέων ανδρών να αποφύγουν την βίαιη επιστράτευση.

Διαβάστε επίσης: Βλαντιμίρ Πούτιν / Οι δύο όροι που θέτει η Ρωσία για άμεση κατάπαυση του πυρός με την Ουκρανία

Με ξένα και δανεικά κόλλυβα

Η μία συμφωνία αφορά στη χρήση των κερδών από τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, για τη στήριξη ενός δανείου ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα βοηθήσει την πολεμική προσπάθεια και την οικονομική ανασυγκρότηση της Ουκρανίας.

Η καταρχήν συμφωνία είναι συνέπεια πολλών εντατικών διαπραγματεύσεων μηνών μεταξύ των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους για το πώς θα αξιοποιηθεί η αξία περίπου 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων κρατικών περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας που «πάγωσαν» σε δυτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα λίγο μετά την εισβολή στην Ουκρανία το 2022.

Η συμφωνία προσφέρει στους G7 την ευκαιρία να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση για την πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας και να απομονώσει τα χρήματα από την εκλογική πολιτική και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, συμπεριλαμβανομένου του αποτελέσματος των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.

Με ένα σμπάρο δύο τρυγώνια δηλαδή:

Και χρηματοδότηση της Ουκρανία με «ξένα κόλυβα» – τα οποία μάλιστα θα είναι δάνειο, ούτε καν προσφορά – και αποφυγή της εσωτερικής «γκρίνιας» ότι δίνονται χρήματα για πόλεμο, όταν το σύμπαν καταρρέει στην ειρήνη.

«Η G7 σκοπεύει να παράσχει χρηματοδότηση που θα εξυπηρετείται και θα εξοφλείται από μελλοντικές ροές έκτακτων εσόδων που προέρχονται από την ακινητοποίηση των ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων», που βρίσκονται στη Δύση, σύμφωνα με το κείμενο της δήλωσης, το οποίο περιήλθε στην κατοχή του POLITICO.

Η δήλωση ορίζει «το τέλος του έτους» ως προθεσμία για την οριστικοποίηση της συμφωνίας και την επεξεργασία των τεχνικών λεπτομερειών.

Οι ηγέτες θα δεσμευτούν να ξεκινήσουν την εκταμίευση των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Ουκρανία αυτό το ημερολογιακό έτος, σύμφωνα με τον Αμερικανό αξιωματούχο.

Η χρηματοδότηση θα αποτελείται από ένα πακέτο δανείων από μεμονωμένες χώρες που θα συγκεντρωθούν μαζί, δήλωσε ο αξιωματούχος.

Οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να παράσχουν δάνειο μέχρι το πλήρες ποσό των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά ο αξιωματούχος δήλωσε ότι το μερίδιο αυτό πιθανότατα θα μειωθεί από τις δεσμεύσεις άλλων χωρών. «Η ιδέα εδώ είναι να μοιραστούμε τον κίνδυνο», δήλωσε ο αξιωματούχος.

Ο αξιωματούχος δήλωσε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν θα βασιστεί στην εξουσία δανεισμού που ήδη διαθέτει μέσω της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης για να καταβάλει το αμερικανικό μέρος του δανείου.

Το Κογκρέσο, ως μέρος του πακέτου εξωτερικής βοήθειας νωρίτερα φέτος, εξουσιοδότησε τον Μπάιντεν να κατασχέσει άμεσα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στις ΗΠΑ, αν και τα χρήματα αυτά αντικατοπτρίζουν μια μικρή μειοψηφία – περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια – των κρατικών περιουσιακών στοιχείων της χώρας που είναι ακινητοποιημένα στη Δύση.

Ο συμβιβασμός που προέκυψε από τη συνάντηση της G7 στην Ιταλία έρχεται αφού οι ΗΠΑ αρχικά συζητούσαν την κατάσχεση των κρατικών περιουσιακών στοιχείων που ήταν «σταθμευμένα» σε δυτικά ιδρύματα, αλλά αυτό δεν προχώρησε, καθώς πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες ανησυχούσαν για τη νομιμότητα και την απειλή αντιποίνων από τη Ρωσία.

Το ανακοινωθέν της G7 σχετικά με τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα καταστήσει σαφές ότι η επιλογή της άμεσης κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων παραμένει στο τραπέζι, δήλωσε ο Αμερικανός αξιωματούχος.

Η υπουργός Οικονομικών Τζάνετ Γέλεν, η οποία εδώ και μήνες συγκεντρώνει την υποστήριξη των χωρών της G7 για το θέμα, υποστήριξε και πάλι την υπόθεση της δημιουργίας μιας αξιόπιστης πηγής χρηματοδότησης για την Ουκρανία σε άρθρο της στους New York Times την Πέμπτη, χαρακτηρίζοντάς το «επειγόντως» αναγκαίο.

«Καθώς η Ρωσία συνεχίζει να κινείται σε μόνιμη πολεμική βάση και η Ουκρανία αντιμετωπίζει ένα σημαντικό μελλοντικό χρηματοδοτικό κενό, ο κ. Πούτιν στοιχηματίζει ότι μπορεί να περιμένει μέχρι η Ουκρανία να ξεμείνει από χρήματα και σφαίρες», έγραψε.

Μια ανασφαλής… «συμφωνία ασφαλείας»

Η άλλη συμφωνία που επιτεύχθηκε στο πλαίσιο της συνόδου είναι μεταξύ των ΗΠΑ και της Ουκρανίας, με στόχο να δεσμεύσει μακροπρόθεσμη – για τα επόμενα 10 χρόνια – υποστήριξη για την άμυνα του Κιέβου.

Τα πράγματα εδώ δεν είναι και τόσο «απλά», ακόμη και αν υποθέσουμε ότι είναι «απλά» με τα παγωμένα ρωσικά κεφάλαια.

Που δεν είναι.

Η διμερής συμφωνία ασφαλείας «θέλει» να δει τις ΗΠΑ να βοηθούν την Ουκρανία να ενισχύσει την αμυντική – βιομηχανική της βάση, να συντονίζει τις μελλοντικές ανάγκες του Κιέβου σε όπλα και να φέρνει την Ουκρανία πιο κοντά στην ένταξή της στο ΝΑΤΟ.

Είναι σημαντικό ότι η συμφωνία δεν δεσμεύει τις αμερικανικές δυνάμεις να εισέλθουν στην Ουκρανία και να την υπερασπιστούν από τη ρωσική εισβολή.

Αντίθετα, η συμφωνία επισημοποιεί την τρέχουσα υποστήριξη της Ουάσινγκτον προς το Κίεβο για τουλάχιστον άλλη μια δεκαετία.

Αλλά, όπως αναδεικνύουν, τόσο το POLITICO, όσο και οι «The New York Times» υπάρχει μια σημαντική παγίδα:

Η συμφωνία ισχύει μόνο μεταξύ των σημερινών κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της Ουκρανίας και δεν θα επικυρωθεί από το Κογκρέσο. Εάν ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξαναμπεί στο Οβάλ Γραφείο τον Ιανουάριο, θα μπορούσε να σκίσει τη συμφωνία, αθετώντας τη δέσμευση της Ουάσινγκτον.

Αυτό καθιστά την ανακοίνωση, παρέα με τον Ζελένσκι, ένα υψηλού ρίσκου στοίχημα από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος θέτει έτσι σε κίνδυνο την αμερικανική αξιοπιστία με την ελπίδα να καθησυχάσει την Ουκρανία και τους Ευρωπαίους συμμάχους, ακόμη και αν δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η συμφωνία θα διαρκέσει 10 μήνες, πόσο μάλλον 10 χρόνια.

Από την άλλη, σε ένα «επικό» τεκμήριο μικροπολιτικής πάνω στο αίμα, ίσως το επιτελείο του Μπάιντεν να θέλει αυτή την «παγίδα», για να αναδειχθεί μια «έντονη αντίθεση» του νυν προέδρου με τον Τραμπ, χαρακτηρίζοντας τον Μπάιντεν ως «υπερατλαντικό πρωταθλητή» και τον Τραμπ ως «αναξιόπιστο σύμμαχο».

Όπως αναφέρουν σε μια πρώτη αναλυτική προσέγγιση οι «The New York Times» και οι δύο συμφωνίες, κρύβουν στην ουσία την αντίθεση των ΗΠΑ να ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με αυτήν την προσέγγιση, ο Μπάιντεν αντιστάθηκε σταθερά στις πιέσεις κατά τη διάρκεια του 27μηνου πολέμου για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, «πεπεισμένος ότι αυτό θα μπορούσε γρήγορα να οδηγήσει στην αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων σε άμεση μάχη με τους Ρώσους».

Έτσι, την Πέμπτη, παρουσίασε εναλλακτικά βήματα με σκοπό να καταδείξει στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους δεν είχαν καμία πρόθεση να τα μαζέψουν και να φύγουν, αλλά χωρίς την τεράστια κλιμάκωση που θα σήμαινε η αποδοχή του εμμονικού πόθου του Κιέβου να αναλάβει το ΝΑΤΟ να διώξει τους Ρώσους.

Αυτήν την αμερικανική τακτική υπηρετεί και το 10ετές σύμφωνο ασφαλείας και τα αμερικανικά 50 δισεκατομμύια δολάρια δάνειο για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων λιμανιών και σταθμών παραγωγής ενέργειας και για την αγορά όπλων, από τους τόκους που θα προκύψουν από περιουσιακά στοιχεία ύψους 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων που η Ρωσία – «ανεξήγητα», σύμφωνα με το δημοσίευμα, άφησε σε δυτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πριν από την εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022.

«Στόχος μας είναι να ενισχύσουμε τις αξιόπιστες αμυντικές και αποτρεπτικές ικανότητες της Ουκρανίας μακροπρόθεσμα», δήλωσε ο Μπάιντεν λίγα λεπτά αφότου υπέγραψε μαζί με τον Ζελένσκι τη συμφωνία στη νοτιοδυτική ακτή της Ιταλίας

Ο Ζελένσκι ευχαρίστησε θερμά τον Μπάιντεν, παρόλο που το σύμφωνο ασφαλείας και το δάνειο υπολείπονταν κατά πολύ από αυτό που ήθελε σε αυτή τη σοβαρή στιγμή του πολέμου.

Ο Ζελένσκι δεν έκρυψε το γεγονός ότι είναι δύσκολο να επικεντρωθεί στις μακροπρόθεσμες προοπτικές της Ουκρανίας, όταν ανησυχεί απεγνωσμένα για την επιβίωση βραχυπρόθεσμα μπροστά στις αδυσώπητες, αν και σταδιακές, ρωσικές προόδους.

Αλλά η μεγαλύτερη ανησυχία για τον ολοένα και πιο πιεζόμενο ηγέτη της Ουκρανίας, και για όλη την Ευρώπη, είναι ότι οι ίδιες οι συμφωνίες μπορεί να μην επιβιώσουν από το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών και των πρόσφατων εκλογών της Ευρώπης.

Το σύμφωνο ασφαλείας, το οποίο βασίζεται σε παρόμοιες, δεκαετείς δεσμεύσεις προς το Ισραήλ, δεν περιλαμβάνει καμία χρηματοδότηση, παρά μόνο μια αμερικανική δέσμευση να συνεργαστεί με το Κογκρέσο για να εξασφαλίσει τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια που θα απαιτούνταν.

Αυτό πιθανότατα σημαίνει άλλη μια σκληρή μάχη στο Καπιτώλιο, όπου η ισχνή πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο αντιδρούσε επί μήνες σε οποιαδήποτε άλλη δέσμευση κονδυλίων και των όπλων που αγοράζουν πριν εγκριθεί η χρηματοδότηση τον Απρίλιο.

Ο διάβολος στις λεπτομέρειες

Αλλά η μεγαλύτερη ανησυχία για τον Ζελένσκι είναι ότι ο Μπάιντεν, με τον οποίο η σχέση του ήταν συχνά αμφιλεγόμενη, μπορεί να βρίσκεται στην τελευταία του σύνοδο κορυφής της Ομάδας των 7.

Και θαμμένη στα ψιλά γράμματα της συμφωνίας ασφαλείας που υπέγραψαν με στόμφο βρίσκεται αυτή η παράγραφος:

«Κάθε συμβαλλόμενο μέρος μπορεί να καταγγείλει την παρούσα συμφωνία παρέχοντας γραπτή κοινοποίηση μέσω της διπλωματικής οδού», η οποία θα «τεθεί σε ισχύ 6 μήνες μετά».

Αυτό ακριβώς το παραθυράκι εκμεταλλεύτηκε ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ με την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, την οποία εγκατέλειψε το 2018.

Ο Τραμπ δεν έχει κρύψει την περιφρόνησή του για την Ουκρανία ή την επιθυμία του να απαλλάξει τις Ηνωμένες Πολιτείες από μια τεράστια οικονομική δέσμευση εκεί.

Αντιθέτως, επέμεινε ότι θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο σε 24 ώρες – προφανώς λέγοντας στον Πούτιν ότι μπορεί να κρατήσει τα εδάφη που έχει ήδη καταλάβει.

«Συμφωνία στιγμής»

«Πρόκειται για μια συμφωνία που αποτυπώνει πραγματικά τη στιγμή», δήλωσε ο Seth G. Jones, διευθυντής του προγράμματος Transnational Threats Project στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, ένα εξέχον ερευνητικό ινστιτούτο στην Ουάσινγκτον, ο οποίος μόλις επέστρεψε από επίσκεψη στην Ουκρανία.

«Από τη μία πλευρά, είναι ένα χρήσιμο βήμα για τη δημιουργία μιας μακροπρόθεσμης σχέσης με την Ουκρανία. Από την άλλη πλευρά, υπολείπεται πολύ από αυτό που πραγματικά θέλουν οι Ουκρανοί: την πραγματική ένταξη στο ΝΑΤΟ”, η οποία, σε αντίθεση με το κομμάτι χαρτί που υπέγραψαν και οι δύο άνδρες με τόση επιδεξιότητα, είναι δύσκολο να ανακληθεί».

Το δάνειο των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αν εκταμιευθεί φέτος, είναι πιο δύσκολο να το ανακαλέσει ένας μελλοντικός πρόεδρος. Και τα χρήματα έρχονται πάνω στην ώρα: Η δημοσιονομική κατάσταση της Ουκρανίας είναι τόσο άσχημη που αναγκάστηκε να πουλήσει ορισμένα κρατικά περιουσιακά στοιχεία.

Η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζάνετ Λ. Γέλεν, αρχιτέκτονας του σχεδίου δανείου που αφήνει ανέγγιχτο το κεφάλαιο της Ρωσίας, αλλά χρησιμοποιεί τους τόκους που κερδίζει, δήλωσε σε εκδήλωση στη Νέα Υόρκη την Πέμπτη ότι αυτό έδειξε στον κ. Πούτιν ότι οι σύμμαχοι της Ουκρανίας ήταν «απολύτως ενωμένοι».

«Σκοπεύουμε να δώσουμε στην Ουκρανία τους πόρους που χρειάζεται για να διεξάγει έναν αποτελεσματικό πόλεμο κατά της Ρωσίας και να στηρίξουμε τις άμεσες δημοσιονομικές της ανάγκες, και πρόκειται να παράσχουμε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι πόρων», είπε.

«Αυτή είναι η πρώτη δόση, και αν χρειαστεί υπάρχουν κι άλλες πίσω από αυτήν», δήλωσε η Γέλεν. «Κατά μία έννοια, παίρνουμε τη Ρωσία για να βοηθήσουμε να πληρώσει τη ζημιά που προκάλεσε».

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον νερ Λάιεν, δήλωσε την Πέμπτη ότι όλα τα μέλη της G7 θα συμμετάσχουν στο δάνειο και η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να συνεισφέρει έως και τα μισά χρήματα. Η Ουάσινγκτον θα κάλυπτε τη διαφορά.

Αλλά το δάνειο βρίσκεται σε έναν αγώνα δρόμου ενάντια στον χρόνο και την καταστροφική ικανότητα της Ρωσίας.

Για τα δύο πρώτα χρόνια του πολέμου, θεωρήθηκε ότι ο χρόνος ήταν με το μέρος της Ουκρανίας, ότι ο Πούτιν θα έπρεπε να υποχωρήσει αν ο πόλεμος παρατεινόταν πολύ.

Τώρα, κανείς δεν είναι τόσο σίγουρος ότι αυτό εξακολουθεί να ισχύει.

Μέχρι τις τελευταίες ημέρες, οι Ρώσοι για μήνες έδειχναν να έχουν τη δυναμική αν και τώρα έχουν επιβραδυνθεί αφού ο Μπάιντεν, διαψεύδοντας τον εαυτό του, επέτρεψε στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει όπλα που της παρείχαν οι Αμερικανοί στη ρωσική πλευρά των συνόρων κοντά στο Χάρκοβο.

Ο Μπάιντεν και οι συνεργάτες του χαρακτήρισαν την κίνηση αυτή «κοινή λογική», η οποία γεννήθηκε επίσης από τον φόβο ότι ο Ουκρανός ηγέτης είχε ξεμείνει από επιλογές. Είναι σαφές ότι του λείπουν στρατεύματα και αεράμυνα. Ίσως του λείπει και ο χρόνος.

Η σημερινή επισφαλής θέση της Ουκρανίας διαφέρει σημαντικά από αυτήν που ήταν λίγους μήνες μετά τον πόλεμο του 2022, όταν φαινόταν ότι ο στρατός της Ρωσίας «κατέρρεε».

Το 2023, υπήρχε η ελπίδα ότι μια ουκρανική «αντεπίθεση» θα έσπρωχνε τις δυνάμεις της Μόσχας έξω από τη χώρα. Απέτυχε.

Την Πέμπτη, παρ’ όλη τη συζήτηση για την εμμονή στον πόλεμο «όσο χρειαστεί», δεν έγινε μεγάλη συζήτηση, τουλάχιστον σε απόσταση αναπνοής από τους δημοσιογράφους, για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει ένα ρεαλιστικό τελικό παιχνίδι.

Η νέα συμφωνία ασφαλείας αναφέρεται σε μια «δίκαιη και διαρκή ειρήνη» χωρίς να ορίζει τι σημαίνει αυτό – ή τι συμβαίνει αν μια δίκαιη ειρήνη βρίσκεται σε διάσταση με μια διαρκή ειρήνη.

Ο δε Πούτιν, εκτιμά η αμερικανική εφημερίδα, φαίνεται επίσης να έχει εξαιρετικά μεγάλη ανοχή στον πόνο – ή τουλάχιστον στον πόνο των στρατευμάτων του.

Παρά τις απώλειες, ένας ανώτερος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ, ο οποίος έδωσε μια εκτίμηση σε μια ενημέρωση, δήλωσε ότι η Ρωσία αναμένεται να «ασκήσει μια αρκετά σημαντική πίεση» τις επόμενες εβδομάδες, σε μια πιθανή αιματηρή αντεπίθεση σε οποιαδήποτε από τις αναζωογονημένες στρατιωτικές δυνατότητες της Ουκρανίας. Και η Ρωσία, είπε ο αξιωματούχος, δεν θα ήθελε τίποτα περισσότερο από το να αμαυρώσει τον εορτασμό της 75ης επετείου του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον τον επόμενο μήνα.

«Κανείς μας δεν πρέπει να έχει την ψευδαίσθηση ότι θα είναι ένα εύκολο καλοκαίρι», δήλωσε ο αξιωματούχος.

Μόνο αφού επιβιώσουν από αυτό, και τις επερχόμενες εκλογές, ο Μπάιντεν και ο Ζελένσκι θα μπορέσουν να σκεφτούν από κοινού πώς θα μπορούσε να μοιάζει το μακροπρόθεσμο μέλλον της Ουκρανίας.

Διαφορετικά, όλα τα στοιχήματα έχουν χαθεί, συμπεριλαμβανομένου του πόσο θα διαρκέσει στην πραγματικότητα η εταιρική σχέση που συμφώνησαν την Πέμπτη.

Ρωσία: «Αυτοκαταστροφική επιλογή» της Δύσης

Οι ενέργειες των ΗΠΑ κατά των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων παραβιάζουν τους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δικαίου, και η Ρωσία καλεί όλα τα υπεύθυνα μέλη της διεθνούς κοινότητας να αντιταχθούν σε τέτοια βήματα της Ουάσινγκτον, προκειμένου να αποφύγουν τη συνενοχή σε αυτά.

Αυτό δήλωσε ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Βασίλι Νεμπένζια, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Γενικής Συνέλευσης με θέμα «Άρνηση χρήσης μονομερών εξωεδαφικών οικονομικών καταναγκαστικών μέτρων ως μέσο άσκησης πολιτικής και οικονομικής πίεσης».

«Θα θέλαμε επίσης να επιστήσουμε την προσοχή στο γεγονός ότι τον Απρίλιο οι Ηνωμένες Πολιτείες ψήφισαν νόμο που θέτει τις βάσεις για την κατάσχεση, δήμευση και μεταβίβαση κρατικών περιουσιακών στοιχείων της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας. Ο νόμος αυτός παραβιάζει κατάφωρα τους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δικαίου σχετικά με την ασυλία των κρατών και της περιουσίας τους, για να μην αναφέρουμε τις αρχές της κυρίαρχης ισότητας των κρατών και της μη επέμβασης στις εσωτερικές τους υποθέσεις που κατοχυρώνονται στον Χάρτη του ΟΗΕ», δήλωσε.

«Η συμπεριφορά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο όπου τα περιουσιακά στοιχεία κανενός κράτους δεν θα προστατεύονται από παράνομη απαλλοτρίωση. Κάθε κράτος θα πρέπει να το σκεφτεί δύο φορές πριν αποφασίσει να διατηρήσει τα περιουσιακά του στοιχεία στις ΗΠΑ ή στους δορυφόρους τους. Καλούμε όλα τα υπεύθυνα μέλη της διεθνούς κοινότητας να μιλήσουν κατά αυτής της παράνομης συμπεριφοράς, να απέχουν από την υποστήριξη ή την αναγνώρισή της, προκειμένου να αποφύγουν τη συνενοχή σε αυτές τις παραβιάσεις».

Ο Νεμπέζνια επεσήμανε επίσης ότι σε περίπτωση κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων, η Ρωσία θα καθοδηγείται από «το δικαίωμα σε αντίποινα».

Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματικής αποστολής υπογράμμισε ότι οι προσπάθειες να στηριχθεί η ολισθαίνουσα ηγεμονία των δυτικών χωρών και η εξάρτησή τους από τον αθέμιτο ανταγωνισμό αποτελούν «αυτοκαταστροφική επιλογή» των αντιπάλων της Ρωσίας.