Ο Δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης «τρεντάρει» όλο και συχνότερα στο twitter. Τη μια για την πανάκριβη συναυλία του Ρουβά χωρίς κοινό, την άλλη για το φιάσκο του «Μεγάλου Περιπάτου», πρόσφατα για την αμφιλεγόμενης αισθητικής και σκοπιμότητας ανάπλαση της πλατείας Συντάγματος, τις τελευταίες μέρες για δηλώσεις του στον ΣΚΑΪ ότι «δεν είναι καν Ελληνες» όλοι όσοι διαμαρτύρονται για το μετρό στα Εξάρχεια και για τα έργα στο λόφο του Στρέφη.

Γιατί βρίσκεται τόσο συχνά στη δίνη της αρνητικής δημοσιότητας ο ανιψιός του πρωθυπουργού που πλασαρίστηκε ως μετριοπαθής, προοδευτικός, φιλελεύθερος, αντικομφορμιστής, και εκφραστής της νέας εποχής στην πολιτική;

Προστατευμένος από τα περισσότερα ΜΜΕ ο γιος της Ντόρας Μπακογιάννη πέρασε αρκετά χρόνια στο απυρόβλητο και δεν κρίθηκε ποτέ επί της ουσίας για το αυτοδιοικητικό του έργο και για τις πολιτικές του θέσεις.

Εξασφαλίζοντας σεβασμό ως παιδί θύματος της τρομοκρατίας, του Παύλου Μπακογιάννη, και φιλοτεχνώντας εναλλακτικό προφίλ στο συντηρητικό χώρο της ΝΔ, κατάφερνε να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος μιας νέας, δημιουργικής γενιάς στη δημόσια ζωή που υπόσχεται συνθέσεις, συναινέσεις και καινοτομία.

Τελικά, φάνηκε στην πράξη ότι δεν έχει απαλλαγεί από την οικογενειακή νοοτροπία: Ιδιοκτησιακή αντίληψη για το δημόσιο χώρο και το δημόσιο χρήμα, πελατειασμός, ελιτισμός, αδιαφάνεια, υπεροψία, αίσθηση παντοδυναμίας και ατιμωρησίας, εξουσιολαγνεία.

Είναι άξιος συνεχιστής της μητσοτακικής παράδοσης και περήφανος γόνος που απολαμβάνει κληρονομικά προνόμια.

Στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα κριθεί όχι μόνο για το καταστροφικό έργο του στην Αθήνα αλλά και για την προσωπικότητά του.

Τώρα πια όλοι ξέρουν. Και γι αυτό δεν θα υπάρχει δικαιολογία για την επανεκλογή του. Θα είναι ό,τι ακριβώς αξίζει στην πλειοψηφία των δημοτών της Αθήνας.