Εξετάζοντας τα πράγματα ένας αμερόληπτος παρατηρητής θα έβλεπε στην απλή αναλογική ένα μέτρο εξευρωπαϊσμού. Αντί αυτού οι «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ!» δαιμονοποιούν ως καταστροφικό το δοκιμασμένο ανά την Ευρώπη σύστημα. Βέβαια δεν είναι το μόνο θέμα στο οποίο είναι Ευρωπαίοι ala carte.

Σε μια χώρα όπου εκκρεμούν αιτήματα πολλαπλής κάθαρσης (υποκλοπές, Τέμπη, οικονομικά σκάνδαλα, πανδημία κοκ) και με ανοικτά εθνικά ζητήματα είναι σώφρων στάση η αναζήτηση της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης. Η ΝΔ αυτοεξαιρέθηκε της σχετικής συζήτησης μετατρέποντας εαυτήν σε ασπίδα του ηγεμόνα, με σαφέστατες διαθέσεις συγκάλυψης.

Ο ίδιος ο κ Μητσοτάκης, υβρίδιο αλαζονείας και πολιτικής απομόνωσης, απαξίωσε προκαταβολικά την κάλπη της απλής αναλογικής και έτσι επιδείνωσε την αποσυσπείρωση της ΝΔ. Το έχει σκυλομετανιώσει αλλά είναι αργά. Προσπαθεί να κρατήσει τον κόσμο του με την μάχη του σταυρού και με την φιλολογία περί τερατογέννεσης. Δεν κατάφερνε και σπουδαία πράγματα μέχρις ότου προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν να ρίξουν νερό στο μύλο του απαντώντας στο θεωρητικό ερώτημα με ένα «γιατί όχι;»,

Σωστά επισημαίνει επίσης το ΠΑΣΟΚ ότι δεν άλλαξε το Σύνταγμα ούτε η αρχή της δεδηλωμένης και κανένα πρόβλημα νομιμοποίησης δεν θα είχε μια κυβέρνηση των Β+Γ+Δ κομμάτων. Πόσο μάλλον που θα συγκέντρωναν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από όσο θα μπορούσε να ονειρευτεί ο εραστής της αυτοδυναμίας από μόνος του.

ΤΟ ΜΕΡΑ25 λέει ότι ηθικά θα ήταν ισχυρότερα θεμελιωμένη μια τέτοια πολιτική κυριαρχία από εκείνη που δίνει το καλπονοθευτικό σύστημα, που δέχθηκε κριτική γιατί δεν είναι ακόμη πιο καλπονοθευτικό ώστε να δίνει αυτοδύναμη κυβέρνηση ακόμη και με 35% των εγκύρων, δηλαδή με 25% του λαού.

Αυτά όλα είναι πολύ ωραία για φροντιστηριακό μάθημα αλλά ένα μήνα πριν τις εκλογές έχουμε να κάνουμε με μια εφαρμοσμένη περίπτωση κι όχι με θεωρητική.

Case study

Aυτοί με τις θεωρητικώς ορθές επισημάνσεις έναντι της ρήτρας Τσίπρα (περί αποφυγής κυβέρνησης ‘ηττημένων’ και του απαράβατου όρου του περί πρωτεύσαντος ΣΥΡΙΖΑ) τι λένε παρακάτω;

Ας δούμε π.χ. την εκδοχή να βγει πρώτη η ΝΔ με βραχεία κεφαλή αλλά οι άλλοι τρείς να υπερβαίνουν αθροιστικά το 46%-47% (>151).

Το κόμμα Γ (ΠΑΣΟΚ) κοιτάει το κόμμα Δ (ΜΕΡΑ25) και με αποστροφή το αποκαλεί ‘δραχμιστή’ με το οποίο δεν θέλει ούτε καλημέρα όχι συγκυβέρνηση. Παρομοίως εκφράζεται το κόμμα Δ για το κόμμα Γ που το  λέει κόμμα του κατεστημένου με το οποίο αν συνεργαζόταν θα του κοβόταν και τα δύο χέρια. Οπότε σενάριο «Β+Γ+Δ» απλώς δεν υπάρχει και μάλιστα χωρίς την παραμικρή ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό. Είναι οι άλλοι που αλληλοαποκλείονται …

Οπως συνάδουν κι οι πολιτικές ενδείξεις, μόνο το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ+ΠΑΣΟΚ απομένει ως πιθανό κι η πιθανότητα να βγει το 46-47% με δύο κι όχι με τρείς συντελεστές μειώνεται αισθητά.
Σε μια τέτοια περίπτωση το ΠΑΣΟΚ του 10-11% ας υποθέσουμε ότι φθάνει έστω το 12% , που ετέθη εξ οικείων ως ο πήχης της επιτυχίας. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστεί να κομίσει στην συγκυβέρνηση το υπόλοιπο 35%. Μα σε μια τέτοια περίπτωση θα έχει βγει πρώτος με τα τσαρούχια!

Συμπέρασμα

Η συζήτηση περί κυβέρνησης ‘ηττημένων’ (Β+Γ+Δ είτε Β+Γ) είναι συζήτηση περί όνου σκιάς για πολλούς πρακτικούς λόγους πλην ενός.

Είναι πολιτικά απίθανη, λογιστικά αδύνατη και κυβερνητικά αδύναμη, δεδομένου ότι θα βασιζόταν στον κ Λοβέρδο και τους ακολούθους του. Να λείπει το βύσσινο!

Ο μόνος υπαρκτός λόγος να το συζητάμε είναι μπας και φτιάξει κανέναν δράκο για το παραμύθι του ο κ Μητσοτάκης και πείσει έτσι κανέναν τσαντισμένο αλλά αφελή δεξιό να ξαναπάει στην κάλπη, που στο μεταξύ ο ίδιος γελοιοποίησε.

Αν λοιπόν ο Μάης δεν βγάλει πρώτον τον Τσίπρα τότε το μόνο που του απομένει να κάνει είναι να θυροκολλήσει τουλάχιστον την αγωγή εξώσεως για τον Ιούλιο. Pas male.