Γιατί αφήνουμε τον χρόνο και μας ξεγελάει; Γιατί τον εμπιστευόμαστε θεωρώντας πως θα υπάρχει πάντα εκεί για μας, να μας συμπαραστέκεται όταν τρέχουμε να σβήσουμε την πίκρα που αφήνουν τα λόγια ή τα έργα μας; Κι όταν άξαφνα αντιλαμβανόμαστε πως ο «πολύτιμος χρόνος» έχει χαθεί, τότε πώς προχωράμε;

Ο S. A. Cosby (1973, Βιρτζίνια) μεγαλωμένος σε τροχόσπιτο με κουπόνια τροφίμων, υποχρεωμένος να διακόψει τις σπουδές του λόγω αδυναμίας πληρωμής διδάκτρων, δούλευε ως πορτιέρης, οικοδόμος, πωλητής, μέχρι το 2019 που κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο και γίνεται αμέσως επιτυχία. Γι’ αυτόν, στο εξαιρετικό βιβλίο του «Δάκρυα ξυράφι», ο χρόνος είναι ένα ποτάμι από υδράργυρο που γλιστράει μέσα από τα χέρια μας.

Δύο άντρες, ο Αφροαμερικανός Άικ και ο λευκός Μπάντι Λι, συναντιούνται στη δυσκολότερη συνθήκη της ζωής τους. Στην κηδεία των μοναχογιών τους, του Αϊζέια και του Ντέρεκ, ζευγάρι στη ζωή, που βρέθηκαν άγρια δολοφονημένοι. Ο πόνος της απώλειας και η αδράνεια της αστυνομίας τους οδηγούν στην απόφαση να ψάξουν μόνοι τους τον ένοχο.

Ο Μπάντι Λι ζει σ’ ένα τροχόσπιτο χωρίς μόνιμη δουλειά. Η γυναίκα του τον παράτησε στα χρόνια της φυλακής, πετυχαίνοντας το όνειρό της, έναν πλούσιο γάμο. Από την άλλη, ο Άικ δουλεύοντας σκληρά κατάφερε να ξεχρεώσει το σπίτι του, να έχει δική του εταιρεία αλλά κυρίως να μη μπλέξει ξανά, όπως ακριβώς υποσχέθηκε τη μέρα της αποφυλάκισής του. Γιατί η φυλακή βαραίνει το βιογραφικό και των δυο πατεράδων. Όπως ακριβώς τους βαραίνει και η στάση που κράτησαν απέναντι στον σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών τους. Δεν αποδέχθηκαν ποτέ την ομοφυλοφιλία τους, δεν χάρηκαν με τον γάμο τους, δεν έπαιξαν με το 3χρονο εγγόνι τους, αυτό που αποκτήθηκε με παρένθετη μητέρα. Και τώρα ο θάνατος τούς αναγκάζει να δουν την αλήθεια κατάματα, πόσο άδικα έχασαν στιγμές από τη ζωή των παιδιών τους.

Ξεκινούν, λοιπόν, ένα δρόμο γεμάτο κινδύνους και έρχονται αντιμέτωποι με σκληρές συμμορίες διακίνησης όπλων και συμβολαίων θανάτου. Γνωρίζουν gay και trans φίλους των παιδιών τους, τους ζητούν βοήθεια, συνεργάζονται μαζί τους, αναγκάζονται να στηριχτούν σε γνωστούς από τα δύσκολα χρόνια της φυλακής. Σε κάθε βήμα σκοντάφτουν σε ρατσιστικά αλλά και σε ομοφοβικά σχόλια που λογικά τους πληγώνουν περισσότερο. Μπορεί αυτή η σκοτεινή διαδρομή να γίνει σωτήρια λέμβος στην απελπισία που έχουν βυθιστεί; Μπορεί να υπάρξει λύτρωση χωρίς να κυλιστούν οι ίδιοι στη βία και το αίμα; Τι αναζητούν, τελικά, δικαιοσύνη ή εκδίκηση;

Το βιβλίο διαθέτει έναν απίστευτα γρήγορο ρυθμό όπου η δράση διαδέχεται τη συγκίνηση. Ο συγγραφέας πανέξυπνα δοκιμάζει τα όρια μας, θυμίζοντάς μας την άνεση που έχουμε να σκεπάζουμε ανθρώπους με ταμπέλες, να εγκλωβιζόμαστε σε στερεότυπα ακολουθώντας τις επιταγές μιας κοινωνίας που τελικά στοχοποιούν και φυλακίζουν ψυχές αντί να τις προστατεύουν. Όλα είναι στο χέρι μας αρκεί να τα εντοπίσουμε και να τα διορθώσουμε τη στιγμή που πρέπει. Και σίγουρα όχι με όπλα αλλά με αγάπη.
Γιατί η αγάπη είναι όπλο!

Δάκρυα ξυράφι / S.A. Cosby
Μετάφραση: Κίκα Κραμβουσάνου/Εκδόσεις: Gutenberg