Μία νέα απόπειρα για το κινηματογραφικό πορτρέτο του Τζιμ Μόρισον αναμένεται να προκαλέσει το ενδιαφέρον των απανταχού οπαδών του συγκροτήματος των The Doors. Μετά τον Όλιβερ Στόουν (The Doors) και την εξαιρετική ερμηνεία του Βαν Κίλμερ στον ρόλο του συμβόλου που ακούει στο όνομα Τζιμ Μόρισον, τη σκυτάλη παίρνει ο σκηνοθέτης Τομ Ντιτσίλο, με το ντοκιμαντέρ «When you ‘re strange» και αφηγητή τον Τζόνι Ντεπ.

Ads

Όπως ισχυρίζονταν τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος από το πορτρέτο του Τζίμ Μόρισον, του Όλιβερ Στόουν, «έλειπε η αλήθεια». Ο Ρόμπι Κρίγκερ, για παράδειγμα, ο κιθαρίστας των «Doors», έχει πει ότι «το σενάριο ήταν ηλίθιο και δεν έδειχνε πώς ήταν ο Τζιμ στην πραγματικότητα».

Στο ντοκιμαντέρ του Ντιτσίλο, το οποίο θα προβληθεί στο «16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, Νύχτες Πρεμιέρας-Conn Χ» (15 – 26 /9Σεπτ.), απουσιάζουν οι συνεντεύξεις, και μόνη μαρτυρία είναι το αρχειακό υλικό -από συναυλίες, πρόβες, ηχογραφήσεις- που παραχώρησαν η μητέρα της συντρόφου τού Μόρισον, Πάμελα Κέρσον, αλλά και η αδερφή του. Ο Ντιτσίλο έστησε ένα ντοκιμαντέρ που μοιάζει να εκτυλίσσεται στο ζωντανό παρόν.

Στο ντοκιμαντέρ «When you ‘re strange» παρουσιάζεται και υλικό από την ταινία «HWY: An American Pastoral», που γύρισε ο Μόρισον το 1969 με τον Πολ Φεράρα στην έρημο Μοτζάβε, στο Λος Αντζελες. Η πενηντάλεπτη ταινία, που βασίζεται στις εμπειρίες του ίδιου του Μόρισον όταν έκανε οτοστόπ στα φοιτητικά του χρόνια, δεν έχει παιχτεί ποτέ ολόκληρη.

Ο Μόρισον σκόπευε να την προβάλει τον Οκτώβριο του 1969, αλλά η δολοφονία της Σάρον Τέιτ από τον Τσαρλς Μάνσον άλλαξε τα σχέδια. Αλλά και τις λίγες φορές που έχει προβληθεί, περιορίστηκε σε αποσπάσματα.

«Ηταν δημιούργημα του ίδιου του του εαυτού», είπε ο Ντιτσίλο σε πρόσφατη συνέντευξή του για τον Μόρισον. «Το καλύτερο ναρκωτικό του ήταν η κατασκευή του εαυτού του. Τίποτα δεν συγκρινόταν με αυτό το συναίσθημα. “Φτιαχνόταν” από τη φήμη του και την ικανότητα να κάνει και να λέει οτιδήποτε, όποτε ήθελε. Τελικά όλο αυτό υπερίσχυσε της επιθυμίας του να είναι απλώς ένας ποιητής».

Ο Ντιτσίλο στο ντοκιμαντέρ του δεν αγιοποιεί τον Μόρισον. Εκεί που τον εξυψώνει ως έναν αρχαίο σαμάνο, την επόμενη στιγμή λέει ότι ήταν ένας ιδιοφυής άνθρωπος με ιδιοφυή στρατηγική. Ο Ρέι Μάνζαρεκ σχολίασε: «Ο Ολιβερ Στόουν παρουσιάζει τον Τζιμ σαν γόνο του σατανά χωρίς να πιάσει τον άγγελο που είχε μέσα του. Ενώ αυτό το ντοκιμαντέρ καταγράφει τόσο τη διονυσιακή πλευρά του όσο και την παράνοιά του. Στη σκηνή βρισκόμασταν όλοι σε μια πνευματική έκσταση που προκαλούσε ο ρυθμός της μουσικής».