Την καταδίκη του Κωνσταντίνου Λαλαούνη για όλες τις κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος πρότεινε την Τρίτη η εισαγγελέας της έδρας του Μικτού Εφετείου Αθηνών, σημειώνοντας ότι ο επί πενήντα χρόνια διευθυντής και πρόεδρος του ιδρύματος Παιδικό Σπίτι στον Πειραιά είχε διαμορφώσει μια δομή από την οποία αντλούσε τα θύματά του, τα παιδιά τροφίμους.

«Ηταν όλο καλά προμελετημένο και σχεδιασμένο», σημείωσε η εισαγγελέας Ελένη Καρκαμπούνα, σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών».

Ο Κ. Λαλαούνης, 90 χρόνων σήμερα, είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε φυλάκιση 40 χρόνων χωρίς αναστολή για κατά συρροή αποπλάνηση ανηλίκων και κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια, όπως και για ενδοοικογενειακή βία. Η δίκη σε δεύτερο βαθμό επαναλαμβάνεται για τρίτη φορά, ύστερα από την αποδοχή της αίτησης ακύρωσης του κατηγορούμενου στον Αρειο Πάγο και έπειτα από αναβολή λόγω αιφνιδιαστικού προβλήματος υγείας της έδρας το καλοκαίρι.

Η εισαγγελέας επισήμανε ότι και με τον νέο Ποινικό Κώδικα παραμένουν κακουργηματικές οι πράξεις διότι αφορούν ανηλίκους, ενώ εφαρμόζεται ο ειδικότερος νόμος της ενδοοικογενειακής βίας έναντι του άρθρου 312 του Ποινικού Κώδικα για σωματική βλάβη αδύναμων προσώπων. Σημείωσε επίσης ότι ευθύνεται ακόμα και για παράβαση καθήκοντος ο πρώην Συνήγορος του Παιδιού Γιώργος Μόσχος, επειδή καθυστέρησε να αναφέρει στις εισαγγελικές αρχές τις καταγγελίες που είχαν τεθεί υπόψη του.

Στο δικαστήριο κατέθεσαν παιδαγωγοί – εθελοντές στον χώρο της παιδικής προστασίας, οι οποίοι είπαν ότι του είχαν μεταφέρει προφορικά τις ανησυχίες τους από το 2006, αλλά, όπως κατέθεσε ο ίδιος, αδυνατούσε να τις πιστέψει λόγω της φήμης του ιδρύματος και της οικογενειακής του σχέσης με τον κατηγορούμενο, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί μόνο ύστερα από γραπτή καταγγελία εκπαιδευτικού στα τέλη του 2011.

Σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών» ο κατηγορούμενος απολάμβανε καλή φήμη στον τοπικό Τύπο και την κοινωνία του Πειραιά και το Παιδικό Σπίτι, ή μάλλον η βιτρίνα του, είχε κερδίσει αποδοχή, που μεταφραζόταν σε δωρεές.

Στις αγορεύσεις της η υπεράσπιση αναφέρθηκε ξανά στον έπαινο που είχε δώσει στο ίδρυμα η Ακαδημία Αθηνών το 1985, ύστερα από πρόταση, μεταξύ άλλων, του τότε δημάρχου Γιάννη Παπασπύρου.

Η υπεράσπιση ζήτησε την απαλλαγή του κατηγορούμενου λόγω αμφιβολιών. Επισήμανε ότι οι κατηγορίες δεν αναφέρονται σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, δεν τεκμηριώνονται με ιατροδικαστική έκθεση ούτε υπάρχουν άλλα τεκμήρια, όπως πορνογραφικό υλικό. Αντιθέτως, επί δεκαετίες δεν είχε ακουστεί τίποτα αρνητικό για τον κατηγορούμενο, παρά μόνο ότι ήταν εξαιρετικά συντηρητικός, αυστηρός και ακατάλληλος τα τελευταία χρόνια να διευθύνει το ίδρυμα.

Η συνήγορος της πολιτικής αγωγής Σοφία – Αλεξία Βέννη σημείωσε ότι πολλοί τρόφιμοι κατέθεσαν για τις πράξεις βίας και σεξουαλικής κακοποίησης εκ μέρους του κατηγορούμενου και υπογράμμισε ότι αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στα παιδιά που βρήκαν το ψυχικό σθένος να ξεπεράσουν το σύνδρομο ενοχής και απόκρυψης που αποτελεί τον κανόνα σε περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης και να καταθέσουν αναβιώνοντας τραυματικές εμπειρίες, και μάλιστα για τέταρτη φορά σε δικαστήριο.

«Η ομερτά που υπάρχει σ’ αυτά τα ιδρύματα πρέπει να εξαλειφθεί. Τα παιδιά πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα και για άλλες περιπτώσεις. Τυχόν απαλλαγή ή μετατροπή της κατηγορίας επί τα βελτίω θα κλείσει το στόμα κάθε παιδιού που βρίσκεται αυτή τη θέση», σημείωσε και ζήτησε την παραδειγματική τιμωρία του κατηγορούμενου όπως στην πρωτόδικη δίκη.