Στις αρχές Οκτωβρίου, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανέθεσε στον στρατηγό Σεργκέι Σουροβίκιν τη διοίκηση όλων των στρατιωτικών δυνάμεων που έχουν εμπλακεί στην Ουκρανία.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του υπουργείου, πρόκειται για έναν 55χρονο, γεννημένο στο Νοβοσιμπίρσκ της Σιβηρίας. Έχει μάλιστα πλούσιο μαχητικό παρελθόν στις συγκρούσεις της δεκαετίας του 1990 στο Τατζικιστάν και την Τσετσενία και, πιο πρόσφατα, στη Συρία, όπου η Μόσχα παρενέβη το 2015 στο πλευρό του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ.

Το Politico λοιπόν αναρωτιέται: Μπορεί ο «σφαγέας της Συρίας» όπως τον αποκαλεί, να αλλάξει τα δεδομένα στην Ουκρανία; Σε σχετική ανάλυση, ο Τζέιμι Ντέτμερ τονίζει ότι ο ρώσος στρατηγός είναι εξοικειωμένος με τις μαζικές δολοφονίες και την τρομοκράτηση των πληθυσμών.

Στην Τσετσενία, ο αξιωματικός με το ξυρισμένο κεφάλι, που έμοιαζε με παλαιστή, είχε ορκιστεί να «καταστρέφει τρεις τσετσένους μαχητές για κάθε νεκρό ρώσο στρατιώτη». Και στη Βόρεια Συρία τον θυμούνται ακόμη με μίσος ως τον άνθρωπο που μετέτρεψε το Χαλέπι σε ερείπια, σύμφωνα με το δημοσίευμα.

Ο Σουροβίκιν ήταν επίσης ο επικεφαλής της «ανελέητης» εκστρατείας καταστροφής νοσοκομείων, κλινικών και πολιτικών υποδομών στην πόλη Ιντλίμπ της Συρίας που βρισκόταν υπό τον έλεγχο ανταρτών το 2019, σε μια προσπάθεια κάμψης του ηθικού του αντιπάλου και δημιουργίας προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη δια μέσω της Τουρκίας. Η εκστρατεία που διήρκεσε 11 μήνες «επέδειξε ανάλγητη αδιαφορία για τις ζωές των περίπου 3 εκατ. αμάχων που βρίσκονταν στην περιοχή», σύμφωνα με έκθεση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με το Politico, τώρα εφαρμόζει την ίδια τακτική στην Ουκρανία. Όταν είχε αναλάβει καθήκοντα, ο τσετσένος ηγέτης, Ραμζάν Καντίροφ, επαίνεσε τον Σουροβίκιν ως «πραγματικό στρατηγό και πολεμιστή». «Θα βελτιώσει την κατάσταση», είχε τονίσει ο Καντίροφ σε ανάρτησή του.

Φυσικά, δεν είναι βέβαιο πως ο ίδιος θα μπορέσει να αντιστρέψει την κατάσταση, την ώρα που οι ουκρανοί έχουν πετύχει σημαντικές νίκες. Καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, οι Ουκρανοί έχουν δείξει άλλωστε ότι δεν τρομοκρατούνται από εγκλήματα πολέμου, ενώ δεν είναι η πρώτη φορά που υφίστανται σκληρούς βομβαρδισμούς, τονίζει το Politico.

Πάντως, δυτικοί στρατιωτικοί και αναλυτές αναφέρουν πως ήδη υπάρχουν δείγματα μεγαλύτερης συνοχής στη στρατηγική των Ρώσων συγκριτικά με την προηγούμενη περίοδο, όταν επικεφαλής της ρωσικής πολεμικής προσπάθειας ήταν ο στρατηγός Αλεξάντερ Ντβορνίκοφ. «Οι πολεμικές τακτικές του παραβιάζουν κατάφωρα το δίκαιο του πολέμου, όμως δυστυχώς έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές στη Συρία», δήλωσε στο Politico υψηλόβαθμος αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών του βρετανικού στρατού. «Ως σχεδιαστής πολεμικής στρατηγικής έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του – όσο βάναυσος και αν είναι», πρόσθεσε.

Ο Σουροβίκιν και οι άλλοι αξιωματούχοι φαίνεται πως στοχεύουν σε επιθέσεις στις υποδομές ενέργειας της Ουκρανίας. Τα χτυπήματα που κατάφεραν στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου οδήγησαν σε μπλακ άουτ σε ολόκληρη τη χώρα, που άφησαν περισσότερα από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά χωρίς ρεύμα, σύμφωνα με τον σύμβουλο της ουκρανικής προεδρίας, Κιρίλο Τιμοσένκο.

«Πρόκειται για απαράδεκτα χτυπήματα σε κρίσιμους στόχους», τόνισε ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε ένα νυχτερινό διάγγελμα. «Ο πλανήτης μπορεί και πρέπει να δώσει τέλος στον τρόμο», πρόσθεσε. «Τα τελευταία μαζικά χτυπήματα απλώθηκαν σε πολύ μεγάλη έκταση. Φυσικά δεν έχουμε τις τεχνικές δυνατότητες να καταρρίψουμε το 100% των ρωσικών πυραύλων και drones. Είμαι σίγουρος ότι σταδιακά θα το καταφέρουμε και αυτό, με τη βοήθεια των εταίρων μας. Ήδη αυτή τη στιγμή καταρρίπτουμε την πλειοψηφία των πυραύλων Κρουζ και την πλειοψηφία των drones».

Η αναχαίτιση όμως αυτών που εκτοξεύονται από τη Ρωσία δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τη δημιουργία αναταραχής που επιδιώκει ο Σουροβίκιν. Το μέγεθος των καταστροφών που προκλήθηκαν στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου ξεπέρασε εκείνο που είχε έρθει ως αποτέλεσμα του πρώτου κύματος επιθέσεων στις 10 Οκτωβρίου, σύμφωνα με ανάρτηση της Ukrenergo, της ουκρανικής κρατικής εταιρείας ενέργειας στο Telegram.

Από την αρχή του πολέμου, σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές, έχει καταστραφεί περίπου το 1/3 των σταθμών παραγωγής ενέργειας της Ουκρανίας.

Ωστόσο, η Ρωσία αντιμετωπίζει κι ένα ακόμη πρόβλημα: την απουσία κατώτερης ηγεσίας και επαρκούς εποπτείας στο πεδίο της μάχης.

Από το 2014, οι Ουκρανοί εκπαιδεύονται σύμφωνα με το αμερικανικό στρατιωτικό δόγμα,  που δίνει έμφαση στη δημιουργία επαγγελματικών σωμάτων δεκανέων και λοχίων, οι οποίοι είναι σε θέση να αντιληφθούν τη μεγάλη εικόνα και έχουν την εξουσία να λαμβάνουν αποφάσεις στο πεδίο της μάχης καθώς καθοδηγούν τις μονάδες τους, εξηγεί στο Politico ο Τζον Μπαράνκο, αναλυτής του Ατλαντικού Συμβουλίου και ο οποίος είχε την εποπτεία των πρώτων επιχειρήσεων των αμερικανών πεζοναυτών στο Αφγανιστάν μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ενώ έχει υπηρετήσει και στο Ιράκ.

Η αδυναμία των Ρώσων να προχωρήσουν σε κάτι αντίστοιχο τους έχει κοστίσει στην Ουκρανία – και ο Σουροβίκιν μάλλον δεν έχει τον χρόνο να αλλάξει αυτό το δεδομένο. Στην πραγματικότητα, το πιθανότερο είναι πως η κατάσταση θα επιδεινωθεί καθώς το Κρεμλίνο ρίχνει στη μάχη ανεπαρκώς εκπαιδευμένους στρατιώτες, στο πλαίσιο της μερικής στρατολόγησης που επέβαλε ο Πούτιν.

Εν ολίγοις, ο Σουροβίκιν αναγκάζεται να πραγματοποιήσει σύμφωνα με το Politico έναν από τους δυσκολότερους στρατιωτικούς ελιγμούς: μια τακτική υποχώρηση με στόχο την επανατοποθέτηση των δυνάμεων, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι στρατιώτες που στρατολογήθηκαν πρόσφατα και έχουν ελάχιστη εκπαίδευση, αλλά και μονάδες χωρίς καμιά συνοχή μεταξύ τους. Όταν πιο έμπειροι ρώσοι στρατιώτες επιχείρησαν την ίδια κίνηση κοντά στο Χάρκοβο τον περασμένο μήνα, αναγκάστηκαν σε άτακτη φυγή.

Η βαναυσότητα δεν αρκεί όμως για να σώσει τους νεοσύλλεκτους ρώσους από τις ουκρανικές δυνάμεις που πολεμούν με ισχυρό κίνητρο, καταλήγει το Politico. Το πιθανότερο είναι ότι αυτό που θα κρίνει το αποτέλεσμα, είναι η ικανότητα του Σουροβίκιν να υλοποιήσει μια επικίνδυνη υποχώρηση.