Προσπαθείς να παρακολουθήσεις τους αγώνες χωρίς να σκέφτεσαι το περιβάλλον στο οποίο πραγματοποιούνται. Να ενθουσιαστείς με τις καλές φάσεις χωρίς να σκεφτείς τι συμβαίνει γύρω από το γήπεδο. Να χαρείς το ποδόσφαιρο χωρίς να λυπηθείς που το Μουντιάλ φέτος λερώνεται στο Κατάρ.

Δεν είναι μια δημοκρατική χώρα αλλά μια απολυταρχία που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν σέβεται τις γυναίκες και τη διαφορετικότητα, αντιμετωπίζει τους εργάτες σαν αντικείμενα και εξαγοράζει την ηθική νομιμοποίησή της από τη Δύση.

Το κακό έγινε χωρίς να αντισταθούν κυβερνήσεις και κόμματα του δημοκρατικού κόσμου, χωρίς να αποσυρθούν ομάδες και χώρες, χωρίς μια έντονη αντιπαράθεση στο εσωτερικό της FIFA.

Και αυτό ίσως είναι το πιο θλιβερό απ όλα. Το Μουντιάλ κατέληξε στο Κατάρ χωρίς αντίδραση, μέσα στην απάθεια που φέρνει η συλλογική συμφιλίωση με την ιδέα ότι το χρήμα καθορίζει τις διεθνείς σχέσεις, δηλαδή την ηθική της Δύσης.

Συγκρουόμαστε με τη Μόσχα για λόγους αρχής και συνεργαζόμαστε με τη Ντόχα για λόγους συμφέροντος.

Με όρους Ιονέσκο, το συμπέρασμα που προκύπτει συνοψίζεται στη φράση «λογική είναι η τρέλα των δυνατών».