Σοβαρά ερωτηματικά για το σύστημα ασφάλειας του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη εγείρονται, μετά και την ανακοίνωση των μέχρι τώρα στοιχείων που έχουν προκύψει από την έρευνα της ΕΛ.ΑΣ., σύμφωνα με τα οποία το παγιδευμένο δέμα στάλθηκε ταχυδρομικώς στις 18 Ιουνίου μέσω ΕΛΤΑ στο πολιτικό γραφείο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, φέροντας ως αποστολέα τον φυγόδικο για το σκάνδαλο Siemens Χρήστο Καραβέλα και έφτασε χωρίς κανέναν έλεγχο μέχρι τον 7ο όροφο του υπουργείου. Εν τω μεταξύ, το μεσημέρι του Σαββάτου στις 13:00 στο νεκροταφείο Ζωγράφου θα πραγματοποιηθεί η κηδεία του άτυχου 52χρονου υπασπιστή του υπουργού, στα χέρια του οποίου εξερράγη ο ισχυρός μηχανισμός.

Σύμφωνα με την αστυνομία, το δέμα βρισκόταν ήδη 2 ημέρες στο πολιτικό γραφείο του κ. Χρυσοχοΐδη. Τελικά μεταφέρθηκε στο υπουργείο, χωρίς να περάσει από έλεγχο και παρέμεινε στο γραφείο του υπασπιστή Γιώργου Βασιλάκη μέχρι τις 20:15 το βράδυ, όταν ξεκίνησε να ανοίγει τους φακέλους με αποτέλεσμα να εκραγεί στα χέρια του το παγιδευμένο δέμα. Η βόμβα είχε μέγεθος βιβλίου και ήταν τοποθετημένη σε φάκελο μεγέθους Α3.

Ο μηχανισμός ήταν ένα απλό ηλεκτρικό κύκλωμα με μπαταρία 1,5 βολτ, το οποίο έκλεισε αυτόματα με το άνοιγμα του φακέλου ή του δέματος, φέρνοντας σε επαφή τα γυμνά καλώδια. Όπως αναφέρουν ειδικοί σε ζητήματα ασφαλείας, αν είχε πραγματοποιηθεί ο ακτινοσκοπικός έλεγχος του δέματος από το ειδικό μηχάνημα, θα εντοπιζόταν τουλάχιστον η μπαταρία, ακόμη και εάν είχε χρησιμοποιηθεί κυψελιδωτό πλαστικό υλικό ως εσωτερικό περιτύλιγμα.

Από τις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στο 7ο όροφο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, βρέθηκαν υπολείμματα μπαταρίας, καλωδίων και αγκίστρων που είχαν χρησιμοποιηθεί για τη σταθεροποίησή τους, αλλά και την κίνησή τους με τον μηχανισμό θηλιάς, ώστε να έρθουν σε επαφή με το άνοιγμα, δίνοντας μια εικόνα για το μηχανισμό που χρησιμοποιήθηκε. Ακόμη δεν έχει εκδοθεί πόρισμα για το είδος της εκρηκτικής ύλης, ωστόσο, τονίζεται ότι η ποσότητά της ήταν αρκετά μεγάλη.

Οι Αρχές υποστηρίζουν ότι ανάλογες βόμβες-δέματα έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από την αυτονομιστική οργάνωση των Βάσκων ΕΤΑ, καθώς και από τον IRA που είχε στείλει ίδιο φάκελο στην Μάργκαρετ Θάτσερ. Επίσης, το 1999 εστάλησαν δύο πανομοιότυπες βόμβες σε καραμπινιέρους στην Ιταλία οι οποίες εντοπίστηκαν και εξουδετερώθηκαν ενώ την ευθύνη ανέλαβε αργότερα η οργάνωση «Διεθνής Αλληλεγγύη» σε ένδειξη συμπαράστασης στο Νίκο Μαζιώτη, ο οποίος τότε ήταν στη φυλακή για βομβιστική ενέργεια και τώρα κρατείται για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.

Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις μορφές διεκπεραίωσης αλληλογραφίας και δεμάτων και στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Για κάθε μία προβλέπονται ορισμένες διαδικασίες που ελαστικοποιούνται ανάλογα με την περίπτωση, αλλά και με την υποκειμενική κρίση τού κατά περίπτωση παραλήπτη.

– Η υπηρεσιακή αλληλογραφία διακινείται από τα ΕΛΤΑ ή από τα ίδια μέσα. Ανοίγονται τα δέματα και οι φάκελοι στο ισόγειο, καταγράφονται, πρωτοκολλούνται και προωθούνται στους παραλήπτες χωρίς έλεγχο.

– Η κοινή αλληλογραφία επίσης διακινείται μέσω ΕΛΤΑ με κλειστούς σάκους. Ακολουθείται περίπου η ίδια διαδικασία, όμως εάν οι επιστολές ή τα δέματα κινήσουν υποψίες (δυσμορφίες, ανισοκατανομή βάρους, οσμή) διαχωρίζονται και οδηγούνται στον ακτινοσκοπικό έλεγχο, όπου σκανάρονται χωρίς να ανοίγονται. Εάν δεν ανιχνευθεί κάτι ύποπτο, προωθούνται στους παραλήπτες και ανοίγονται από τους επιφορτισμένους υπαλλήλους. Με τον παραπάνω τρόπο ήταν δυνατόν να αποσταλεί η βόμβα και να μη γίνει αντιληπτή, εάν ο αποστολέας ρίσκαρε τους κινδύνους της ταχυδρομικής αποστολής (συμπίεση, τσουβάλιασμα) και άρα την τυχαία έκρηξη.

– Μέσω ταχυμεταφορικών γραφείων. Οι υπάλληλοι παραδίδουν και στους ορόφους εάν ελεγχθούν οι ταυτότητες. Το σκανάρισμα γίνεται αν κριθεί απαραίτητο από τους παραλήπτες ή τους διαχειριστές τους. Σε άλλες περιπτώσεις οι ταχυμεταφορείς παραδίδουν στο φυλάκιο εισόδου απ’ όπου γίνεται προώθηση.

– Τακτική είναι και η διακίνηση αλληλογραφίας από τα πολιτικά προς τα υπουργικά γραφεία, που γίνεται με διάφορους τρόπους. Ακόμη και χέρι με χέρι από τους έμπιστους, αλλά όχι απαραίτητα προσεκτικούς υπαλλήλους.