Ads

Οι δυσαρεστημένοι από την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στην Αμερική δεν είναι μόνο δεξιοί και λάτρεις του τσαγιού. Αντιθέτως, όπως δείχνει η νέα μόδα που ξεκίνησε –από που αλλού;- από το facebook, μπορεί κάποιος να είναι απογοητευμένος από την πολιτική, προοδευτικός και να προτιμά τον καφέ. Ο λόγος για τα «Coffee Parties» των προοδευτικών, τα οποία δημιουργήθηκαν σε απάντηση των «Tea Parties» των ρεπουμπλικανών, τα οποία εδώ και ένα χρόνο αποτελούν την νέα μόδα της αμερικανικής πολιτικής σκηνής.

«Ας ξεκινήσουμε ένα «coffee party»… Ένα «Redbull party»… Οτιδήποτε εκτός από τσάι… Ας μαζευτούμε και πίνοντας καπουτσίνο να έχουμε έναν πραγματικό πολιτικό διάλογο με νόημα και αλληλοκατανόηση» πρότεινε η 41χρονη δημιουργός ντοκιμαντέρ Annabel Park στο Facebook.

Και η έκκλησή της, όπως φαίνεται, είχε αποτέλεσμα, καθώς το νέο κίνημα, «Coffee Party USA» το οποίο δημιουργήθηκε φαίνεται να κερδίζει ολοένα οπαδούς. Ασφαλώς, οι 30.000 οπαδοί του νέου κινήματος στο facebook απέχουν πολύ από τους 95.000 του Tea Party αλλά το νέο κίνημα φαίνεται να κερδίζει έδαφος με τον καιρό.

Ads

Τι νέο έχει να προσφέρει το Coffee Party;

«Eίμαστε ένα 100% κίνημα λαϊκής βάσης (grassroots movement). Πρόκειται για την αυθόρμητη και συλλογική έκφραση της επιθυμίας μας για δημιουργία μιας κουλτούρας λαϊκής συμμετοχής η οποία σκοπό έχει την επίλυση των προβλημάτων κι όχι την εύρεση του ποιος φταίει.

Ζητούμε μια κυβέρνηση η οποία ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πολιτών όπως αυτές εκφράζονται από τις ψήφους και τις φωνές μας… Θέλουμε μια κοινωνία στην οποία η δημοκρατία θεωρείται ιερός θεσμός και οι πολίτες συμμετέχουν εξαιτίας ενός αισθήματος κοινωνικής υποχρέωσης, τιμής και επιθυμίας να συνεισφέρουν.

Το Coffee Party είναι μια έκκληση για δράση

Καθ’ αυτόν τον τρόπο αυτοπροσδιορίζεται, λοιπόν, το Coffee Party μέσω της ιστοσελίδας του www.coffeepartyusa.org. Πρόκειται, δηλαδή για ένα κίνημα το οποίο διαμαρτύρεται για την υπάρχουσα κατάσταση και επιθυμεί να παρακινήσει τους πολίτες να συμμετέχουν στην πολιτική διαδικασία, να εκφραστούν και –εν τέλει- να αλλάξουν την κατάσταση.

Στις 26 Φεβρουαρίου η εμπνεύστρια του Coffee Party, Annabel Park, απάντησε σε ερωτήσεις χρηστών σχετικά με την πρωτοβουλία αυτή μέσω του site της Washington Post. Παραθέτουμε σημαντικά σημεία της συνέντευξης αυτής τα οποία εξηγούν τη δράση και τους σκοπούς της οργάνωσης.

Πρέπει να τονιστεί ότι το Coffee Party δεν ταυτίζεται ή βρίσκεται σε συνεργασία με κάποιο κόμμα, αυτό των Δημοκρατικών ή των Ρεπουμπλικανών. Αντίθετα, σύμφωνα με τους ιδρυτές του, πρόκειται για ένα αυτόνομο κόμμα χωρίς συσχετισμούς με κάποιο άλλο κόμμα, λόμπυ ή οργάνωση. Είναι αλήθεια ότι η πλειοψηφία των οπαδών του κινήματος –το 53% σύμφωνα με υπολογισμούς, είναι δημοκρατικοί, αλλά πρόκειται κυρίως για πολίτες οι οποίοι αντιδρούν τόσο στις υπάρχουσες πολιτικές πρακτικές, όσο και στις θέσεις του Tea Party.

Όσον αφορά την διαφορά του Coffee Party από άλλες οργανώσεις και κινήματα με αντίστοιχες θέσεις, αυτή εντοπίζεται στην απουσία κάθε δομής ελέγχου από την κορυφή προς τη βάση. Δεν υπάρχουν προκαθορισμένοι στόχοι ή θέσεις, στόχος είναι μόνο να ακουστεί η φωνή των πολιτών και να επέλθει αλλαγή της αμερικανικής πολιτικής κουλτούρας, όπως αυτή υπάρχει σήμερα. «Μπορεί αυτοί να έχουν τα λεφτά, αλλά εμείς έχουμε τις ψήφους. Και κανείς δεν εκλέγεται χωρίς αυτές» τονίζει η κα Park.

Το νέο κίνημα εφιστά επίσης την προσοχή στον ορισμό της δημοκρατικής διαδικασίας. Συγκεκριμένα επισημαίνεται ότι δεν πρόκειται για ένα παιχνίδι με δυο μόνο παίκτες, όπου η μια πλευρά χάνει και η άλλη κερδίζει. Αντιθέτως, η δημοκρατία βασίζεται στο κοινό καλό. Πρέπει, λοιπόν, να βρεθεί μια διαδικασία κατά την οποία οι πολίτες αλληλεπιδρούν και οδηγούνται στη λήψη αποφάσεων για το κοινό όφελος. Πρέπει ως πολίτες πρώτα να δημιουργήσουμε μια ισχυρότερο αίσθημα κοινότητας και κοινών συμφερόντων.

Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο το νέο κίνημα θα προσπαθήσει να φέρει την πολυπόθητη αλλαγή στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα, η κα Park τόνισε ότι στόχος είναι να ακουστεί η φωνή τους μέσω της οργάνωσης σε τοπικό επίπεδο, μέσω της δημιουργίας τοπικών τμημάτων. Οι εθελοντές που θα συμμετέχουν στην οργάνωση αυτών θα πρέπει να προσπαθούν να προσεγγίσουν τους πολίτες και να επικοινωνούν αποτελεσματικά με τους εκλεγμένους αντιπροσώπους. Δεδομένου ότι κάθε ψήφος μετράει, πρέπει όλοι να μπορούν να συμμετάσχουν στην πολιτική διαδικασία.

Το Coffee Partuy δεν θα περιοριστεί στο Internet, αν και πρόκειται για εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο διάδρασης και συσπείρωσης των πολιτών, οι οποίοι νιώθουν άνετα να προβάλλουν τους προβληματισμούς τους μέσω του διαδικτύου. Αντιθέτως, θα υπάρχουν δημόσιες συγκεντρώσεις, όπου οι πολίτες θα είναι ελεύθεροι να αναπτύξουν τις απόψεις τους και, μακροπρόθεσμα, να φέρουν την αλλαγή.

Tea Vs Coffee

Όλα αυτά φαίνονται εξαιρετικά ενδιαφέροντα, αλλά στην ουσία οι στόχοι του κινήματος δεν μοιάζουν πολύ με αυτούς του συντηρητικού Tea Party; Δεν θα μπορούσε, συνεπώς να υπάρξει κάποια συνεργασία μεταξύ των δυο κινημάτων;

Δεν αποκλείει το ενδεχόμενο συνεργασίας μεταξύ τους η κα Park, ειδικότερα σε ότι αφορά την αντίσταση στην επιρροή των λόμπυ στο πολιτικό σύστημα και τους τρόπους με τους οποίους το εν γένει πολιτικό σύστημα σήμερα απογοητεύει τον αμερικανικό λαό. Όμως «αν εξετάσουμε τη ρητορική που χρησιμοποιούν κάποια μέλη του Tea Party θα δούμε ότι υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία μας απομακρύνουν: η υπερβολικές στο λόγο τους και η εχθρότητα απέναντι στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Θα πρέπει να τους ζητήσουμε να κατεβάσουν λίγο τους τόνους για να μπορέσουμε να επικεντρωθούμε στην μεταξύ μας επικοινωνία και την επίλυση των κοινών μας προβλημάτων.»

Στην ουσία, εξηγεί η κα Park, μπορεί να θέλουμε τα ίδια πράγματα αλλά η μέθοδος την οποία υιοθετούμε για την επίτευξη των στόχων μας είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, το Coffee Party δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην δημοκρατική διαδικασία, στην αλληλεπίδραση μεταξύ των πολιτών και μεταξύ αυτών και των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους. Σύμφωνα με την ιδεολογία του κινήματος, πολλοί είναι εκείνοι οι αμερικανοί πολίτες οι οποίοι επιθυμούν να συμμετέχουν στα κοινά αλλά διστάζουν, νιώθουν ότι δεν τους εκφράζει η υπάρχουσα διαδικασία, κυρίως επειδή κυριαρχείται από ανθρώπους με ακραίες απόψεις και τακτικές.