Τα μικρόσωμα σκυλιά με μακριά μούρη, ζουν περισσότερο από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος με πλακουτσωτή μουσούδα σύμφωνα με νέα έρευνα.

Ένας είναι ο μεγάλος φόβος που έχουμε για τα τετράποδα μέλη της οικογένειάς μας. Αυτός του αποχωρισμού, αφού αυτά ζουν πολύ λιγότερο από εμάς τους τους ανθρώπους. Όταν συναντώ ανθρώπους με γέρικα σκυλιά στο δρόμο και τους ακούω να μου λένε με κάποια αγωνία στη φωνή την ηλικία του σκύλου τους, αυτόματα, μου έρχεται στο νου ο πρώτος μου σκύλος, ένα διαβολικά νευρικό πίντσεράκι, που έζησε 18 χρόνια. Η εξιστόρηση του βίου του μαθουσάλα  πίντσερ  μαζί με ένα «μπράβο και δεν του φαίνεται» φέρνει αναστεναγμούς ανακούφισης και ένα χαμόγελο στα χείλη τους.

Το σίγουρο είναι πως όλα τα σκυλάκια πάνε στον παράδεισο. Ένα μπουλντόγκ, όμως, μπορεί να βρεθεί εκεί πολύ νωρίτερα από ένα τεριέ, σύμφωνα με την έρευνα  που πραγματοποιήθηκε σε σχεδόν 600.000 σκυλιά από περισσότερες από 150 φυλές στη Βρετανία, αναφέρουν σε άρθρο τους οι New York Times.

Οι μεγάλες φυλές όπως και αυτές με πλακουτσωτές μουσούδες έχουν μικρότερη μέση διάρκεια ζωής από τα μικρότερα σε μέγεθος σκυλιά ή εκείνα με μακριές μουσούδες, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Επίσης τα θηλυκά σκυλιά ζουν λίγο περισσότερο από τα αρσενικά. Τα αποτελέσματα της έρευνας, αυτής, δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Scientific Reports την προηγούμενη εβδομάδα.

Φυσικά πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις. Κι ας μην ξεχνάμε ότι  έρευνα αυτή έγινε στη Βρετανία. Οι πρακτικές στην αναπαραγωγή και το μεγάλωμα των ζώων διαφέρουν από χώρα σε χώρα.

Σύμφωνα με τους ειδικούς χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να προσδιοριστεί γιατί ορισμένες φυλές έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής από άλλες. Κάποιες φυλές μπορεί να έχουν γενετική προδιάθεση για σοβαρά προβλήματα υγείας, ωστόσο οι διαφορές στη συμπεριφορά, τον τρόπο ζωής, τη διατροφή, το περιβάλλον ή άλλους παράγοντες επίσης παίζουν τον ρόλο τους στο προσδόκιμο ζωής των σκύλων, δηλώνουν οι ειδικοί.

«Τώρα που έχουμε εντοπίσει τις ράτσες που κινδυνεύουν από πρόωρο θάνατο, μπορούμε να αρχίσουμε να εξετάζουμε τους λόγους και να βελτιώσουμε τη ζωή των σκύλων μας», δήλωσε στους New York Times η Kirsten McMillan, που συμμετείχε στη μελέτη και υπεύθυνη δεδομένων στο Dogs Trust, μια οργάνωση για την προστασία των σκύλων στη Βρετανία που ηγήθηκε της έρευνας.

Η έρευνα και τα αποτελέσματα

Οι ερευνητές συγκέντρωσαν τα δεδομένα από μητρώα φυλών, ασφαλιστικές εταιρείες, κτηνίατρους και άλλες πηγές. Παρόλο που αυτού του είδους τα αρχεία δεν είναι αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τον γενικό πληθυσμό των σκύλων της χώρας, η Δρ Audrey Ruple, κτηνίατρος επιδημιολόγος στο Virginia Tech, δήλωσε στους  New York Times ότι η χρήση τόσων πολλών διαφορετικών πηγών ήταν ένα από τα δυνατά σημεία της μελέτης.

Τα περισσότερα από τα σκυλιά ήταν καθαρόαιμα και αντιπροσώπευαν κάθε μία από τις 155 φυλές. Τα υπόλοιπα εντάχθηκαν σε μία ενιαία κατηγορία ημίαιμων. Οι ερευνητές κατηγοριοποίησαν το συνολικό μέγεθος του σώματος κάθε φυλής ως μικρό, μεσαίο ή μεγάλο και το σχήμα του κεφαλιού ως επίπεδο, μεσαίας αναλογίας ή με μακρύ ρύγχος.

Σε όλους τους σκύλους,  ο μέσος όρος ζωής ήταν  τα 12,5 χρόνια. Η μέση διάρκεια ζωής, όμως διέφερε αρκετά μεταξύ των φυλών, δήλωσε ο Δρ McMillan. Μαθουσάλες των σκύλων θεωρούνται τα Λανκασάιρ Χίλερ , μια μικροσκοπική ράτσα ποιμενικών, αφού ζουν κατά μέσο όρο 15,4 χρόνια. Οι πολύ μεγαλύτεροι σε μέγεθος καυκάσιοι ποιμενικοί, ωστόσο, έχουν μέσο όρο ζωής μόλις 5,4 χρόνια.

Ως ομάδα, οι μικρές φυλές ζουν κατά μέσο όρο 12,7 χρόνια, έναντι 11,9 ετών για τις μεγάλες φυλές. Αυτό συμφωνεί με προηγούμενες έρευνες σε σκύλους και άλλα θηλαστικά, οι οποίες γενικά διαπιστώνουν ότι εντός ενός συγκεκριμένου είδους, τα μικρότερα σε μέγεθος άτομα τείνουν να ζουν περισσότερο από τα μεγαλύτερα.

Οι φυλές με επίπεδη μουσούδα, οι οποίες ονομάζονται επίσης βραχυκεφάλες, ζουν κατά μέσο όρο 11,2 χρόνια, ενώ οι φυλές με μεσαίο και μακρύ μουσούδι έχουν μέση διάρκεια ζωής 12,8 και 12,1 χρόνια. Κάποιες φυλές με πλακουτσωτές μούρες, όπως το γαλλικό μπουλντόγκ, είναι εξαιρετικά δημοφιλείς. Ωστόσο οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η εξαιρετικά κοντή μουσούδα τους μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστικά προβλήματα, θερμοπληξία και άλλα θέματα υγείας.

Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τη μικρότερη διάρκεια ζωής φαίνεται πως επίσης επιδεινώνουν το ένα το άλλο, σύμφωνα με τους ερευνητές. Ως ομάδα, οι μικρόσωμες με μακριές μουσούδες φυλές, όπως τα ντάκσουντ  και τα γουίπετ, ζουν κατά μέσο όρο 13,3 χρόνια – δυόμισι χρόνια περισσότερο από τις μεγαλόσωμες και με κοντές μουσούδες, όπως τα μπόξερ και τα μπουλ μαστίφ, που έχουν μέσο προσδόκιμο ζωής τα 10,7 χρόνια.

Ρόλο παίζει επίσης και η εξέλιξη της κάθε ράτσας. Οι συγγενικές φυλές έχουν παρόμοιο προσδόκιμο ζωής.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι τα καθαρόαιμα σκυλιά, ως ομάδα, είχαν μέσο όρο ζωής 12,7 έτη σε σύγκριση με 12,0 έτη για τα ημίαιμα. Ωστόσο, το εύρημα αυτό έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενες έρευνες και θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι όλα τα ημίαιμα σκυλιά – ανεξάρτητα από το μέγεθος ή το μείγμα φυλών – εξετάστηκαν ως ενιαία κατηγορία, δήλωσαν οι επιστήμονες. Γι’ αυτό, όσοι από εμάς έχουμε ημίαιμα σκυλιά ας μην απελπιζόμαστε κι ας συνεχίσουμε να “υιοθετούμε” αδέσποτα.