Η Κουμουνδούρου κινεί τις διαδικασίες με στρατηγικό στόχο να δράσουν από κοινού, και κατά του Μνημονίου, οι δυνάμεις της Αριστεράς. Βέβαια, πρώτος σταθμός της ενωτικής πρωτοβουλίας, όπως αυτή προαναγγέλλεται, δεν είναι άλλος από τον ίδιο το ΣΥΝ. «Είναι αργά», θεωρούν στη Δημοκρατική Αριστερά. Να αποσαφηνιστεί η ταυτότητα του ΣΥΝ περιμένουν στο Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης. Τρεις προϋποθέσεις για κοινή κινηματική δράση θέτει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ads

Ζυμώσεις στο ΣΥΝ

Ενόψει της κρίσιμης συνεδρίασης της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο, συγκαλείται την Τρίτη η Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, προκειμένου να διαμορφώσει τη θέση της για την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος αλλά και τα επόμενα βήματα μετά τις εκλογές (διεργασίες στο ΣΥΡΙΖΑ, πρωτοβουλία στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς).

Σε αυτό το πλαίσιο, η εσωκομματική συζήτηση θα εξελιχθεί σε δύο επίπεδα: α) κάλεσμα το οποίο θα απευθύνεται σε όλες τις «αντιμνημονιακές» δυνάμεις, «από τη Δημοκρατική Αριστερά μέχρι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από το ΚΚΕ μέχρι τους Οικολόγους Πράσινους», για τη διαμόρφωση κοινωνικού μετώπου (στη λογική κοινών δράσεων και πρωτοβουλιών) και β) νέα συμφωνία στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, με έμφαση «στις αιτίες που δημιούργησαν την εικόνα του κατακερματισμού και των ξεχωριστών καθόδων στις εκλογές».

Κάπου εδώ, επανέρχεται το ζήτημα της επίμαχης επιλογής Μητρόπουλου για το ψηφοδέλτιο της περιφέρειας Αττικής, η οποία αμφισβητείται σαφώς από την «ομάδα Λαφαζάνη». Την όποια εσωκομματική δυσφορία υποβαθμίζει η ηγεσία του ΣΥΝ, η οποία θεωρεί ότι για την πλειοψηφία δεύτερες σκέψεις προκύπτουν κατά κύριο λόγο ως προς τη διαχείριση της υποψηφιότητας.

Με το βλέμμα στον κ. Αλέκο Αλαβάνο και τις συνιστώσες που τον στηρίζουν, από την Κουμουνδούρου αναφέρουν με νόημα ότι «δεν μπορούν να υπάρχουν μέτωπα μέσα στο συμμαχικό μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ» και επιμένουν στην αξιοποίηση των πολιτικών διαρροών από το ΠΑΣΟΚ. «Δεν μπορείς να συνδιαλέγεσαι για καλύτερους όρους σφαγής», διαμηνύουν χαρακτηριστικά προς την άλλη πλευρά, τη Δημοκρατική Αριστερά, η οποία κατά τη γνώμη τους επιδιώκει -ιδίως μετά την εκλογή Καμίνη και Μπουτάρη- να «επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα, διαμορφώνοντας ένα μπλοκ δυνάμεων για μία άλλη εφαρμογή του Μνημονίου».

Στάση αναμονής στο Μέτωπο

«Πρέπει πρώτα να δούμε την απόφαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής. Από εκεί και ύστερα, ασφαλώς θα λάβουμε υπόψη ότι ο ΣΥΝ αποτελεί ένα σημαντικό μέρος στο φάσμα της ριζοσπαστικής αριστεράς και αναμφισβήτητα περιλαμβάνεται στην ανοιχτή συζήτηση στην οποία μετέχουμε και εμείς για τη συσπείρωση του πολιτικού χώρου». Κάπως έτσι έχει αυτή την ώρα η θέση του Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης, η οποία θα συνδιαμορφωθεί από τις περιφερειακές συνελεύσεις οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη.

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες συνεργάζονται με τον κ. Αλαβάνο εκτιμούν ότι μετά τις εκλογές «δεν προκύπτει ηγεμονικό σχέδιο το οποίο θα μας επέτρεπε να ετεροκαθοριστούμε με σημείο αναφοράς. Ούτε το 6% του Μητρόπουλου, ούτε το 2% του Χάγιου είναι ηγεμονικό σχέδιο. Από την άλλη πλευρά, το ΚΚΕ αύξησε τα ποσοστά του αλλά είναι κλειστό σε συνεργασίες».

Άλλο δρόμο τραβάει η ΔΑ

«Βαθιά και ολοκληρωτική κρίση» διαπιστώνουν για το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ τα πρώην «ανανεωτικά» στελέχη του ΣΥΝ. Από τη μία πλευρά κάνουν λόγο για «φάση αμφισβήτησης της ηγετικής ομάδας» στην Κουμουνδούρου, με αντικείμενο το εκλογικό αποτέλεσμα και τη συνεργασία με τον κ. Αλέξη Μητρόπουλο. Από την άλλη πλευρά, τονίζουν χαρακτηριστικά ότι «ο Αλαβάνος θα συνεχίσει». Γενικότερα, συμπεραίνουν ότι «χάθηκε χρόνος» και πως «δεν εισακούστηκαν παλαιότερες παρατηρήσεις» τους προς την ηγεσία του ΣΥΝ.

Αναφορικά με τη σημερινή συγκυρία, διερωτώνται χαρακτηριστικά: «ποια γραμμή θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Του αντικαπιταλιστικού πόλου (ορισμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και τάσεις του ΣΥΝ); Της συμμαχίας ολόκληρης της Αριστεράς, και του ΚΚΕ που εμφανίζει θεμελιώδεις διαφορές; Τη γραμμή «ανοίγματος» στο σοσιαλιστικό χώρο; Και σε ποιο σοσιαλιστικό χώρο;».

Προϋποθέσεις από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η κοινή κινηματική δράση ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς αποτελεί πάγια επιδίωξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία όμως βάζει στο τραπέζι 3 προϋποθέσεις:

-Σαφή απόρριψη του Μνημονίου αλλά και της κυβέρνησης («πρέπει να φύγει»)
-Ανάδειξη εναλλακτικού δρόμου μέσα από διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, κ.ά. / «εμείς δεν ζητάμε από το ΣΥΝ να υπογράψει συνολικά δήλωση μετανοίας για τον ευρωπαϊσμό προκειμένου να συνεργαστούμε στο κίνημα, αλλά πρέπει να υπάρχει η θέση της άρνησης αποπληρωμής του χρέους, της ρήξης με το ευρώ, κ.ο.κ.»
-Ρήξη με ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ και στήριξη πρωτοβάθμιων σωματείων

«Θα θέλαμε να τραβήξει μια πορεία διαφορετική από αυτή του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, να διαφοροποιηθεί και να κινηθεί σε μία αντικαπιταλιστική κατεύθυνση», είναι από την άλλη πλευρά το μήνυμα προς το Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης.