Η ψήφιση του νόμου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια και η μετωπική σύγκρουση της κυβέρνησης με σύσσωμη την αντιπολίτευση ήταν η πρόβα συσπείρωσης κα συνοχής που είχε ανάγκη η ΝΔ στην αφετηρία της προεκλογικής περιόδου.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρειαζόταν μια «σημαία» που να ομογενοποιεί ξανά τις τάξεις των στελεχών και των ψηφοφόρων της ΝΔ μετά την πολιτική περιπέτεια της ισότητας στον γάμο και την σύγκρουση με την Εκκλησία και ο νόμος Πιερρακάκη του έδωσε διέξοδο. Ο πρωθυπουργός επανέφερε σε πρώτο πλάνο τις διαχωριστικές μεταξύ των «δυνάμεων της πραγματικής προόδου και εκείνων της στασιμότητας», επανενεργοποίησε το δόγμα του «πολυδιάστατου εκσυγχρονισμού» και επιχείρησε να αναδείξει τον «μεταρρυθμιστικό φιλελελευθερισμό» ως το όραμα που μπορεί να ενώσει δυνάμεις από την καθαρή παραδοσιακή δεξιά έως την μετριοπαθή κεντροαριστερά.