Στη ΔΕΘ ο Σταύρος Θεοδωράκης έκανε γνωστό ότι το κόμμα του θα κατέβει αυτόνομα στις επόμενες εκλογές και ότι θα καταψηφίσει της συμφωνία των Πρεσπών αν δεν την ψηφίσουν οι ΑΝΕΛ, μια δήλωση ενδεικτική των αδιεξόδων  που οδήγησαν στην αποτυχία του εγχειρήματος για το νεοσύστατο κόμμα που συρρικνώθηκε κοινοβουλευτικά, δημοσκοπικά και πολιτικά ακριβώς επειδή δεν είχε σαφή προσανατολισμό.

Το κόμμα που ξεκίνησε με στόχο να εκφράσει στην Ελλάδα με πιστότητα των κεντρώο ή σοσιαλφιλελεύθερο χώρο, ακροβατούσε διαρκώς ανάμεσα στο ρεαλισμό και την αντι ΣΥΡΙΖΑ υπερβολή, επιχειρώντας να καλύψει το πολιτικό έλλειμμα με επικοινωνία και ελιτισμό. Κατηγορήθηκε ότι καθοδηγήθηκε από εκδοτικά συμφέροντα αλλά όταν αυτά έπαψαν να υπάρχουν, το κόμμα άρχισε να εκφράζει πιο νηφάλιες πολιτικές θέσεις αλλά και τα στελέχη του να αποχωρούν ή λοξοκοιτούν δεξιά ή αριστερά. Ιδιαίτερα όταν αρνήθηκε να παίξει το ρόλο του κομπάρσου στο ΚΙΝΑΛ αποχωρόντας, οι βουλευτές του άρχισαν να αναζητούν το χώρο που μπορεί να εξασφαλίσει πολιτική επιβίωση, όπως ακριβώς τυχοδιωκτικά μεταχειρίστηκαν αρκετοί το Ποτάμι στο ξεκίνημά του.
                                                            
Η πρόθεση του Σταύρου Θεοδωράκη για αυτόνομη κάθοδο στις εκλογές μοιάζει απονενοημένη καθώς δημοσκοπικά δεν καταγράφεται ελπίδα ανάκαμψης, πολιτικά έχει  απομονωθεί ενώ κοινοβουλευτικά έχει συρρικνωθεί στους 4 βουλευτές. Η δε πρόθεση να εξαρτά την ψήφο του για τη συμφωνία των Πρεσπών, όχι από αυτή καθαυτή τη συμφωνία και την πολιτική προσέγγιση αλλά από τη στάση των ΑΝΕΛ,  δείχνει ότι ο πολιτικός τακτικισμός υπερβαίνει τη σοβαρή πολιτική στάση. Αν ο Θεοδωράκης δεν θεωρεί σοβαρό τον Καμμένο,  η στάση του δεν τον διαφοροποιεί σε κάτι.

Το Ποτάμι ήταν ένα εγχείρημα στο πολιτικό σύστημα που, εκ του αποτελέσματος, απέτυχε. Όχι μόνο επειδή έχει απαξιωθεί σήμερα αλλά επειδή σπάνια, στη διαδρομή του, εξέπεμψε το πολιτικό στίγμα που ευαγγελίστηκε. Και αυτό είναι ένα στοίχημα για πολλούς στην πορεία για τις επόμενες εκλογές.