Την φωτογραφία ανέβασε ο Σπύρος Κουζινόπουλος και απεικονίζει τους τελευταίους φυλακισμένους που αποφυλακίσθηκαν στην Θεσσαλονίκη το 1974 με την μεταπολίτευση, ανάμεσα σε τόσους άλλους. Αρκετοί από αυτούς έγιναν ένα με την τότε νεολαία, η οποία όπως ανέφερε καταγγελτικά ο Άγγελος Συρίγος άρχισε να τραγουδάει αντάρτικα σε στάδια και ταβέρνες τρώγοντας παϊδάκια.

Είναι δυνατόν να  τραγουδάνε αντάρτικα ενώ υπάρχουν τόσα όμορφα τραγούδια που πάνε μια χαρά με τα παϊδάκια, όπως “Του αητού ο γιός”, που αναφέρεται στον βασιληά, ο οποίος κατά τον Κώστα Μητσοτάκη έπεσε θύμα του unfair δημοψηφίσματος και έχασε τον θρόνο του; Καιρός είναι αυτή η ιστορική ανορθογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή να πάρει την απάντησή της από τον νεοδεξιό νεομητσοτακισμό. Θύμα των αντάρτικων έπεσε και ένα άλλο άσμα που συνοδεύει τα παϊδάκια: το “Γρίβα μ’ σε θέλει ο βασιληάς” αλλά στην φιλοβασιλική του έκδοση και όχι το άλλο που συνεχίζει “Τί να με θέλει ο κερατάς!”

Ας πούμε όμως μία αλήθεια για τον ιστορικό ρεβανσισμό, που εκδηλώθηκε με αφορμή το εκτρωματικό νομοσχέδιο της κ. Κεραμέως, που έχει βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο να συνδυάζει τον σκοταδισμό με τον έξαλλο νεοφιλελευθερισμό. Δεν τους ενοχλούν ούτε οι ταβέρνες, ούτε τα στάδια στα οποία τραγουδιούνταν αντάρτικα άλλωστε το “Λημέρι” και το “Ταμπούρι” ήταν μπουάτ στην Πλάκα που δεν σέρβιραν κάν παιδάκια για να τα γλείφουν κάποιοι τότε αριστεροί και σημερινοί συνδαιτυμόνες στο ατέλειωτο τσιμπούσι του επιτελικού κράτους. Όπως επίσης δεν τους ενοχλεί όταν η διασκευή του Bella Ciao ακούγεται σε beach bar της Μυκόνου, όπου η ΔΑΠ οργανώνει παιδαγωγικές εκδρομές, με πρωτοπόρες καμμιά φορά αφίσες του στυλ: “Πάρτυ, μωρή άρρωστη!” Αυτές που βλέπουν κάποιοι νεομητσοτακικοί εκσυγχρονιστές και έρχονται σε πολιτικό οργασμό.

Τελικά, αυτό που τους ενοχλεί είναι ότι, με τα αντάρτικα, η τότε νεολαία έπιασε το αντιστασιακό νόημα και νήμα του Πολυτεχνείου, τραγουδώντας τα και στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης, όπου σήμερα τραγουδάνε Lex. Είθε μέσα και από το τραγούδι να εκφρασθεί η σημερινή αντίσταση σ’ έναν αραχνούφαντο και πολυπλόκαμο ολοκληρωτισμό, που θέλει να ισοπεδώσει τα συμφέροντα και να καταπνίξει τα αισθήματα των πολλών. ΄Η, όπως είπε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, να μας πατήσουν κάτω ή να νοιώσουμε οι ίδιοι ότι πατάμε τον εαυτό μας κάτω.

*  Ο  Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.