Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη το διακύβευμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου είναι η πολιτική κυριαρχία, για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τον Αλέξη Τσίπρα είναι η πολιτική επιβίωση (τουλάχιστον υπό την έννοια του κόμματος εξουσίας).

Παρά τη δυσθεώρητη  απόσταση ανάμεσα στους δύο στόχους, αμφότεροι έχουν έναν κοινό φόβο, έως και κοινό «εχθρό» – τα μικρότερα κόμματα που στις 21 Μαίου έμειναν οριακά εκτός Βουλής και επαναδιεκδικούν τώρα την είσοδό τους με εντελώς διαφορετικούς όρους και συνθήκες. Για την μεν ΝΔ μια επτακομματική, ή ακόμη και οκτακομματική, Βουλή μπορεί να σημαίνει οριακή αυτοδυναμία ή ακόμη και απώλεια της αυτοδυναμίας, για τον δε ΣΥΡΙΖΑ η περαιτέρω ρευστοποίηση είτε της αντικυβερνητικής είτε της αριστερής ψήφου μπορεί να σημαίνει απαρχή πολιτικής αποσύνθεσης.