Αυτό που αναμενόταν να συμβεί μετά τις ευρωεκλογές, η αμφισβήτηση του Στέφανου Κασσελάκη από την πλειοψηφία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως θα συμβεί νωρίτερα.

Η πρωτοβουλία του να προετοιμάσει την αλλαγή του ονόματος, των συμβόλων και της ιδεολογικής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ μέσω ψηφιακού ερωτηματολογίου στα μέλη προκάλεσε την έκρηξη ακόμη και των πιο ψύχραιμων -ή πιο ανεκτικών απέναντι του- όπως η Όλγα Γεροβασίλη.

Όλοι αντιλαμβάνονται πλέον ότι ο Στέφανος Κασσελάκης προσπαθεί να δημιουργήσει ένα προσωποπαγές αρχηγικό, κόμμα, που δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές, τις αξίες και την ιστορία της Αριστεράς, ούτε καν με την καταγωγή και τη βιογραφία του ΣΥΡΙΖΑ.

Πήρε το brand του κόμματος, αντί να δημιουργήσει κάτι νέο εξαρχής, γιατί γνωρίζει από τον κόσμο της ελεύθερης αγοράς από την οποίο προέρχεται, ότι η άυλη αξία αποτελεί τμήμα του κεφαλαίου μιας εταιρείας. Κατάφερε με έξυπνες επικοινωνιακές κινήσεις να κερδίσει την μάχη της εκλογής. Αλλά δεν κατάφερε να κάνει τη διάκριση μεταξύ προέδρου πολιτικού κόμματος και διευθύνοντος συμβούλου Ανώνυμης Εταιρείας.

Πρόθεσή του είναι να πετάξει στη θάλασσα ό,τι θεωρεί βάρος για το εγχείρημά του και να οδηγήσει το καράβι σε ένα άλλο λιμάνι. Ισως δεν γνωρίζει ακριβώς ποιο, αλλά σίγουρα όχι αυτό για το οποίο ναυπηγήθηκε το σκάφος.

Οι αντιστάσεις που εκδηλώνονται τον δυσκολεύουν και θα φανεί σύντομα, στην πράξη, αν, τελικά, θα επιμείνει στο στόχο του ή θα κάνει πίσω για να επανέλθει αργότερα.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να επέμβει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, πριν το τελειωτικό χτύπημα στο κόμμα που ο ίδιος ανέδειξε. Λένε ότι θα αποτελούσε και μια έμπρακτη αυτοκριτική: για το γεγονός ότι, στη διάρκεια της προεκλογικής εσωκομματικής περιόδου, δεν διευκρίνισε ότι ο κ. Κασσελάκης δεν ήταν ο εκλεκτός του, όπως ο τελευταίος είχε επιτυχημένα αφήσει να εννοηθεί.

Το βέβαιο είναι ότι μια εβδομάδα πριν το Συνέδριο, που θα έδινε τη νέα πνοή ενόψει των ευρωεκλογών, η κρίση βαθαίνει. Για τον ΣΥΡΙΖΑ έφτασε η ώρα μηδέν.