– Μα αυτός είναι δημόσιος κίνδυνος, αναφωνούσε έντρομος ο καθηγητής της σχολής Πρακτόρων (Νίκος Φέρμας) για τον αποτυχημένο πράκτορα Θου Βου (Θανάσης Βέγγος). (*)

Η εφημερίδα Ρεπούμπλικα στην Ιταλία, αποδίδοντας σε «παράνοια» όλα όσα αποκαλύφθηκαν και έκαναν τον Μαυρίκη να ακούγεται προφητικός, δείχνει να μοιράζεται την ίδια αγωνία με εκείνη του αξέχαστου Ν Φέρμα.

Ο νομομαθής Βενιζέλος μπήκε στην μάχη δέρνοντας ανηλεώς τον «αγαπητό του φίλο και συνάδελφο» κ Γεραπετρίτη. Ο κ Υπουργός είχε αναλάβει να υπερασπιστεί μια υπόθεση που κάνει μόνο για τον Κούγια (φταίνε τα θύματα…).O κήνσορας της διαφάνειας τάχθηκε παρά τω Ρωμανώ, οπότε πλέον μόνον ως κοινοτάρχης στο Διαφάνι της πατρώας Καρπάθου μπορεί να συνεχίσει. Αυτό προσπάθησε να του εξηγήσει κι ο κ Βενιζέλος…

Τέλος, συνάδουν οι πυρετώδεις εσωκομματικές διαδικασίες για την επιλογή διαδόχου προσώπου προκειμένου να αποφευχθεί η πτώση της κυβέρνησης. Όσοι επενδύουν όμως στο σενάριο Gerald Ford επί Watergate αγνοούν ότι μεταξύ της διάρρηξης στα γραφεία των Δημοκρατικών και της παραίτησης Nixon υπέρ Ford, μεσολάβησαν δύο ολόκληρα χρόνια ακυβερνησίας. Όποιος παραμένει προσανατολισμένος στον χώρο και στον χρόνο και δεν βρίσκεται σε vertigo, ξέρει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες πολυτέλειες.

Ας δεχθούμε ότι οι αποκαλύψεις δεν θα έχουν περαιτέρω κλιμάκωση, όπως ακούγεται για αποκάλυψη και νέων προσώπων-θυμάτων ή για εμπλοκή σε υποθέσεις ανθρωποκτονιών κλπ. Έστω ότι ο χρόνος «παγώνει» στις σημερινές του γελοιότητες:

• Ότι μπορεί να παρακολουθεί νομίμως οιονδήποτε του επιτρέπει η κα Βλάχου, την οποία ο ίδιος τοποθέτησε.
• Ότι έδιωξε τον διοικητή της ΕΥΠ γιατί ήταν αδύναμος στην υψηλή πολιτική κι όχι γιατί τον περιμένει ο μισός ποινικός κώδικας.
• Ότι ο ανηψιός -θαύμα, ο θρυλικός Gregory, αποπέμφθηκε λόγω  … αμέλειας Δεν είχε καθαρογράψει την ορθογραφία στο τετράδιο του!
• Ότι ο κ Μητσοτάκης θα ηγηθεί αυτοπροσώπως της κάθαρσης. Θα εγγυηθεί προσωπικώς την θεσμική απάλειψη των ρωγμών αλλά και την πλήρη διαλεύκανση έργων και ημερών του … Κυριάκου.
• Ότι πρέπει να τον ανεχθεί ως Πρωθυπουργό ο ελληνικός λαός, στην αξιοθρήνητη κατάσταση όπου περιήλθε, λόγω της ύπαρξης εθνικών κινδύνων.

Ακόμη και μόνο με αυτά κι εξαντλώντας την καλή προαίρεση στην ερμηνεία των πραγμάτων, στην συγκεκριμένη γεωπολιτική συγκυρία της Ανατολικής Μεσογείου και με τον πυρηνικό πόλεμο να πηγαινοέρχεται Κίεβο -Ταιπέι και τ’ ανάπαλιν, πόσο σώφρον είναι το να παραμένει στο Μαξίμου ο γκαφατζής Θου Βού;

Οι δεξιοί οφείλουν να ξεπεράσουν τον κομματικό τους πατριωτισμό που φέρνει τύφλωση. Ο κ Ανδρουλάκης καλείται να αποδείξει στην πρώτη εκ μέρους του διαχείριση των μειζόνων ότι δεν είναι ο μικρός του κομματικού σωλήνα. Κυρίως όμως η ευθύνη κι η πρωτοβουλία είναι στα χέρια του κ Τσίπρα. Ξέρει αυτός και τι πρέπει να αποδείξει και τι πρέπει να κάνει!

(*)Τα πρώτα 30’’εκ του: