Η πολιτική που εφάρμοσε ο Σπήλιος Λιβανός στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, ήταν 150% πολιτική Κυριάκου Μητσοτάκη και του επιτελικού-επικοινωνιακού βραχίονα.

Σοβαρά, δηλαδή, ο Σπήλιος Λιβανός απομακρύνθηκε επειδή δεν αντέδρασε σωστά στα όσα είπε ο Πέτρος Δούκας σχετικά με τις τσάντες γεμάτες λεφτά, με τις οποίες κέρδισε η ΝΔ τις εκλογές του 2007 μετά τις πυρκαγιές στην Ηλεία; Στην Αττική Οδό δεν ήταν τσάντες, αλλά απλώς τσαντάκια, επειδή τα λεφτά ήταν λιγότερα;

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί έχουν πέσει στο μέλι της εξουσίας σαν να μην υπάρχει αύριο, κι αυτό δεν αφορά τον Σπ. Λιβανό. Θα’ λεγε κανείς: σιγά ρε παιδιά, μην σπρώχνεστε, όλοι θα πάρετε! Ο πρωθυπουργός λέει ότι θα υπάρξει και άλλη θητεία, οπότε υπάρχει χρόνος και για άλλους.

Εδώ λοιπόν κάτι τρέχει και αυτό φαίνεται να σχετίζεται με το ζητούμενο αυτής της δεύτερης θητείας. Ο Κ. Μητσοτάκης εμφανιζόταν ως ο εγγυητής της σταθερότητας, και τώρα φαίνεται να μετεωρίζεται σ’ ένα κενό αστάθειας. Ποια είναι η αιτία; Το χάος στην πανδημία και την οικονομία, με την έκρηξη της ακρίβειας; Ή μήπως τα εξ Εσπερίας σενάρια για κυβέρνηση τεχνοκρατών;

Αφού, σύμφωνα με τα κυρίαρχα ΜΜΕ η κυβέρνηση είναι σταθερή και ακλόνητη, με λαϊκή αποδοχή, πόθεν ο πανικός και η ανάγκη για κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής; Μήπως, χωρίς να το πάρει χαμπάρι ένα σημαντικό μέρος του κόσμου, η χώρα σπρώχνεται με την παρούσα διακυβέρνηση στο χείλος μίας νέας κρίσης;

Και, για να τελειώσω από εκεί που ξεκίνησα: αυτό που συνέβη με τον Σπήλιο Λιβανό στην Σπάρτη, είναι παρωνυχίδα μπροστά στα τόσα άλλα που δεν θα τα χωρούσε ένα έργο της έκτασης που καταλαμβάνει η Αγωγή του κ. Άδωνη Γεωργιάδη. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: Τί ακριβώς ψάχνει ο κ. Μητσοτάκης  εν μέσω σύγχυσης και δεν το βρίσκει;

*  Ο  Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.